Ο Αλέξης Χαρίτσης, σε μια προσπάθεια να συσπειρώσει τη δημοκρατική αντιπολίτευση, πήρε την πρωτοβουλία να επικοινωνήσει με τους αρχηγούς των κομμάτων, προτείνοντας κοινή στάση στην υπόθεση της πιθανής παραπομπής του Κώστα Καραμανλή.
Σύμφωνα με τα λεγόμενά του, είχε ήδη συνομιλήσει με τον Νίκο Ανδρουλάκη, τον Σωκράτη Φάμελλο, τον Γκιόκα του ΚΚΕ και την Ζωή Κωνσταντοπούλου, ενώ προγραμματίζονται και δια ζώσης συναντήσεις για το επόμενο διάστημα. Στόχος του είναι να εξεταστεί αν μπορεί να υπάρξει κοινή πορεία στα κοινοβουλευτικά μέτωπα και κυρίως στην υπόθεση των Τεμπών.
Ωστόσο, οι πιθανότητες για ένα τέτοιο ενιαίο μέτωπο μάλλον δεν είναι με το μέρος του. Όπως φαίνεται, το ΠΑΣΟΚ διατηρεί αποστάσεις και δεν σκοπεύει να εμπλακεί σε συλλογικές διαδικασίες με άλλα κόμματα στην υπόθεση Καραμανλή. Αντίθετα, εκμεταλλευόμενο την κοινοβουλευτική του δύναμη (πάνω από 30 βουλευτές), ετοιμάζεται να καταθέσει δική του πρόταση για προανακριτική, χωρίς τη στήριξη άλλων κομμάτων.
Η προσπάθεια του Χαρίτση δείχνει καλή πρόθεση, αλλά η πραγματικότητα είναι πιο περίπλοκη. Η πολιτική σκηνή παραμένει κατακερματισμένη, με τις κομματικές στρατηγικές να λειτουργούν σαν απομονωμένα νησιά, ακόμα και όταν ο κοινός εχθρός είναι ξεκάθαρος.
Εν ολίγοις, ο Χαρίτσης προσπαθεί να πετύχει συνεννόηση, αλλά μοιάζει να παλεύει με την παλιά ασθένεια της ελληνικής αντιπολίτευσης: τον κατακερματισμό. Και αν δεν βρει ανταπόκριση, η πρωτοβουλία του θα καταλήξει απλώς ως μια ακόμα φιλότιμη προσπάθεια χωρίς αποτέλεσμα.
