Αναλύουμε τη νέα έκδοση των έργων του Μαρξ, εξερευνώντας τη σχέση του με μη καπιταλιστικούς τρόπους παραγωγής. Η πρόσφατη κριτική έκδοση των έργων, επιστολών, σημειώσεων και χειρογράφων του Καρλ Μαρξ από τον Φρίντριχ Ένγκελς, γνωστή ως MEGA 2 (Marx Engels Gesamtausgabe), έχει προσφέρει σημαντική κατανόηση της θεωρητικής διαδικασίας πίσω από την κριτική της πολιτικής οικονομίας. Αυτή η έκδοση δεν προσφέρει απλώς μια νέα οπτική για σημαντικά κείμενα, όπως η Γερμανική Ιδεολογία, αλλά επίσης μια πιο ολοκληρωμένη εικόνα της θεωρητικής εργασίας του Μαρξ από το 1869 έως τον θάνατό του. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, ο Μαρξ αλληλεπιδρά με κομβικά ιστορικά γεγονότα, όπως η Κομμούνα του Παρισιού, και εστιάζει σε ζητήματα που δεν είχε αναλύσει σε βάθος μέχρι τότε.
Η συστηματική μελέτη του Μαρξ περιλάμβανε την ανάγνωση βιβλιογραφίας φυσικών επιστημών και μια αναλυτική προσέγγιση των μη καπιταλιστικών κοινωνιών. Αυτή η εκτενής ερευνητική δραστηριότητα του Μαρξ κατέδειξε τη φιλομάθειά του και την επιμονή του για τη σε βάθος μελέτη κάθε ζητήματος. Ο αμερικανός ερευνητής Κέβιν Μπ. Άντερσον ασχολείται με αυτή την ερευνητική φάση του Μαρξ στο βιβλίο του, The Late Marx’s Revolutionary Roads. Colonialism, Gender and Indigenous Communism, που πρόσφατα κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Verso.
Στο έργο του, ο Άντερσον εστιάζει στη συστηματική ανάλυση των Εθνολογικών σημειωματάριων του Μαρξ, αναδεικνύοντας τη διεύρυνση της οπτικής του απέναντι σε ιστορικά φαινόμενα και κοινωνικές δομές. Ο Μαρξ, αποφεύγοντας μια ευρωκεντρική αντίληψη της ιστορίας, αναγνωρίζει ότι η φεουδαρχία συνιστά μια ειδικά δυτικοευρωπαϊκή ιστορική συνθήκη, παρά ένα παγκόσμιο στάδιο ανάπτυξης. Οι προσεγγίσεις του Άντερσον αποδεικνύουν ότι ο Μαρξ αναλογίζεται με μεγαλύτερη προσοχή τις μη καπιταλιστικές κοινωνίες, αναγνωρίζοντας τη σημασία των κοινοτικών μορφών και τις δυνατότητες τους για κοινωνικό μετασχηματισμό.
Πηγή περιεχομένου: in.gr
