Ποιητής, πεζογράφος, δοκιμιογράφος, γευσιγνώστης και μουσικός παραγωγός στο Τρίτο Πρόγραμμα, ο Γιάννης Ευσταθιάδης προσφέρει με το πρόσφατο βιβλίο του «Μουσική προπάντων», που κυκλοφορεί από το Μελάνι, έναν οδηγό πλοήγησης στα μουσικά είδη, υποδεικνύοντας παράλληλα τη σύνθεση που υπάρχει ανάμεσα στις τέχνες. Δεν είναι η πρώτη φορά που ο Ευσταθιάδης εξερευνά τη μουσική μέσω δοκιμιακής γραφής. Τα τρία βιβλία του με τις «Αντιστίξεις» (2003, 2006 και 2014, συν τη συγκεντρωτική τους έκδοση το 2018) έχουν προετοιμάσει το έδαφος για μια πιο βαθιά κατανόηση των σχέσεων αυτών.
Αρχίζοντας από τους τροβαδούρους και φτάνοντας μέχρι την τζαζ και τη μουσική για τον κινηματογράφο, ο Ευσταθιάδης αναλύει τη συνεχή αλληλεπίδραση ανάμεσα στη μουσική, τη λογοτεχνία και τις εικαστικές τέχνες. Αποφεύγοντας την τεχνική γλώσσα του ειδικού, υποστηρίζει τα σχόλιά του με θεωρητικά επιχειρήματα και διακριτικό χιούμορ.
Τα ερωτήματα που θέτει δεν προορίζονται για να δημιουργήσουν σύγχυση, αλλά για να μας βοηθήσουν να θυμηθούμε, να συσχετίσουμε και να διακρίνουμε τις σύνθετες σχέσεις που αναπτύσσονται μεταξύ της μουσικής, της ποίησης και άλλων τεχνών. Κλείνοντας, αναγνωρίζει τους δεσμούς της λογοτεχνίας με τη γαστρονομία και τη μουσική του πολέμου. Η μουσική, από τον Σούμπερτ μέχρι τον Βάγκνερ και τον Μότσαρτ, διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στα έργα του Ευσταθιάδη, αποτελώντας μια σχεδόν ανεξέλεγκτη δύναμη που συνδέει διαφορετικές δημιουργίες.
Γράφοντας για τη μουσική, ο Ευσταθιάδης περιλαμβάνει πλήθος επιδραστικών προσωπικοτήτων, προσεγγίζοντας ταυτόχρονα και σύγχρονα ζητήματα. Αυτό αντανακλά την οργανική ενότητα της γραφής του, όπως φαίνεται και στο «Μουσική προπάντων».
Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ
