Στο ορεινό χωριό της Τύρνας, δύο κολλητές ξεκινούν πεζοπορία σε μια διαδρομή που συνδυάζει στοιχεία τελετής ενηλικίωσης, προδοσίας και αποκάλυψης. Η Αργυρώ, αγρότισσα, σκληρή και εσωστρεφής, κι η Αννέτα, μανικιουρίστα με όνειρα φυγής, ζουν τη ρουτίνα τους στους πρόποδες της Πίνδου μέχρι τη μέρα που η Αννέτα αποκαλύπτει ότι είναι έγκυος και σκοπεύει να φύγει με τον σύντροφό της. Η Αργυρώ, συντετριμμένη, την προκαλεί να πάνε μαζί στην περίφημη σπηλιά του βουνού. Μια πεζοπορία, ένα μεθυστικό βράδυ, κι έπειτα σιωπή. Η Αννέτα φεύγει χωρίς λέξη, κι εμείς, μαζί με την Αργυρώ, αναρωτιόμαστε τι συνέβη στ’ αλήθεια. Αυτή είναι η «Αρκουδότρυπα», η μεγάλου μήκους ταινία των Χρυσιάννας Παπαδάκη και Στέργιου Ντινόπουλου, μία από τις τρεις ελληνικές συμμετοχές στο Διεθνές Διαγωνιστικό του 66ου Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης. Ένα φιλμ που, όπως και οι ηρωίδες του, επιστρέφει στο σημείο απ’ όπου ξεκίνησε, για να ξαναπεί την ίδια ιστορία, αυτή τη φορά πιο βαθιά, πιο ώριμα, πιο ειλικρινά.
Η «Αρκουδότρυπα» δεν είναι μια καινούρια ιστορία, αλλά η συνέχεια μιας μικρότερης, αφού η μεγάλου μήκους εκδοχή του φιλμ γεννήθηκε μετά την ομώνυμη μικρού μήκους ταινία, η οποία κατέκτησε το 2022 τον Χρυσό Διόνυσο στο Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους Δράμας. Δύο νεαροί δημιουργοί με ένα μικρό συνεργείο, φυσικό φως και τη βοήθεια των γιαγιάδων τους, κατέγραψαν μια τρυφερή ιστορία κουίρ αγάπης στα βουνά της Πίνδου. «Νομίζω πως η μεγάλου μήκους άρχισε να γεννιέται ήδη στις πρόβες της μικρού (μήκους ταινίας)», θυμάται η Χρυσιάννα Παπαδάκη, μιλώντας στο Αθηναϊκό-Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων.
Έτσι, λοιπόν, στη μεγάλου μήκους εκδοχή, το σύμπαν της ταινίας ανοίγει. Πέρα από την Αργυρώ και την Αννέτα, εμφανίζονται άλλες μορφές, άλλες γενιές. «Μου αρέσει πολύ αυτό το intergenerational στοιχείο, όπου βλέπεις διάφορες και διαφορετικές εκδοχές που θα μπορούσαν να έχουν οι δύο γυναίκες σε άλλες εποχές», εξηγεί η σκηνοθέτιδα. Παρά τη φαινομενικά λυρική της μορφή, η «Αρκουδότρυπα» απευθύνεται άμεσα στο παρόν. «Είναι μια ταινία που την κάναμε κατ’ εξοχήν για τους νέους, για το τώρα», τονίζει η κ. Παπαδάκη.
Στην καρδιά της ταινίας βρίσκεται η σχέση δύο γυναικών που μεγαλώνουν στην ελληνική επαρχία, δοκιμάζοντας τα όρια της φιλίας, της αγάπης και της ελευθερίας. «Και οι δύο είναι επαναστάτριες με τον δικό τους τρόπο», λέει η Παπαδάκη. «Κάνουν μικρές επαναστάσεις στην καθημερινότητά τους και μετά μια τεράστια επανάσταση.»
Η ταινία φέρει εξ ολοκλήρου τη σφραγίδα μιας ομάδας που δουλεύει συλλογικά. «Με τον Στέργιο κάναμε τα πάντα μαζί: γράψαμε, σκηνοθετήσαμε, μοντάραμε, δουλέψαμε στη μουσική, στους υπότιτλους… Δεν υπήρχε ποτέ αυτό είναι δικό μου, αυτό δικό σου. Πιστεύουμε ότι η παρουσία πολλών φωνών κάνει το έργο πιο δυνατό», λέει η Χρυσιάννα Παπαδάκη.
Η δημιουργία της ταινίας, όπως περιγράφει η Χρυσιάννα Παπαδάκη, ήταν μια πράξη πίστης και τόλμης. «Κάναμε αίτηση στο πρόγραμμα micro-budget, την περίοδο που μοντάραμε τη μικρού μήκους, χωρίς να την έχει δει κανείς. Στη συνέχεια γράφαμε το υπόλοιπο σενάριο για τη μεγάλου μήκους και ξεκινήσαμε τα γυρίσματα.»
Μπορεί, φέτος, ο προορισμός να είναι η Θεσσαλονίκη, στην πραγματικότητα, όμως, είναι και η αφετηρία τους. «Η Θεσσαλονίκη μας στήριξε σε κάθε στάδιο. Όταν κανείς δεν μας ήξερε, εκείνοι είδαν την ταινία και πίστεψαν σ’ αυτήν. Μας έδωσαν κουράγιο να συνεχίσουμε», υπογραμμίζει.
Έτσι, η «Αρκουδότρυπα» επιστρέφει εκεί όπου πρωτογεννήθηκε, αυτή τη φορά ολοκληρωμένη, έτοιμη να συναντήσει το κοινό της. «Ο Στέργιος πιστεύει ότι είναι η πιο σημαντική εβδομάδα για την ταινία μας», λέει η σκηνοθέτιδα.
Η «Αρκουδότρυπα» προβάλλεται στο Διεθνές Διαγωνιστικό τμήμα του 66ου ΦΚΘ την ερχόμενη Παρασκευή, στις 17:00, στο Ολύμπιον. Η επαναληπτική προβολή θα γίνει στις 8 Νοεμβρίου στις 13:00 στην αίθουσα Τζον Κασσαβέτης στο λιμάνι.
Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ
