Η Ευρώπη κινείται προς την σωστή κατεύθυνση για την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητάς της, όμως το πράττει κατά τρόπο δυσκίνητο και αργό, εκτιμά ο πρόεδρος της Ομοσπονδίας Φινλανδικών Επιχειρήσεων και του ευρωπαϊκού συλλογικού φορέα επιχειρηματικότητας μικρομεσαίων επιχειρήσεων SME United, Πέτρι Σάλμινεν (Petri Salminen) σε συνέντευξη που παραχώρησε στο Αθηναϊκό – Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων.
Μιλώντας στο περιθώριο συνεδρίασης του διοικητικού συμβουλίου του SME United που έγινε την προηγούμενη εβδομάδα στην Αθήνα, κατόπιν προσκλήσεως των ελληνικών μελών του ΕΣΕΕ και ΓΣΕΒΕΕ, παρουσία και εκπροσώπου του κοινοτικού Επιτρόπου Μάρος Σέφκοβιτς με αντικείμενο το εμπόριο, ο κ. Σάλμινεν ανέδειξε προβλήματα δομικού χαρακτήρα που άπτονται τόσο ζητημάτων χρηματοδότησης των ΜμΕ όσο και των βημάτων που ακολουθούνται για την ενίσχυση της ευρωπαϊκής ανταγωνιστικότητας έναντι οικονομικών υπερδυνάμεων όπως η Κίνα και οι ΗΠΑ. Προβλήματα αυτού του χαρακτήρα απασχόλησαν και την συνεδρίαση του ΔΣ του συγκεκριμένου φορέα, υπογραμμίζοντας την παρούσα κατάσταση της επιχειρηματικότητας στην Ευρώπη.
Ακολουθούν τα κυριότερα σημεία της συνέντευξης που παραχώρησε ο κ. Σάλμινεν.
Ερ. Σε πρόσφατη συνέντευξή σας στο Euronews, τονίσατε ότι πολλές αποφάσεις της ΕΕ γίνονται με γνώμονα κυρίως τις μεγάλες επιχειρήσεις, και ότι θέλετε να αλλάξει αυτή τη νοοτροπία. Πώς μπορεί η ΕΕ να διασφαλίσει ότι οι νομοθεσίες / κανονισμοί λαμβάνουν υπόψη τους «μικρότερους» (π.χ. απλοποίηση διαδικασιών, λιγότερα γραφειοκρατικά βάρη, φορολογική ελάφρυνση, ψηφιακά εργαλεία, καλύτερος κανονιστικός σχεδιασμός)
Απ. Η Ευρώπη και η Ευρωπαϊκή Ένωση έχουν ένα τέλειο σκεπτικό ως αρχή: “στην αρχή σκέψου μικρά ώστε οι επιδράσεις να είναι ελεγχόμενες”. Το μόνο που έχουμε να κάνουμε είναι να το ακολουθήσουμε όποτε κάνουμε έναν νέο κανονισμό, μία νέα οδηγία. Όταν προωθούμε πολιτικές φιλοδοξίες, στην Ευρώπη θα πρέπει να σκεπτόμαστε ότι αν εφαρμοστεί αυτή η νέα πολιτική θα μπορούν οι “μικρότεροι” να ανταποκριθούν σε αυτήν; Θα μπορέσουν οι μικρότεροι να παρακολουθήσουν την εξέλιξη και τις απαιτήσεις της;
Το πρόβλημα είναι ότι στις “επικεφαλίδες” τείνουν να είναι πάντα οι μεγάλες εταιρείες και οι μεγάλοι οργανισμοί και όταν οι πολιτικοί αποφασίζουν να κάνουν αλλαγές έχουν κατά νου τις μεγάλες οντότητες, που βρίσκονται στα πρωτοσέλιδα. Και αυτοί που βρίσκονται στα πρωτοσέλιδα είναι οι “μεγάλοι”. Έτσι είναι αδύνατον για μικρότερες εταιρείες που έχουν περιορισμένες δυνατότητες και προσωπικό να ακολουθήσουν όλες τις ανάγκες αναφοράς (reporting) και όλα τα κόστη που συνοδεύουν νέους κανονισμούς.
Ερ. Ποια εργαλεία διαθέτει το SME United για να ενισχύσει την πρόσβαση των ΜμΕ στη χρηματοδότηση, ειδικά για την πράσινη και ψηφιακή μετάβαση;
Απ. Ασφαλώς υπάρχουν ορισμένα κονδύλια, κάποια εθνική υποστήριξη αλλά νομίζω το σημαντικότερο είναι να υπάρχουν οι δυνατότητες ώστε οι μικρότερες εταιρείες να δρουν κατά τρόπο κερδοφόρο στο πλαίσιο της ΕΕ. Τόσο εντός των κρατών μελών, όσο και διασυνοριακά στο πλαίσιο της ΕΕ. Σύμφωνα με έκθεση του ΔΝΤ πέρυσι τον Δεκέμβριο, εντός της ΕΕ έχουμε εσωτερικές απαιτήσεις που ισοδυναμούν με δασμούς 44% σε αγαθά και 110% σε υπηρεσίες. Έχουμε με άλλα λόγια εσωτερικούς δασμούς στην ΕΕ και αυτοί θα πρέπει να εξαλειφθούν.
