Δημήτρης Παπαχρήστος μιλά για την κληρονομιά του Πολυτεχνείου και την αντίσταση των νέων γενεών. Για την εξέγερση του Πολυτεχνείου μίλησε 52 χρόνια μετά τον Νοέμβριο του 1973 ο Δημήτρης Παπαχρήστος, γνωστός και ως η φωνή του Πολυτεχνείου. Ο συγγραφέας και ραδιοφωνικός παραγωγός, ο οποίος μετέδιδε το πνεύμα του αγώνα από τον ραδιοφωνικό σταθμό των φοιτητών, υπογραμμίζει ότι το Πολυτεχνείο δεν έχει ιδιοκτήτες, έχει τους νεκρούς του. Αναφερόμενος στη συμπλήρωση 52 ετών από την εξέγερση, σημειώνει πώς νεαροί άνθρωποι υπερνίκησαν τον φόβο τους και ξέπλυναν τη ντροπή των γονιών τους που είχαν αποδεχθεί τη Χούντα.
Ο κ. Παπαχρήστος δηλώνει ότι η σημασία του Πολυτεχνείου παραμένει επίκαιρη, καθώς «η εξέγερση ακόμα και σήμερα ενοχλεί». Ο ίδιος περιγράφει το Πολυτεχνείο ως «το αγκάθι στα μαλακά πλευρά αυτής της υπνώττουσας κοινωνίας» και επισημαίνει ότι δεν ανήκει σε κανέναν συγκεκριμένο, αλλά σε όλους όσοι συνεχίζουν να αγωνίζονται. Υπογραμμίζει τη σημασία της μεταφοράς αυτής της κληρονομιάς στις νέες γενιές, τονίζοντας ότι είναι η «αντίσταση του μέλλοντος».
Αναφερόμενος στα γεγονότα του 1973, ο Δημήτρης Παπαχρήστος εξηγεί ότι μια μικρή ομάδα ανθρώπων δημιούργησε την «άμεση δημοκρατία» και ανέπτυξε έναν αγώνα που επηρέασε τη συνείδηση της κοινωνίας. «Δεν ήμασταν ήρωες, αλλά φοβισμένα παιδιά που μοιραστήκαμε τον φόβο και τον υπερβήκαμε», καταλήγει, υπογραμμίζοντας τη σημασία της ενότητας και της αντίστασης.
Καταληκτικά, τονίζει πως η επέμβαση του τανκ δεν γκρέμισε την πύλη του Πολυτεχνείου, αλλά κατέρρευσε το ίδιο το δικτατορικό καθεστώς, το οποίο δεν επέζησε μετά την προδοσία που διαδραματίστηκε στην Κύπρο.
Πηγή περιεχομένου: in.gr
