Η εξωτερική πολιτική της ΕΕ χρειάζεται αναδιάρθρωση για να ανταποκριθεί στις παγκόσμιες προκλήσεις. Η πολιτική σκηνή της Ευρωπαϊκής Ένωσης αντιμετωπίζει σοβαρές προκλήσεις, ιδίως υπό το πρίσμα της δυσλειτουργικής αρχιτεκτονικής που διέπει την εξωτερική πολιτική της. Η Κάγια Κάλας, Ύπατη Εκπρόσωπος της ΕΕ, βρίσκεται αντιμέτωπη με πολλαπλές δυσκολίες στην άσκηση των καθηκόντων της. Όπως καταγράφουν και τα ευρωπαϊκά μέσα ενημέρωσης, η πρώην πρωθυπουργός της Εσθονίας προσπαθεί να ενισχύσει τη θέση της Ευρώπης στη γεωπολιτική σκακιέρα, ωστόσο, οι θεσμικές της περιορισμοί καθιστούν την αποστολή της εξαιρετικά δύσκολη.
Η κοινή εξωτερική πολιτική της ΕΕ εξαρτάται από την ομοφωνία των κρατών μελών, κάτι που καθιστά τη λήψη αποφάσεων αργή και δυσλειτουργική. Αυτή η ανάγκη ομοφωνίας επιτρέπει σε χώρες όπως η Ουγγαρία να μπλοκάρουν κρίσιμες αποφάσεις, την ώρα που η Ευρώπη πρέπει να αντιμετωπίσει υπαρξιακές προκλήσεις όπως η ρωσική επιθετικότητα κατά της Ουκρανίας.
Η θεσμική δομή που καθορίστηκε το 2010 με τη Συνθήκη της Λισαβόνας απαιτεί επαναστατική αναθεώρηση, δεδομένου ότι δεν επιτρέπει την απαιτούμενη ταχύτητα και ευελιξία στην αντίδραση στις σύγχρονες γεωπολιτικές απειλές. Η υποστήριξη της ΕΕ θα πρέπει να είναι άμεση και συντονισμένη, προκειμένου να επιτύχει τους στόχους της στο διεθνές πεδίο. Ωστόσο, η τρέχουσα κατάσταση δείχνει ότι η Ευρώπη χρειάζεται μια πιο αποτελεσματική στρατηγική εξωτερικής πολιτικής που θα εξαλείψει τους περιορισμούς που επιφέρει η ομοφωνία.
Πηγή περιεχομένου: in.gr
