Η απόφαση των New York Times να αναδιοργανώσουν τους κριτικούς τους προκαλεί έντονη αντίδραση στον καλλιτεχνικό κόσμο. Την περασμένη εβδομάδα, οι New York Times ανακοίνωσαν μια αναδιοργάνωση του καλλιτεχνικού τους γραφείου, η οποία περιλάμβανε την επανατοποθέτηση τεσσάρων κριτικών σε άλλους ρόλους. Αυτοί οι κριτικοί καλύπταν το θέατρο, την τηλεόραση, την ποπ μουσική και την κλασική μουσική, γεγονός που προκάλεσε αποτροπιασμό στον κόσμο των μέσων ενημέρωσης και των τεχνών. Η αιτιολογία που παρουσίασε η συντάκτρια πολιτισμού της εφημερίδας, Sia Michel, σχετίζεται με μια συνεχόμενη προσπάθεια να επεκταθεί η πολιτιστική κάλυψη των Times. Η προσέγγισή της εγείρει ερωτήματα για το μέλλον της κριτικής τέχνης και την αξία της.
Ο Richard Brondy, στο New Yorker, σχολιάζει ότι το σνομπάρισμα της κριτικής υποδηλώνει μια ψεύτικη επέκταση που στην πραγματικότητα θα μπορούσε να αποβεί σοβαρή μείωση της πολιτιστικής κάλυψης. Η επιθυμία της Michel για ποικιλία μορφών περιεχομένου είναι κατανοητή, αλλά πρέπει να διατηρεί τη βάση της στη γραπτή κριτική, που παραμένει κεντρική στην καλλιτεχνική ανάλυση.
Η κριτική, σύμφωνα με τον Brondy, λειτουργεί ως οδηγός καταναλωτή, ενώ οι κριτικοί αναλαμβάνουν ρόλο αβέβαια του κοινού, βιώνοντας τις καλλιτεχνικές παραγωγές και αναζητώντας βαθύτερη κατανόηση. Αυτό το γεγονός επισημαίνει τη σημασία της κριτικής τέχνης, που είναι απαραίτητη για την προώθηση και την κατανόηση των καλλιτεχνικών έργων.
Η δημοσιογραφία των διασημοτήτων, που επηρεάζει την πολιτιστική κάλυψη, μπορεί να περιορίσει την ελεύθερη έκφραση και να δημιουργήσει μια στρωματοποιημένη αφήγηση που ευνοεί τα συμφέροντα των καλλιτεχνών. Όπως σημειώνει ο Brondy, οι κριτικές αποτελούν μία διαδικασία που όχι μόνο αξιολογεί το έργο τέχνης, αλλά προσφέρει και μια ευρύτερη κατανόηση του πολιτιστικού πλαισίου στο οποίο εξελίσσεται.
Πηγή περιεχομένου: in.gr
