Αναδρομή στη δράση του Νικόλαου Πλαστήρα και του 5/42 Συντάγματος Ευζώνων στη Μικρασία. Ο Νικόλαος Πλαστήρας, γνωστός και ως ο Μαύρος Καβαλάρης, δεν αποτελεί απλώς τον ημίθεο των βενιζελικών αφηγήσεων, αλλά την επιτομή της στρατιωτικής ηγεσίας και της πατριωτικής αφοσίωσης, καθώς το κύρος και η γενναιότητά του διαμόρφωσαν την εικόνα ολόκληρου του στρατεύματος.
Το σύνταγμά του, το 5/42 Σύνταγμα Ευζώνων, υπήρξε η ατμομηχανή του στρατού, παραμένοντας ακλόνητο μέχρι το τέλος της εκστρατείας, παρά τις τρομακτικές απώλειες. Η στρατηγική του και η επιμονή του συνέβαλαν στην ανάσχεση των εχθρικών επιθέσεων, όπως καταδεικνύει και η αξιολόγηση του στρατηγού Δημαρά, διοικητή της IV Μεραρχίας, ο οποίος χαρακτήρισε το σύνταγμα ως άκρως αξιόλογο.
Ο Πλαστήρας αποδείχθηκε ότι διατήρησε τον έλεγχο των δυνάμεών του, ενώ οι φυγάδες που αναφέρθηκαν δεν προήλθαν ποτέ από το δικό του σύνταγμα. Στην στρατηγική σύγκρουση της εποχής, η αντίθεση μεταξύ της στρατηγικής σκέψης του και της πολιτικής διακυβέρνησης έγινε φανερή, με τις απόψεις του να αμφισβητούνται συχνά από ανώτερους αξιωματικούς.
Η παρουσία και οι δράσεις του Πλαστήρα, καθώς και του θρυλικού 5/42 Συντάγματος Ευζώνων, στο Μικρασιατικό Μέτωπο διαχρονικά καταδεικνύουν τον ηρωισμό και τη θυσία τους, στοιχεία που αποτυπώνονται στο επικό τους ταξίδι και την αγωνιστικότητα που επέδειξαν.
Πηγή περιεχομένου: in.gr
