Όταν μια κατάσταση επαναλαμβάνεται μονότονα, δίχως λόγο και αιτία, τότε παύει να θεωρείται σύμπτωση και εξ ορισμού περιγράφεται ως στρατηγική κίνηση.
Αυτό συμβαίνει με τις «αιφνιδιαστικές» ανεξαρτητοποιήσεις αντιδημάρχων από την παράταξη του Λευτέρη Αλεξανδρίδη στον δήμο Κορδελιού-Ευόσμου. Γιατί, όπως προκύπτει πίσω από τις δήθεν «ηρωικές» επιλογές των Μαρία Πουρσανίδου, Βασίλη Βόγγαλη και Στέλιου Διακάκη, να ακολουθήσουν ανεξάρτητη πορεία, κρύβεται η αδυναμία τους να σταθούν στο ύψος των απαιτήσεων που είχε από αυτούς ο σημερινός δήμαρχος και των ευθυνών που όριζε η θέση που τους ανατέθηκε. Με λίγα λόγια προσπάθησαν να καμουφλάρουν την ανεπάρκεια τους.
Η έλλειψη ουσιαστικού έργου από την πλευρά τους που να βελτιώνει την καθημερινότητα των συνδημοτών τους, η περιορισμένη παραγωγικότητα από τη στιγμή που ανέλαβαν τα χαρτοφυλάκια τους και η ανεπάρκεια όσον αφορά στη διαχείριση των καθημερινών ζητημάτων του δήμου αποκαλύπτουν την αμείλικτη πραγματικότητα. Και αυτή είναι ότι οι «ανεξάρτητοι» δημοτικοί σύμβουλοι αποδείχθηκαν εκ του αποτελέσματος κατώτεροι των προσδοκιών και των αναγκών που απαιτεί η ενασχόληση με τα κοινά και η άσκηση δημόσιας διοίκησης.
Προσχηματικές δικαιολογίες αντί για χειροπιαστό έργο
Η τακτική τους δεν ξάφνιασε τον Λευτέρη Αλεξανδρίδη που κατάλαβε από νωρίς ότι οι παραπάνω ήταν «λίγοι» και δεν έπρεπε να τους εμπιστευθεί εξ αρχής. Ωστόσο περίμενε να κλείσει ο κύκλος τους καθώς είχε πάρει την οριστική απόφαση να τους αντικαταστήσει σε έναν επικείμενο ανασχηματισμό. Η γύμνια τους, βλέπετε, δεν μπορούσε να κρυφτεί άλλο. Ίσως να τους σεβάστηκε περισσότερο από ότι έπρεπε, καθώς προσπάθησε να μην τους εκθέσει για την αδυναμία τους να παράξουν έργο και να μην τους «κάψει» πολιτικά. Εκ του αποτελέσματος προκύπτει ότι δεν έπρεπε να τους χαριστεί.
Αυτή η στάση, όμως, δεν αναιρεί με τίποτα το γεγονός ότι η παραίτησή τους είναι μια έμμεση παραδοχή αδυναμίας. Προσπαθούν να «στήσουν» άλλοθι για τον εαυτό τους πετώντας τη μπάλα στην εξέδρα. Ξεχνούν, φαίνεται, ότι οι συνδημότες τους δεν ξεγελιούνται από επικοινωνιακές φιέστες και φθηνές δικαιολογίες, διότι όπως στη ζωή έτσι και στην πολιτική εκείνο που μετράει είναι το αποτέλεσμα και όχι τα λόγια. Από αυτά, άλλωστε, οι κάτοικοι του Ελευθερίου Κορδελιού και του Ευόσμου έχουν χορτάσει τα τελευταία χρόνια.
Ο Αλεξανδρίδης προχωρά με όσους μπορούν
Όσον αφορά την επόμενη ημέρα η δημοτική αρχή του Λευτέρη Αλεξανδρίδη δεν «τσιμπάει» από την επικοινωνιακή τακτική εκείνων που επέλεξαν να ακολουθήσουν αυτόνομη πολιτική πορεία. Προχωρά με εκείνους που μπορούν να κάνουν πράξη το όραμά του για έναν σύγχρονο δήμο. Το σχέδιο του είναι συγκεκριμένο, με τον ίδιο να δηλώνει αποφασισμένος να τιμήσει στο ακέραιο την ψήφο των πολιτών που του εμπιστεύθηκαν το δημαρχιακό αξίωμα. Άλλωστε, ο ίδιος έχει αποδείξει ότι δεν κάνει εκπτώσεις. Και φυσικά θα κριθεί για αυτό στο τέλος της αυτοδιοικητικής θητείας. Όπως τονίζουν συνεργάτες του, κάθε έργο, κάθε παρέμβαση και κάθε απόφαση επιβεβαιώνει ότι η συνέπεια και η αποτελεσματικότητα είναι τα μόνα κριτήρια που μετρούν στην πολιτική και στη δημόσια διοίκηση.
Σε τελική ανάλυση, όσοι απέτυχαν να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις των καθηκόντων τους δεν έχουν θέση σε μια δημοτική διοίκηση που στοχεύει στην παραγωγή ουσιαστικών αποτελεσμάτων. Πόσο μάλλον όταν το 2025 οι δημότες ζητούν από τους αιρετούς που τους εκπροσωπούν στο δημοτικό συμβούλιο να επιδεικνύουν συνέπεια, γνώση, αποφασιστικότητα και ικανότητα. Στοιχεία που έλειπαν από τους Μαρία Πουρσανίδου, Βασίλη Βόγγαλη και Στέλιο Διακάκη και οι οποίοι επέλεξαν να αποχωρίσουν προτού τους αντικαταστήσουν. Εδώ έγκειται η μεγάλη διαφορά ανάμεσα σε όσους εργάζονται με αφοσίωση και τιμούν τον όρκο που έδωσαν στο δημοτικό συμβούλιο και σε εκείνους που αρκούνται σε κάθε λογής επικοινωνιακά τερτίπια για να είναι πάντα στο απυρόβλητο.
