Η τεχνολογία stealth δεν επιτυγχάνει κυβερνητικές αλλαγές, όπως αποδεικνύεται από την πρόσφατη αεροπορική εκστρατεία στο Ιράν. Αναμφισβήτητα, κατά τη διάρκεια του 12ήμερου πολέμου μεταξύ Ισραήλ και Ιράν, η ισραηλινή αεροπορία πραγματοποίησε σημαντικά πλήγματα στις ιρανικές υποδομές, με την εξόντωση ανώτερων αξιωματούχων στην Τεχεράνη. Ωστόσο, για να αξιολογηθεί η επιτυχία μιας αεροπορικής εκστρατείας, προτείνεται το μοντέλο των Πέντε Κύκλων, που διατυπώθηκε από τον απόστρατο συνταγματάρχη της Πολεμικής Αεροπορίας των ΗΠΑ, Τζον Γουόρντεν. Αυτό το μοντέλο, που μπορεί να είναι άγνωστο στους περισσότερους, χρησιμοποιείται από τον επίκουρο καθηγητή Ρόμπερτ Φάρλυ στη Σχολή Διπλωματίας και Διεθνούς Εμπορίου του Πανεπιστημίου του Κεντάκι, προκειμένου να αξιολογηθούν οι Ισραηλινοί στόχοι.
Η βασική ιδέα είναι ότι όσο πιο εσωτερικός είναι ο κύκλος, τόσο πιο δύσκολα πλήττεται αλλά και τόσο μεγαλύτερη στρατηγική αξία έχει το πλήγμα για την αποδόμηση ενός καθεστώτος. Σε ανάλυσή του στο περιοδικό Foreign Policy, ο Φάρλυ κατηγοριοποιεί τους στόχους σε πέντε ομόκεντρους κύκλους: τις ένοπλες δυνάμεις στο πεδίο, τον πληθυσμό, τις υποδομές, τις οργανικές βασικές λειτουργίες και, στο εσωτερικό, την ηγεσία.
Παρόλο που η ισραηλινή αεροπορική εκστρατεία παρουσίασε εντυπωσιακά αποτελέσματα σε διάφορους στόχους, ο Φάρλυ τονίζει ότι ανακύπτουν δύσκολα ερωτήματα για τους υποστηρικτές της αεροπορικής ισχύος και το ίδιο το μοντέλο των Πέντε Κύκλων. Οι Ισραηλινοί φαίνεται να πιστεύουν ότι τα πλήγματα κατά στόχων του καθεστώτος μπορούν να οδηγήσουν σε αλλαγή καθεστώτος στο Ιράν, κάτι που είναι αμφισβητούμενο. Ο Φάρλυ επισημαίνει ότι πολλές θεωρίες σχετικά με την κατάρρευση του ιρανικού κράτους βασίζονται σε ευσεβείς πόθους παρά σε στρατηγική ανάλυση, υπογραμμίζοντας την αποτυχία προηγούμενων επιθέσεων να οδηγήσουν σε πτώση αυταρχικών καθεστώτων.
Η ανάλυση του Φάρλυ καταλήγει στο συμπέρασμα ότι η αεροπορική δύναμη έχει τα όριά της. Μπορεί να αποδειχθεί εξαιρετικά αποτελεσματική στην εκτέλεση στόχων, αλλά, τελικά, δεν έχει τη δυνατότητα να επιβάλει την αλλαγή κυβερνήσεων. Η ικανότητα του Ιράν να παρατείνει την αντίστασή του αναδεικνύει την αδυναμία της αεροπορικής ισχύος να εξαναγκάσει το καθεστώς σε υποχώρηση.
Πηγή περιεχομένου: in.gr
