Ανακαλύψτε τη σύνθετη φύση του γαργαλητού και πώς επηρεάζει τον ανθρώπινο εγκέφαλο. Το σώμα μας αντιδρά με γέλιο και σπασμωδικές κινήσεις όταν μας γαργαλούν άλλοι, αλλά η ίδια αίσθηση δεν προκαλεί την ίδια αντίδραση όταν προσπαθούμε να το κάνουμε μόνοι μας. Αυτό το παράδοξο, που έχει απασχολήσει φιλοσόφους και νευροεπιστήμονες εδώ και αιώνες, υποδεικνύει πόσο λίγα γνωρίζουμε για μια από τις πιο καθολικές ανθρώπινες εμπειρίες: το γαργαλητό. Σύμφωνα με μια πρόσφατη επιστημονική ανασκόπηση που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Science Advances, παρά την παρατεταμένη παρουσία του σε ανθρώπινες και όχι μόνο συμπεριφορές, το γαργαλητό έχει μελετηθεί ελάχιστα σε σύγκριση με άλλες αισθήσεις, όπως ο πόνος και η φαγούρα. Η Κωνσταντίνα Κίλτενη, νευροεπιστήμονας στα πανεπιστήμια Radboud και Karolinska, τονίζει ότι η κατανόηση του φαινομένου «gargalesis» παραμένει περιορισμένη.
Ο όρος «gargalesis» περιγράφει το έντονο γαργαλητό που προκαλεί γέλιο, ενώ η «knismesis» αναφέρεται στην ελαφριά αίσθηση που μας κάνει να ξύνουμε το δέρμα μας όταν κάτι μας ενοχλεί, όπως μια τρίχα ή ένα έντομο. Ενώ οι μασχάλες και τα πέλματα θεωρούνται οι πιο ευαίσθητες περιοχές, αυτό δεν εξηγεί γιατί άλλες περιοχές, όπως τα χέρια και τα πόδια, δεν αντιδρούν με τον ίδιο τρόπο στο γαργαλητό.
Ένα από τα πιο μυστηριώδη στοιχεία του φαινομένου είναι η αδυναμία να γαργαλήσουμε τον εαυτό μας. Ο εγκέφαλος μας προβλέπει και καταστέλλει αυτή την αίσθηση, λόγω της ενεργοποίησης του παρεγκεφαλιδικού μηχανισμού πρόβλεψης. Οι μαγνητικές τομογραφίες επιβεβαιώνουν ότι η δραστηριότητα στις περιοχές του εγκεφάλου που επεξεργάζονται την αίσθηση είναι μειωμένη όταν αγγίζουμε τον εαυτό μας.
Αν και γελάμε όταν μας γαργαλούν, πολλοί θεωρούν το γαργαλητό ως κάτι ανεπιθύμητο. Οι επιστήμονες επισημαίνουν ότι το γέλιο σε αυτές τις περιπτώσεις είναι αντανακλαστικό και όχι ένδειξη ευχαρίστησης.
Η εξερεύνηση του γαργαλητού μπορεί να μας προσφέρει πολύτιμα στοιχεία για την κατανόηση του εαυτού μας, καθώς και να οδηγήσει σε σημαντικές ανακαλύψεις σχετικά με τις κοινωνικές συμπεριφορές και την ανάπτυξη πιο ανθρώπινων ρομπότ και συσκευών αφής. Είναι ένα φαινόμενο που, αν και αστείο, μπορεί να μας βοηθήσει να κατανοήσουμε καλύτερα τη λειτουργία του ανθρώπινου εγκεφάλου.
Πηγή περιεχομένου: in.gr
