Υπάρχουν χρώματα που δεν ζωγραφίζουν καμβάδες, αλλά πληγές. Οι Βιτρίνες Τέχνης του ΟΤΕ, στο κέντρο της Θεσσαλονίκης, «ντύθηκαν» στα ροζ. Ένα χρώμα που δεν είναι «γλυκό» και «κοριτσίστικο», αλλά έχει κραυγή, ανάσα και αντιστέκεται. Κάτω από τη φωτεινή του επιφάνεια κρύβει μια ιστορία μάχης, που έχει το πρόσωπο της καλλιτέχνιδας Ελένης Σιμώνη.
Η ζωγράφος, με πολυετή πορεία στις εικαστικές τέχνες, βρέθηκε πριν από δύο χρόνια αντιμέτωπη με μια απρόσμενη πραγματικότητα: τη διάγνωση καρκίνου, ενώ ήταν έγκυος στην κόρη της, την Άννα. «Η τέχνη ήταν το φάρμακό μου. Με βοηθούσε να απαλύνω τον πόνο και να βρίσκω φως σε μια σκοτεινή κατάσταση». Τα έργα της, εξπρεσιονιστικά και γεμάτα ζωή, ισορροπούν ανάμεσα σε δύο κόσμους: τον φόβο και την ίαση, την απώλεια και την αναγέννηση.
Η έκθεση «Άνθη να φυτρώνουν εκεί που πονάς», που παρουσιάζεται στις Βιτρίνες Τέχνης του ΟΤΕ, με αφορμή τον Οκτώβριο, που έχει καθιερωθεί ως μήνας πρόληψης για τον καρκίνο του μαστού, περιλαμβάνει μια σειρά έργων με κυρίαρχο το ροζ. Όπως λέει η καλλιτέχνιδα, το ροζ έχει μια γυναικεία δύναμη, μια δύναμη που γεννά τον εαυτό της ξανά και ξανά.
Η κ. Σιμώνη μιλά με αφοπλιστική ειλικρίνεια για την εμπειρία της, χωρίς δραματοποίηση και φίλτρα. «Νιώθω την υποχρέωση να μιλάμε, να υπάρχουν αληθινές ιστορίες που εμπνέουν και απαλύνουν τον πόνο», σημειώνει. Στην τέχνη της φωλιάζει επίσης και ο έρωτας, η κινητήριος δύναμη της ζωής, τον οποίο η ίδια χαρακτηρίζει «το αντίθετο του θανάτου». Σήμερα, δύο χρόνια μετά την περιπέτεια ζωής, η ίδια και η κόρη της είναι απόλυτα υγιείς.
Η έκθεση «Άνθη να φυτρώνουν εκεί που πονάς / May flowers grow in the saddest parts of you» θα παραμείνει στις Βιτρίνες Τέχνης του ΟΤΕ έως τις 26 Οκτωβρίου. Την επιμέλειά της έχει ο Γιάννης Αργυριάδης.
Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ
