Η Λέσβος αποτίει φόρο τιμής στον ήρωα του 1940, Γιώργο Κουβελίδη

Η Λέσβος αποτίει φόρο τιμής στον ήρωα του 1940, Γιώργο Κουβελίδη

Στην επέτειο των 85 χρόνων από το έπος του 1940, ο Δήμος Δυτικής Λέσβου, οι συγχωριανοί του στον Πολιχνίτο, οι Μικρασιάτες και οι Κρητικοί της Λέσβου θυμούνται έναν δικό τους «μικρό ήρωα».

Το 19χρονο προσφυγόπουλο από τη Σμύρνη, Γιώργο Κουβελίδη, που αντί της φιλοσοφικής σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών στην οποία είχε εισαχθεί, στις 2 Οκτωβρίου του 1940, μόλις 26 μέρες πριν από την έναρξη του πολέμου, «επειδή η πατρίδα κινδυνεύει» παρουσιάστηκε στη Σχολή Ευελπίδων. Ήταν ο πρώτος νεκρός, σχεδόν αμούστακο παιδί, στη μάχη της Κρήτης, στο αεροδρόμιο του Μάλεμε, πολεμώντας τα ναζιστικά στρατεύματα κατά την αποβίβαση τους στο νησί.

Σήμερα, Δευτέρα 27 Οκτωβρίου, στις 5 το απόγευμα, στην πλατεία του Ηρώου του Πολιχνίτου, κατά τη διάρκεια εκδήλωσης τιμής στο έπος του 1940, παρουσία σημερινών συναδέλφων του και αντιπροσωπίας της Σχολής Ευελπίδων, ο Γιώργος Κουβελίδης θα περάσει «αφηρωισμένος» στην αιωνιότητα. Θα πραγματοποιηθούν τα αποκαλυπτήρια του μνημειακού χώρου με την προτομή του, έργο που αποφάσισε ο Δήμος Δυτικής Λέσβου και υλοποιήθηκε από τη Σχολή Καλών Τεχνών του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας, με επιστημονικά υπεύθυνο τον εικαστικό καθηγητή Χάρη Κοντοσφύρη. Οι στίχοι του Κωνσταντίνου Καβάφη «…και περισσότερη τιμή τούς πρέπει όταν προβλέπουν (και πολλοί προβλέπουν) πως ο Εφιάλτης θα φανεί στο τέλος, κι οι Μήδοι επιτέλους θα διαβούνε», σμιλεμένοι σε ντόπιο ηφαιστειογενή ιγνιμβρίτη, κυριαρχούν στο χώρο.

Η προτομή του Κουβελίδη, φιλοτεχνημένη από τον γλύπτη Χρήστο Τσώτσο, δεν είναι απλή αναθηματική γλυπτική. Κατασκευασμένη από ορείχαλκο, αναδεικνύει το βλέμμα του ήρωα πίσω από τα γυαλιά του: στο δεξί γυαλί αποτυπώνονται οι ορίζοντες των τελευταίων θαλασσών που είδε – το Κυθήρειο, το Αιγαίο, το Ιόνιο και το Κρητικό πέλαγος. Στο αριστερό, οι σπασμένες αμφίρροπες γραμμές σχηματίζουν έναν σταυρό, αναδεικνύοντας τη στιγμή και την πτώση του νεαρού ήρωα.

Ο Δήμος Δυτικής Λέσβου καταθέτει ένα δάφνινο στεφάνι μνήμης στο μνημειακό χώρο για το δικό μας «μικρό ήρωα». Και τον παραδίδει στη νέα γενιά ως αφορμή έμπνευσης και πίστης στη συνέχεια ενός τόπου που γεννά ήρωες.

Loading

Play