Η κλειστή καφενεία σημαίνει τη σιωπή των ελληνικών χωριών, την απώλεια πολιτισμού και παράδοσης. Σε κάθε γωνιά της ελληνικής υπαίθρου, τα μικρά καφενεία έχουν καθιερωθεί ως σύμβολα της ζωής και της παράδοσης που αντέχουν στον χρόνο. Αυτά τα ταπεινά μαγαζιά λειτουργούν ως σημεία συνάντησης και αλληλοστήριξης, προσφέροντας στους ανθρώπους των ορεινών και απομακρυσμένων περιοχών τη δυνατότητα κοινωνικής αλληλεπίδρασης. Ο Δήμαρχος Αγράφων, με πρόσφατη επιστολή του, εκφράζει τη βαθιά ανησυχία του για την τύχη αυτών των χώρων. Ο ίδιος τονίζει με έμφαση ότι όταν το σχολείο και το καφενείο κλείσουν, σβήνει το χωριό, και με αυτό, χάνεται και η ψυχή της ελληνικής περιφέρειας.
Αυτά τα μικρά καφενεία δεν είναι απλώς εμπορικές μονάδες· αποτελούν κέντρα πολιτιστικής κληρονομιάς, κοινωνικής συνοχής και χώρους όπου η ιστορία και οι παραδόσεις παραμένουν ζωντανές, ακόμα και εν μέσω σύγχρονων προκλήσεων. Η δημογραφική αιμορραγία και η φυγή των νέων προς τα αστικά κέντρα έχουν οδηγήσει σε επικίνδυνη αποδόμηση των τοπικών κοινωνιών. Όταν οι νέοι φεύγουν και τα παραδοσιακά επαγγέλματα υποχωρούν, η ζωή στα χωριά γίνεται όλο και πιο δύσκολη.
Οι κάτοικοι των βουνών δεν ζητούν φορολογικά κίνητρα ή ποινές· απαιτούν σεβασμό, στήριξη και αναγνώριση για την προσπάθειά τους να διατηρήσουν ζωντανές τις τοπικές κοινωνίες και την παράδοση. Το κράτος οφείλει να αντιληφθεί την ανάγκη ουσιαστικής ενίσχυσης αυτών των μικρών αλλά ζωτικών για την ελληνική κοινωνία επιχειρήσεων.
Η δήλωση του Δημάρχου Αγράφων, Αλέξανδρου Καρδαμπίκη, για τη νέα ρύθμιση του ΕΦΕΤ και την κατάσταση στα ορεινά χωριά είναι σαφής: «Τα Άγραφα ματώνουν σιωπηλά. Οι δρόμοι μας είναι δύσβατοι, τα σχολεία κλείνουν, οι γιατροί λείπουν, και οι νέοι έχουν φύγει. Αλλά οι εναπομείναντες κάτοικοι κρατούν ζωντανά τα χωριά με φιλότιμο και υπομονή». Η εισαγωγή νέων κανονισμών, όπως το ΦΕΚ 2161/06-05-2025 του ΕΦΕΤ, που απαιτεί σεμινάριο 110 ευρώ ανά άτομο για εργαζόμενους σε καφενεία, επιβαρύνει τις μικρές οικογενειακές επιχειρήσεις.
«Δεν μπορεί ο καφετζής ενός χωριού δέκα κατοίκων, που ίσως πουλά πέντε καφέδες την ημέρα, να επιβαρύνεται με τέτοια κόστη», επισημαίνει ο Δήμαρχος. Η υποχρεωτική εγκατάσταση POS στα χωριά είναι ανέφικτη, καθώς πολλοί ηλικιωμένοι δεν γνωρίζουν να χρησιμοποιούν κάρτες. Αντί να τιμωρούμε εκείνους που διατηρούν ζωντανή την ελληνική ύπαιθρο, πρέπει να τους στηρίξουμε.
Η Πολιτεία θα πρέπει να θεσπίσει ειδικό καθεστώς για τις ορεινές περιοχές και να λάβει πραγματικά μέτρα ενίσχυσης για τα καφενεία και τα τοπικά μαγαζιά. Γιατί όταν σβήσει το καφενείο, σβήνει και το χωριό, χάνεται η καρδιά της υπαίθρου και η ψυχή της Ελλάδας.
Πηγή περιεχομένου: in.gr
