Μάθετε για τη ζωή και το έργο της Μαντώ Αραβαντινού, μίας εμβληματικής φιγούρας της ελληνικής λογοτεχνίας. Στις 10 Σεπτεμβρίου 1998, η Μαντώ Αραβαντινού, μια επιδραστική προσωπικότητα των ελληνικών γραμμάτων, έφυγε από τη ζωή. Σύμφωνα με τον Ευάγγελο Βενιζέλο, η Αραβαντινού υπήρξε μια φωνή με πλήρη συνείδηση του κοσμοπολιτισμού, η οποία εξέφρασε τις ιδέες της με ιδιαίτερη γοητεία. Γεννημένη το 1926, ή κατά άλλες πηγές το 1923, στο Βόλο, με το πραγματικό όνομα Βασιλική Γκικοπούλου, φοίτησε στη Νομική Σχολή του ΑΠΘ και στη Φιλοσοφική Σχολή του ΕΚΠΑ.
Η Αραβαντινού, κατά τα επόμενα χρόνια, εργάστηκε ως ξεναγός και έζησε μεγάλα διαστήματα στο εξωτερικό. Στο Παρίσι, συνδέθηκε με τους κύκλους της πρωτοποριακής ποίησης και συνεργάστηκε με προσωπικότητες όπως ο Νάνος Βαλαωρίτης και ο Ανδρέας Παγουλάτος. Πρώτη φορά παρουσιάστηκε στο ελληνικό κοινό το 1962 με την ποιητική συλλογή «Γραφή». Πολλά από τα ποιήματά της έχουν μεταφραστεί και δημοσιευθεί σε γαλλικά, αγγλικά και γερμανικά περιοδικά.
Ένα από τα πιο αξιοσημείωτα έργα της είναι το δοκίμιό της «Μετα-Γραφή ή Εμπειρία Συνόρων» (1975), το οποίο προσφέρει σημαντικές γνώσεις σχετικά με τον Τζέιμς Τζόις. Η συμβολή της στη μετάφραση του έργου του ήταν καθοριστική, με notable μεταφράσεις, όπως «Δουβλινέζοι» και μελέτες για την ελληνική γλώσσα του Joyce. Σε ομιλία που εκφωνήθηκε προς τιμήν της τον Νοέμβριο του 2014, ο Θεοδόσης Βολκώφ υπογράμμισε την αδιάρρηκτη ενότητα του ποιητικού της έργου, το οποίο περιλαμβάνει επτά βιβλία με τίτλους «Γραφές» από Α έως Ζ.
Η Αραβαντινού είχε πλήρη επίγνωση της καλλιτεχνικής ενότητας και διαρκώς αναζητούσε την εσωτερική φωνή της, διατηρώντας ένα στέρεο και συνεκτικό ποιητικό σύμπαν. Το έργο της αποτυπώνει μια ιδιότυπη εσωτερική συνομιλία, μέσα σε έναν κλειστό ποιητικό χώρο, όπου το «εγώ» αναζητά τη σύνδεση με τον κόσμο γύρω του. Το ποιητικό της στυλ χαρακτηρίζεται από μια γεωμετρική και αυστηρή λογική, που αποφεύγει την υπερβολική συναισθηματική φόρτιση. Ο λυρισμός της, αν και φαίνεται αρχικά στεγνός, ενέχει βάθος και συγκίνηση, αναδεικνύοντας την απώλεια που διαπνέει τη ζωή της. Η Αραβαντινού καθίσταται έτσι μια μοναδική φωνή της ελληνικής λογοτεχνίας, με μια κληρονομιά που συνεχίζει να επηρεάζει.
Πηγή περιεχομένου: in.gr
