Η προσωπική μαρτυρία του Γκίζερ Μπάτλερ για τη φιλία του με τον Όζι Όσμπορν και την τελευταία τους συναυλία. Ήταν το 1967 όταν ο Γκίζερ Μπάτλερ, αναζητώντας μουσικούς για το συγκρότημα που σχεδίαζε, τους The Rare Breed, συναντήθηκε με έναν 19χρονο, ξυπόλυτο και χαλαρό νεαρό στην πόρτα του σπιτιού του στο Μπέρμινχαμ. «ΟΚ, είσαι στη μπάντα», ήταν οι πρώτες του λέξεις μόλις τον αντίκρισε. Εκείνος ο νεαρός δεν ήταν άλλος από τον Όζι Όσμπορν. Δύο χρόνια αργότερα, οι δυο τους, μαζί με τον Τόνι Αϊόμι και τον Μπιλ Γουόρντ, ίδρυσαν τους Black Sabbath, οι οποίοι επαναστατούν στον δισκογραφικό κόσμο, καθορίζοντας τον ήχο του heavy metal και αφήνοντας ανεξίτηλο το στίγμα τους στη μουσική σκηνή.
Στις 22 Ιουλίου, ο Όζι Όσμπορν έφυγε από τη ζωή, λίγες εβδομάδες μετά την τελευταία συναυλία των Black Sabbath στο μέρος όπου όλα ξεκίνησαν. Η απώλεια του Πρίγκιπα του Σκότους προκάλεσε θλίψη σε όλο τον κόσμο, με τους ανθρώπους που είχαν βρεθεί δίπλα του για περισσότερες από πέντε δεκαετίες, να την βιώνουν πιο έντονα. Ο Γκίζερ Μπάτλερ ήταν ένας από αυτούς.
«Ήταν σωστό να κλείσουμε αυτόν τον κύκλο που άνοιξε το 1968», θα δηλώσει στους Sunday Times. Δεν κατάλαβα, όμως, πως εκείνη τη βραδιά θα ήταν η τελευταία φορά που θα τον έβλεπα. Ο Μπάτλερ μίλησε για την εμπειρία του να παρακολουθεί τον θρύλο της μουσικής στις πρόβες πριν από την τελευταία τους εμφάνιση. Αν και γνώριζε ότι ο Όζι αντιμετώπιζε προβλήματα υγείας, δεν φανταζόταν πόσο εύθραυστος θα ήταν. Ο Όζι χρειάζονταν δύο βοηθούς και μια νοσοκόμα για υποστήριξη, και χρησιμοποιούσε ένα μπαστούνι, μαύρο με χρυσή λαβή και πετράδια, όπως θυμήθηκε ο Μπάτλερ. «Ήταν εμφανές ότι οι πρόβες ήταν δύσκολες, καθώς μετά από 6-7 κομμάτια φαινόταν εξαντλημένος».
Η κουβέντα τους γύρισε πίσω στα παλιά χρόνια, όταν πρωτογνωρίστηκαν. «Υπήρχε μια αόρατη σύνδεση ανάμεσά μας», σημείωσε ο Μπάτλερ, προσθέτοντας ότι «οι δεσμοί που δημιουργούνται δεν σπάνε ποτέ». Αν και ο Όζι είναι γνωστός ως ο Πρίγκιπας του Σκότους, για τον Μπάτλερ ήταν «ο Πρίγκιπας του Γέλιου», ένας διασκεδαστής που πάντα ήθελε να τους κάνει να γελάνε. «Είμαι ευγνώμον για όσα περάσαμε μαζί. Θα μπορούσα να γράψω χιλιάδες πράγματα για την ιστορία μας, αλλά πώς μπορείς να χωρέσεις 57 χρόνια αληθινής φιλίας σε μερικές παραγράφους; Σε ευχαριστώ Όζι, ήταν μια απίστευτη διαδρομή. Σε αγαπάω.»
Πηγή περιεχομένου: in.gr
