Του Νίκου Καραγιαννακίδη*
Όταν ξεκινάς να γράψεις ένα άρθρο για τα μεγάλα δημόσια έργα στη Θεσσαλονίκη, έργα που μπορούν να λειτουργήσουν ως καταλύτης ώστε η πόλη να ανέβει επίπεδο, να εξασφαλίσουν καλύτερη ποιότητα ζωής για τους κατοίκους – επισκέπτες της και να την επιτρέψουν να καταλάβει τον πρωταγωνιστικό ρόλο που δικαιούται στην ευρύτερη περιοχή της Νοτιοανατολικής Ευρώπης, μπορείς να είσαι βέβαιος πως οι αναγνώστες θα είναι -τουλάχιστον – επιφυλακτικοί απέναντι σου. Ποιος μπορεί άλλωστε να τους κατηγορήσει, όταν το τελευταίο μεγάλο έργο στην πόλη αυτή που διαφημίζεται ως Μητρόπολη των Βαλκανίων περατώθηκε την εποχή του αείμνηστου Κωνσταντίνου Καραμανλή;
Τις τελευταίες δεκαετίες οι Θεσσαλονικείς εισπράττουν μόνο υποσχέσεις και λόγια. Από την εποχή της – αλήστου μνήμης – υποθαλάσσιας αρτηρίας που ακόμη πληρώνουμε το λογαριασμό μέχρι τα μεγαλεπήβολα σχέδια για μεταφορά του αεροδρομίου στην Αλεξάνδρεια της Ημαθίας και την εξωτερική περιφερειακή τάφρο αναζητούμε την κοινή λογική και σεβασμό στις ανάγκες μιας πόλης που αναζητά οξυγόνο και κυρίως, αλήθειες.
Αλήθειες, που όπως φαίνεται η Θεσσαλονίκη ακούει για πρώτη φορά από την κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας. Συγκεκριμένες δεσμεύσεις, οριστικά χρονοδιαγράμματα και έργο, που είναι πλέον ορατό στην καθημερινότητα μας. Το Μετρό της Θεσσαλονίκης για παράδειγμα, όπου δόθηκε οριστική λύση από το ΚΑΣ για την ολοκλήρωση του έργου και παράλληλα για την απόλυτη προστασία και ανάδειξη των αρχαιοτήτων, λύνοντας το γόρδιο δεσμό που είχαν προκαλέσει οι εμμονές του ΣΥΡΙΖΑ. Όλα δείχνουν πως παρά τα προβλήματα που έχει προκαλέσει η πανδημία, η βασική γραμμή του Μετρό θα παραδοθεί στην κυκλοφορία την άνοιξη του 2023. Θυμίζω για την ιστορία, πως το 2006, οι Θεσσαλονικείς άκουγαν πως σε 6,5 χρόνια θα μετακινούνται στην πόλη τους με ένα μετρό «καλύτερο από αυτό της Αθήνας»…
Την ίδια ώρα, το οξύ κυκλοφοριακό πρόβλημα της πόλης επιλύεται με ένα κομβικής σημασίας έργο, την Ανατολική Περιφερειακή Οδό (flyover), τη μεγαλύτερη εναέρια οδό στην Ελλάδα, έργο που εξυψώνει παράλληλα την πόλη σε κορυφαίο συγκοινωνιακό κόμβο και όπου ο ανάδοχος θα εγκατασταθεί μέσα στο 2021.
Παράλληλα, ολοκληρώνεται η πολύπαθη σύνδεση του Λιμένα Θεσσαλονίκης με την Εγνατία Οδό και τον ΠΑΘΕ, ώστε να διευκολυνθεί η έξοδος εμπορευμάτων και να λειτουργήσει το λιμάνι μας ως πραγματική πύλη εισόδου για όλες τις χώρες των Βαλκανίων.
Στην ανατολική πλευρά της πόλης τρέχουν τάχιστα οι διαδικασίες για την υλοποίηση του Τεχνολογικού πάρκου ThessIntec σε έκταση 761 στρεμμάτων, ένα έργο το οποίο αναμένεται να προσελκύσει στην περιοχή τεχνολογικούς κολοσσούς, όπως η Pfizer που δίνει ψήφο εμπιστοσύνης στην Κυβέρνηση και στην πόλη, προσφέροντας ήδη εκατοντάδες θέσεις εργασίας και επιδιώκοντας να είναι η πρώτη εταιρεία που θα εγκατασταθεί στο Πάρκο.
Οι εξελίξεις αυτές σε συνδυασμό με τη μεταμόρφωση του αεροδρομίου ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ που αναβαθμίστηκε σε ένα υπερσύγχρονο αερολιμένα χάρη στην ιδιωτική πρωτοβουλία (την οποία η προηγούμενη κυβέρνηση αναθεμάτιζε εξαιτίας των ιδεοληπτικών της εμμονών) αποδεικνύουν έμπρακτα πως, επιτέλους, κάτι κινείται.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν έχει μαγικό ραβδί. Δεν προσβάλει, όμως, τη νοημοσύνη των Θεσσαλονικέων εγκαινιάζοντας …μουσαμάδες, δεν μας υποτιμά, δείχνει με πράξεις, χωρίς μεγάλα λόγια, πως μπαίνουν τα θεμέλια για την αναγέννηση της πόλης.
Και αυτή η στάση, στάση ευθύνης, ξεχωρίζει τους ηγέτες από τους λαϊκιστές και τους δημαγωγούς…
*Ο Νίκος Καραγιαννακίδης είναι δικηγόρος παρ’ Αρείω Πάγω
