Η ψηφιοποίηση της Ελλάδας το 2025 αναδεικνύει ανισότητες που επηρεάζουν την επιχειρηματικότητα και την οικονομική ανάπτυξη. Η Ελλάδα του 2025 επιδιώκει να καταστεί πρότυπο ψηφιακού κράτους, με σκοπό την ανάπτυξη της οικονομίας. Ωστόσο, αυτή η πρόοδος αντιμετωπίζεται συχνά ως προνόμιο που δεν είναι προσβάσιμο σε όλους. Η έλλειψη μέσων πρόσβασης και δεξιοτήτων πλήττει σημαντικά μεγάλες ομάδες του πληθυσμού, δημιουργώντας νέες μορφές κοινωνικών ανισοτήτων.
Η κατάσταση αυτή γίνεται πιο οξυμένη σε πολλές περιοχές της ηπειρωτικής Ελλάδας, στα νησιά και στους ορεινούς δήμους, όπου οι τραπεζικές υπηρεσίες είναι σχεδόν ανύπαρκτες. Η γεωγραφική ιδιαιτερότητα και η ψηφιακή απομόνωση αναπαράγουν οικονομικές ανισότητες, όπως φαίνεται από τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ, σύμφωνα με τα οποία μόλις το 37% των κατοίκων ηλικίας 65-74 ετών έχει χρησιμοποιήσει ποτέ το διαδίκτυο.
Η ψηφιακή ανισότητα επιδρά αρνητικά στην τοπική οικονομία και αποτρέπει την επιχειρηματική ανάπτυξη. Τα πρόσθετα κόστη και οι επιβαρύνσεις που επιβάλλονται στις τραπεζικές συναλλαγές συμβάλλουν στην άνιση πρόσβαση και στην αύξηση των δυσκολιών για τους πολίτες των απομακρυσμένων περιοχών. Η υιοθέτηση ψηφιακών καινοτομιών, αν και επιταχύνεται, συχνά αγνοεί τις ανάγκες της κοινωνίας που παραμένει αποκλεισμένη από αυτές.
Ο ψηφιακός αποκλεισμός δεν αποτελεί απλώς ένα ζήτημα κοινωνικής ανισότητας, αλλά και ένα σημαντικό εμπόδιο για την παραγωγική ανάπτυξη. Οι επιχειρηματίες που δεν έχουν πρόσβαση σε ψηφιακές λύσεις διστάζουν να επενδύσουν, δημιουργώντας ανισότητες στην οικονομική ανάπτυξη της χώρας. Η ανάγκη για μεταρρυθμίσεις είναι επιτακτική, αλλά αυτές πρέπει να διασφαλίζουν ότι όλοι οι πολίτες θα έχουν ίσες ευκαιρίες στην ψηφιοποίηση.
Πηγή περιεχομένου: in.gr
