Ανάλυση της ανθρώπινης υπερβολής και του αντίκτυπου της στην Ιλιάδα και τη γλώσσα των Ελλήνων. Για την έλλειψη δόγματος που ανέκαθεν χαρακτήριζε το πνεύμα και τη γλώσσα των Ελλήνων, ένα χαρακτηριστικό αδιαίρετο από την εποχή του Ομήρου, αναφέρθηκε ο αείμνηστος Ιωάννης Θεοδωρακόπουλος, τον οποίο πρόσφατα τιμήσαμε με άρθρο αφιερωμένο στη σπουδαία του προσωπικότητα. Ο εξαίρετος Γ. Φτέρης (λογοτεχνικό ψευδώνυμο του Γιώργου Τσιμπιδάρου), σε άρθρο του στο Βήμα την Κυριακή 4 Σεπτεμβρίου 1960, ερεύνησε την έννοια του άμετρου, συνδέοντας την ξανά με τον Όμηρο.
Ο Γ. Φτέρης αναφερόταν στον Όμηρο ως έναν ποιητή που δεν προσφέρει ποτέ στους αναγνώστες του την αίσθηση του κορεσμού, ανανεώνοντας συνεχώς τη χάρη των έργων του. Στην επιφυλλίδα του, με τίτλο Οι αρχαίοι επίκαιροι, που ήταν αφιερωμένη στη μνήμη του γάλλου ανθρωπιστή και ελληνιστή Mario Meunier, υπογράμμισε ότι ο Όμηρος προσφέρει μία ανεξάντλητη ποικιλία επινοητικότητας και δραματικού ενδιαφέροντος.
Εξετάζοντας συγκεκριμένα την Ιλιάδα, υπογράμμισε ότι αν και το έπος σχετίζεται φυσικά με τον Τρωικό πόλεμο και την πόλη του Πριάμου, η ουσία του έγκειται στις συνέπειες της μνησικακίας και της έλλειψης μέτρου στα ανθρώπινα πάθη. Μέσω του θυμού του Αχιλλέα, ο Όμηρος καταδεικνύει τις σοβαρές συμφορές που μπορεί να προκαλέσει η ανθρώπινη υπερβολή.
Πηγή περιεχομένου: in.gr
