Πέντε βιβλία ελληνικής πεζογραφίας προτείνει το ΑΠΕ-ΜΠΕ, προσδιορίζοντας έστω και εν μέρει το στίγμα της χρονιάς που φεύγει ή υπενθυμίζοντας πάγιες λογοτεχνικές αξίες του παρελθόντος. Η λογοτεχνία μπορεί να αυξήσει την πραγματικότητα όσο της χρειάζεται, γι’ αυτό είναι σημαντικό να δείξει γιατί χρειάζεται την επαύξηση. Την ερχόμενη εβδομάδα θα συνεχίσουμε με ξένη πεζογραφία.
Το μυθιστόρημα της Φωτεινής Τσαλίκογλου «Ο Ιωσήφ μετά» (εκδόσεις Καστανιώτη) αναδεικνύει το ζήτημα των αυτοκτονιών και του θανάτου. Η αφήγηση αποτελεί υπόδειγμα αποδραματοποίησης: λιτή, με ολιγοσέλιδα κεφάλαια, έρχεται από την πρώτη στιγμή να μας συστηθεί με τη γύμνια, την ακρίβεια και την αμεσότητά της. Ένα βιβλίο που αντί να σηκώσει το δάχτυλο μάς ζητάει να σταθούμε κοντά του.
Στη νουβέλα του Βαγγέλη Ραπτόπουλου «Αθωότητα» (Κέδρος), οι πρωταγωνιστές Τζώρτζης και Λένος παρακολουθούν τις εντάσεις της σύγχρονης Αθήνας. Αντί μιας ιστορίας από τη δεκαετία του 1930, η πλοκή αναδεικνύει τις σύγχρονες προκλήσεις της φιλίας και της προδοσίας. Ίσως η λογοτεχνία καλείται να κερδίσει το χτίσιμο των χαρακτήρων της και τα εύσημα της γραφής της.
Ο Άρης Μαραγκόπουλος στο μυθιστόρημά του «Απάρνηση» (Τόπος) επηρεάζεται από την πολιτική και κοινωνική πραγματικότητα χωρίς να βιάζεται να εξάγει συμπεράσματα. Η πολυμερή αφήγηση συνδυάζει το προσωπικό με το κοινωνικό και καταγράφει τις υπαρξιακές αναταραχές των ηρώων.
Ο Ανδρέας Μήτσου επαναφέρει το φανταστικό στοιχείο στην πεζογραφία του, μιλώντας για τον ρατσισμό και την αλληλεγγύη. Τα «Δυο παράξενα πλάσματα» (εκδόσεις Καστανιώτη) προσφέρουν μια ανατρεπτική παραβολή που αγγίζει τις βάσεις της ανθρώπινης διαβίωσης.
Το «Παραμύθι χωρίς όνομα» της Πηνελόπης Δέλτα, που δημοσιεύτηκε πρώτη φορά το 1910, έχει κρατήσει τη θέση του στη λογοτεχνία. Έκλεισε 115 χρόνια από την κυκλοφορία του και φέτος επανακυκλοφορεί με επίμετρο της ιστορικού Ιωάννας Πετροπούλου. Το βιβλίο αποδεικνύει ότι η λογοτεχνία μπορεί να είναι αλληγορικό πολιτικό μυθιστόρημα, συνδυάζοντας την ιστορία με τις ανάγκες του σύγχρονου ελληνισμού.
Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ
![]()