Ερ. Με άλλα λόγια η “κοινή αγορά” δεν είναι και τόσο “κοινή”…
Απ. Ακριβώς. Και αυτό είναι που είπε και ο κ. Λέττα στην έκθεσή του, ότι η επίτευξη ανταγωνιστικότητας προϋποθέτει την λειτουργία της ενιαίας αγοράς.
Ερ. Ποιες είναι οι κύριες προκλήσεις που αντιμετωπίζουν οι ΜμΕ, ιδιαίτερα μετά από τις πρόσφατες κρίσεις (ενέργεια, πληθωρισμός, εφοδιαστικές αλυσίδες, ψηφιοποίηση);
Απ. Θα έλεγα ότι επί του παρόντος η μεγαλύτερη πρόκληση είναι η κοινή αβεβαιότητα. Πρώτα είχαμε την πανδημία, μετά τις επιπτώσεις της ρωσικής επιθετικότητας στην Ευρώπη, η αύξηση των ενεργειακών τιμών, ο πληθωρισμός, κλπ. Εδώ στην Ελλάδα γνωρίζετε πολύ καλά τι συμβαίνει με φυσικές καταστροφές από δασικές πυρκαγιές ή τις πλημμύρες και τις επιπτώσεις τους. Όλα αυτά έχουν οδηγήσει σε τεράστια αβεβαιότητα ειδικά στις μικρότερες επιχειρήσεις. Έτσι, όταν βλέπουμε αποκλιμάκωση του πληθωρισμού και των επιτοκίων, είναι θετικό καθώς χρειαζόμαστε και ένα ποσοστό σταθερότητας.
Ερ. Εντός αυτού του αβέβαιου περιβάλλοντος πιστεύετε ότι η ΕΕ λαμβάνει τα κατάλληλα μέτρα για την στήριξη της επιχειρηματικότητας και των ΜμΕ;
Απ. Πιστεύω ότι βλέπουμε να γίνονται τα πρώτα βήματα προς την σωστή κατεύθυνση. Εννοώ ότι η Ευρώπη έχει αφυπνιστεί στην ανάγκη εξασφάλισης ασφάλειας, άμυνας ώστε να αυξηθεί η αίσθηση της ασφάλειας εντός της Ευρώπης. Αντίστοιχα, ότι χρειάζεται να αυξήσουμε την ανταγωνιστικότητά μας έναντι άλλων ηπείρων της υφηλίου. Βλέπουμε ότι γίνονται τα πρώτα βήματα αλλά πρέπει να επιταχύνουμε τον ρυθμό, ώστε να καταστούμε ισχυρότεροι σε ταχύτερο χρόνο.
Ερ. Η Ελλάδα έχει από τις υψηλότερες αναλογίες ΜμΕ στην Ευρώπη. Πώς βλέπετε την ελληνική πραγματικότητα; Υπάρχουν ιδιαιτερότητες που πρέπει να ληφθούν υπόψη σε ευρωπαϊκές πολιτικές;
Απ. Η Ελλάδα βρέθηκε σε δύσκολη θέση, εδώ και 10-15 χρόνια και έχει πλέον εξέλθει από αυτήν (την κρίση) κατά τρόπο θεαματικό. Από ό,τι έχω δει και από την εμπειρία μου στην Φινλανδία, οι μικρότερες επιχειρήσεις έχουν πρόβλημα πρόσβασης σε χρηματοδότηση. Προβλήματα ακόμη και στο άνοιγμα ενός τραπεζικού λογαριασμού και αυτό, από ό,τι αντιλαμβάνομαι είναι κάτι που βιώνουν και οι ΜμΕ στην Ελλάδα. Η χρηματοδότηση είναι μεγάλο πρόβλημα σε ολόκληρη την Ευρώπη και αυτό έχω διαπιστώσει και από Έλληνες συναδέλφους οι οποίοι λέγουν ότι πρέπει να γίνει ευχερέστερη η εξεύρεση κεφαλαίων.
Ερ. Περίπου προ έτους η Έκθεση Ντράγκι έκανε ορισμένες προτάσεις προς την Ευρωπαϊκή Επιτροπή οι οποίες θεωρήθηκαν ως κρίσιμες για την ανάκτηση της ευρωπαϊκής ανταγωνιστικότητας έναντι της Κίνας και των ΗΠΑ. Πώς κρίνετε την εφαρμογή τους;
Απ. Πιστεύω ότι η διαδικασία λήψης αποφάσεων στην ΕΕ εμποδίζει τη λήψη αυτών των αναγκαίων αποφάσεων. Πλέον όμως πιστεύω ότι έχουμε αντιληφθεί ότι δεν μπορούμε να είμαστε τόσο εκτεθειμένοι έναντι των προϊόντων / αγαθών από τρίτες χώρες. Προς αυτήν την κατεύθυνση ήδη λαμβάνονται ορισμένα θετικά βήματα. Φερ’ ειπείν, το τέλος που σχετίζεται με την εισαγωγή μικρών πακέτων από την Κίνα, από πλατφόρμες όπως η ΤEMU, με τα οποία είναι πολύ δύσκολο να παραμείνουν ανταγωνιστικές οι ευρωπαϊκές εταιρείες. Είδαμε τα πρώτα βήματα να γίνονται αλλά παραμένουμε αργοί στην αντιμετώπιση του φαινομένου.
Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ
