Αναλύουμε την εξέλιξη του έργου του Αριστοτέλη, εστιάζοντας στη ρητορική και την επιρροή του στον πολιτισμό. Με την επιστροφή του στην Αθήνα, μετά τη θητεία του στη Μακεδονία και τη θεμελίωση της δικής του φιλοσοφικής σχολής γύρω στα μέσα της δεκαετίας 340-330 π.Χ., ο Αριστοτέλης, με την υποστήριξη του ανιψιού του Καλλισθένη, συνέθεσε τον κατάλογο των Πυθιονικών (Πυθιονίκαι). Η ευγνωμοσύνη των Δελφών προς τους δύο άνδρες αποτυπώνεται σε σχετική επιγραφή, αναγνωρίζοντας τη σημαντική τους πρωτοβουλία. Σημαντικός ήταν επίσης ο αντίστοιχος κατάλογος των Ολυμπιονικών (Ολυμπιονίκαι), που περιλαμβάνεται στα αριστοτελικά έργα.
Επιπλέον, στα πλαίσια της μεθοδικής επεξεργασίας του υλικού που σχετίζεται με την ιστορία της λογοτεχνίας και του πολιτισμού, ο Σταγειρίτης συνέγραψε τα χαμένα σήμερα έργα του Διδασκαλίες (Διδασκαλίαι) και Νίκες στα Αστικά Διονύσια και στα Λήναια (Νίκαι Διονυσιακαί Αστικαί και Ληναϊκαί), τα οποία αποτέλεσαν πηγή πολύτιμων πληροφοριών για τους μεταγενέστερους ερευνητές, κυρίως τους Αλεξανδρινούς.
Αναφορικά με τη ρητορική, η πρώτη γνωστή μελέτη του Αριστοτέλη για τη φύση αυτής της πνευματικής δραστηριότητας είναι ο χαμένος διάλογος Γρύλλος ή περί ρητορικής. Αργότερα, στην ωριμότητά του, συγγράφει τα τρία βιβλία της Ρητορικής τέχνης, ένα διδακτικό έργο που συνδυάζει φιλοσοφία και πρακτική καθοδήγηση. Με το έργο αυτό, ο Αριστοτέλης συλλέγει, οργανώνει και εμπλουτίζει τις γνώσεις που είχαν διαμορφωθεί έως τότε στη ρητορική, αναδεικνύοντας την τέχνη της πειθούς σε επιστήμη.
Στο πρώτο βιβλίο, ο Αριστοτέλης εξετάζει τις διάφορες μορφές αποδείξεων σύμφωνα με τα τρία είδη ρητορικών λόγων: συμβουλευτικό, δικανικό και επιδεικτικό, καθένα από τα οποία έχει διαφορετικό τελικό στόχο. Στο δεύτερο βιβλίο, αναλύει τα πάθη και τα ήθη που σχετίζονται με την τέχνη της ρητορικής και διερευνά τις τεχνικές αποδεικτικών μέσων που μπορούν να χρησιμοποιηθούν σε όλα τα ρητορικά είδη. Τέλος, στο τρίτο βιβλίο, εστιάζει στη γλωσσική διατύπωση και την ορθή διάταξη του λόγου, προσφέροντας πρακτικές οδηγίες για τους μαθητές του.
*Στη φωτογραφία του παρόντος άρθρου, περιλαμβάνεται έκδοση του αριστοτελικού συγγράμματος Ρητορική τέχνη στη λατινική γλώσσα, χρονολογούμενη στο 1831.*
Πηγή περιεχομένου: in.gr