Μια ανείπωτη τραγωδία στον ποταμό Άραχθο εξελίχθηκε σε πράξη γενναιοδωρίας και ελπίδας, καθώς οι γονείς των δύο παιδιών που ανασύρθηκαν χωρίς τις αισθήσεις τους και κρίθηκαν εγκεφαλικά νεκρά, αποφάσισαν να δωρίσουν τα όργανά τους, προσφέροντας ζωή σε άλλους συνανθρώπους τους.
Τα δύο αγόρια, ηλικίας 12 και 14 ετών, παρασύρθηκαν από τα νερά του ποταμού στην Άρτα το μεσημέρι της Τετάρτης (11/6), όταν ο μικρότερος από την παρέα των τεσσάρων παιδιών βρέθηκε σε κίνδυνο μέσα στο νερό. Ο 14χρονος φίλος του, βλέποντας την κατάσταση, έσπευσε να τον βοηθήσει, όμως τραυματίστηκε σοβαρά στο κεφάλι και τα δύο παιδιά χάθηκαν στα ορμητικά νερά.
Παρά την άμεση κινητοποίηση δύο φίλων τους και τη γενναία επέμβαση του μετανάστη Γκόγκα Λεβιάν, που βούτηξε για να τους ανασύρει, οι ανήλικοι έμειναν για αρκετή ώρα κάτω από το νερό. Μετά την αρχική μεταφορά τους στο νοσοκομείο Άρτας και την προσπάθεια ανάνηψης, διακομίστηκαν στο νοσοκομείο του Ρίου, όπου παρά τις τιτάνιες προσπάθειες των γιατρών, διαπιστώθηκε ότι είναι εγκεφαλικά νεκροί.
«Οι καρδιές δεν έχουν χρώμα» – Το μήνυμα του διευθυντή της ΜΕΘ
Συγκλονισμένος, ο διευθυντής της ΜΕΘ Παίδων στο Ρίο, Ανδρέας Ηλιάδης, περιέγραψε την υπεράνθρωπη απόφαση των γονέων:
«Μαζί στο ποτάμι, μαζί χτύπησαν οι καρδιές τους, μαζί μεταφέρθηκαν στο νοσοκομείο και τώρα μαζί ανοίγουν τα φτερά τους για να χαρίσουν ζωή σε άλλα παιδιά. Οι καρδιές δεν έχουν χρώμα».
Ο κ. Ηλιάδης εξήρε το μεγαλείο ψυχής των οικογενειών, οι οποίες — μέσα στον αβάσταχτο πόνο τους — αποφάσισαν να δωρίσουν τα όργανα των παιδιών τους. «Ο Σπύρος, που βούτηξε χωρίς δισταγμό για να σώσει τον φίλο του, είναι ήρωας. Ήρωας και ο 12χρονος φίλος του. Με την απόφαση των γονιών τους, οι ζωές τους συνεχίζονται μέσα από άλλους ανθρώπους που έχουν ανάγκη», τόνισε.
Συγκίνηση στην τοπική κοινωνία της Άρτας
Η τοπική κοινωνία παραμένει βυθισμένη στη θλίψη. Στο σημείο της τραγωδίας φίλοι, συγγενείς και κάτοικοι αφήνουν λουλούδια, κεράκια και σημειώματα στη μνήμη των δύο αγοριών. «Θα σας θυμόμαστε για πάντα, φύγατε σαν ήρωες», γράφει ένα από τα μηνύματα δίπλα στην όχθη του ποταμού.
Ο μετανάστης που προσπάθησε να σώσει τα παιδιά επιστρέφει καθημερινά στο σημείο, μη μπορώντας να συνειδητοποιήσει το τραγικό τέλος τους.
