Η Κοίμηση της Θεοτόκου, γνωστή και ως Πάσχα του Καλοκαιριού, γιορτάζεται με ιδιαίτερη λαμπρότητα στην Ελλάδα. Με μεγαλοπρέπεια και κατάνυξη, εορτάζεται σε όλη τη χώρα σήμερα η Κοίμηση της Θεοτόκου, γεγονός που της έχει προσδώσει και την ονομασία Πάσχα του Καλοκαιριού. Ο εορτασμός αυτός δεν εκλαμβάνεται από τον ελληνικό λαό ως πένθιμο, καθώς αναγνωρίζει την Παναγία να μετέχει στην αιώνια ζωή.
Αλλά γιατί έχει ονομαστεί Πάσχα του Καλοκαιριού; Σε κάθε περίπτωση, ο εορτασμός της Κοίμησης στην Ορθόδοξη Χριστιανική Εκκλησία περιλαμβάνει την ανάμνηση του θανάτου και της ταφής της Παναγίας, αλλά και την εορταστική της ανάσταση και μετάσταση στους ουρανούς. Οι πρώτες αναφορές για τον εορτασμό αυτής της σημαντικής γιορτής ανάγονται στον πέμπτο αιώνα μ.Χ., κατά τη διάρκεια της Γ’ Οικουμενικής Συνόδου της Εφέσου, που καθόρισε και το θεομητορικό δόγμα.
Για πρώτη φορά, η Κοίμηση της Θεοτόκου πρέπει να εορτάστηκε στα Ιεροσόλυμα στις 13 Αυγούστου, ενώ το 460 μ.Χ. η γιορτή μεταφέρθηκε στις 15 Αυγούστου. Στην Τήνο, όπου διεξάγεται το μεγαλύτερο προσκύνημα, ο εορτασμός της Παναγίας καθιερώθηκε με Βασιλικό Διάταγμα του 1836 να διαρκεί οκτώ ημέρες, κλείνοντας στις 23 Αυγούστου. Σε αυτή την ατμόσφαιρα συγκίνησης, οι συμμετέχοντες ψάλλουν ύμνους μπροστά στον επιτάφιο και την εικόνα.
Στην Πάρο, ο ναός της Εκατονταπυλιανής, σύμφωνα με την παράδοση, έχει 99 φανερές πόρτες, ενώ η εκατοστή παραμένει κλειστή και θα ανοίξει όταν οι Έλληνες κατακτήσουν την Κωνσταντινούπολη. Επίσης, στην Κοζάνη, οι πιστοί συρρέουν στο ιστορικό μοναστήρι της Παναγίας στο Μικρόκαστρο, όπου χιλιάδες επισκέπτες συμμετέχουν στην τελετή.
Ο εορτασμός του Δεκαπενταύγουστου είναι μια ευκαιρία για αναβίωση της παράδοσης και της πολιτιστικής κληρονομιάς της χώρας. Στη Θάσο, μετά τη λιτάνευση της εικόνας, οι πιστοί συγκεντρώνονται στο γιορτινό τραπέζι, απολαμβάνοντας παραδοσιακές λιχουδιές. Κάθε περιοχή της Ελλάδας προσφέρει μοναδικές εκδηλώσεις, αναδεικνύοντας την πλούσια πολιτιστική παράδοση και την πίστη στον ελληνικό λαό.
Πηγή περιεχομένου: in.gr
