Πλάτων: Η έννοια του αγαθού (Μέρος ΜΣΤ’)

Πλάτων: Η έννοια του αγαθού (Μέρος ΜΣΤ’)

Αναλύστε την ιδέα του αγαθού στον Πλάτωνα και την επιρροή της στις φιλοσοφικές του θεωρίες. Ο Πλάτων, ένας από τους σπουδαιότερους φιλοσόφους της αρχαιότητας, καταγράφει στα όψιμα έργα του, μια σημαντική στροφή στη σκέψη του, η οποία αποτυπώνεται μέσα από το ιδιαίτερο ύφος που επιλέγει. Το ύφος του στις τελευταίες του γραφές γίνεται γεροντικό και αυστηρό, σε αντίθεση με τη δροσερή και χαριτωμένη γραφή των πρώιμων έργων του, καθιστώντας τον εαυτό του πιο αποστασιοποιημένο.

Ειδικότερα, στην Επινομίδα, που θεωρείται παράρτημα των Νόμων, παρατίθεται μία αναφορά στη μαθηματική επιστήμη και την αστρονομική θεολογία, όπου φανερώνονται επιρροές του πυθαγορισμού. Ο Διογένης ο Λαέρτιος υποστηρίζει ότι το μικρό αυτό έργο αποδίδεται στον Φίλιππο τον Οπουντίο, γραμματέα της Ακαδημίας και μαθητή του Πλάτωνος.

Καθώς ο Πλάτων επιστρέφει στην Αθήνα και ολοκληρώνει την συγγραφική του πορεία, προχωρεί σε έναν απολογισμό των ταξιδιών του, αναδεικνύοντας τη διδασκαλία του. Στην Έβδομη Επιστολή, δηλώνει ότι δεν έχει αποτυπώσει ποτέ γραπτά στοιχεία της διδασκαλίας του, δημιουργώντας ερωτήματα για την ύπαρξη μιας προφορικής παράδοσης.

Αυτή η διαπίστωση έχει οδηγήσει πολλούς μελετητές να εστιάσουν σε πτυχές της πλατωνικής φιλοσοφίας που ενδέχεται να μην περιλαμβάνονται στους γραπτούς διαλόγους, ανοίγοντας δρόμους για νέες ερμηνείες και προσεγγίσεις της σκέψης του.

Πηγή περιεχομένου: in.gr

Loading

Play