Ανακαλύψτε τις πιο εμβληματικές όπερες που βασίζονται σε γνωστά λογοτεχνικά έργα. Το Φεστιβάλ Αθηνών ξεκινά την Κυριακή 1 Ιουνίου με την παραγωγή της όπερας Τουραντότ του Πουτσίνι στο Ηρώδειο, από την Εθνική Λυρική Σκηνή. Η υπόθεση διαδραματίζεται στην Κίνα, όπου η πριγκίπισσα Τουραντότ επιθυμεί να παντρευτεί μόνο τον άντρα που θα καταφέρει να λύσει τα τρία αινίγματα που της θέτει. Οι προηγούμενοι διεκδικητές, οι οποίοι απέτυχαν, πλήρωσαν το τίμημα με τη ζωή τους. Ένας άγνωστος πρίγκιπας, θαμπωμένος από την ομορφιά της, αποφασίζει να δοκιμάσει την τύχη του και τελικά επιτυγχάνει. Ωστόσο, η Τουραντότ αρνείται να τον παντρευτεί ακόμη και αφού λύσει τα αινίγματα. Ο πρίγκιπας της προσφέρει μια τελευταία ευκαιρία να ξεφύγει από την υποχρέωσή της, εάν καταφέρει να ανακαλύψει το όνομά του πριν την ανατολή του ηλίου.
Η προέλευση της ιστορίας χρονολογείται από το 1710, όταν ο Γάλλος λόγιος Φρανσουά Πτί ντε Λα Κρουά δημοσίευσε ένα βιβλίο με παραμύθια και μύθους, με μια εκτενή ιστορία για την πριγκίπισσα Χουτουλούν της Μογγολίας, την οποία όμως ονόμασε Τουραντόντ. Στη συνέχεια, ο Βενετσιάνος συγγραφέας Κάρλο Γκότσι μεταμόρφωσε τον μύθο, και ο Φρίντριχ Σίλερ τον μετέφρασε στα γερμανικά, με τον Γκαίτε να τον σκηνοθετεί το 1802. Ο Πουτσίνι στηρίχτηκε στη μετάφραση του Γκότσι για να δημιουργήσει τη δική του, τελικά ανολοκλήρωτη, όπερα, καθώς έφυγε από τη ζωή το 1924.
Οι όπερες που βασίζονται σε προϋπάρχοντα λογοτεχνικά έργα συνιστούν μια ξεχωριστή κατηγορία στην παραστασιολογία του διεθνούς ρεπερτορίου. Στη συνέχεια παρατίθενται ορισμένες από τις πιο γνωστές.
– Μπόρις Γκοντουνόφ του Μόντεστ Μουσόργκσκι: Βασίζεται στο ομότιτλο θεατρικό του Αλεξάντερ Πούσκιν και αναφέρεται στην περίοδο διακυβέρνησης του τσάρου Γκοντουνόφ (1598 – 1605), γραμμένο στο ύφος των σαιξπηρικών τραγωδιών.
– Μανόν Λεσκό του Τζάκομο Πουτσίνι: Βασίζεται στο μυθιστόρημα του Αββά Πρεβώ, με τον ήρωα ντε Γκριέ να ακολουθεί την Μανόν και να ανακαλύπτει την αγάπη της για εκείνη.
– Βέρθερος του Ζιλ Μασνέ: Εμπνευσμένο από το «Πάθη του νεαρού Βέρθερου» του Γκαίτε, εξερευνά τον αδιέξοδο έρωτα και την αυτοκτονία του Βέρθερου.
– Ευγένιος Ονιέγκιν του Πιότρ Ίλιτς Τσαϊκόφσκι: Βασισμένο στο ομότιτλο μυθιστόρημα του Αλεξάντερ Πούσκιν, αφηγείται την ερωτική ιστορία της Τατιάνα και του Ονιέγκιν.
– Λουτσία ντι Λαμερμούρ του Γκαετάνο Ντονιτσέτι: Βασίζεται στο μυθιστόρημα «Η νύφη των Λάμερμουρ» του Γουόλτερ Σκοτ και είναι χαρακτηριστική της μπελ κάντο.
– Λα Μποέμ του Πουτσίνι: Εμπνευσμένο από τη νουβέλα «Σκηνές απ’ την μποέμικη ζωή» του Ανρύ Μιρζέ, αφηγείται τον έρωτα και την απώλεια στην παγωμένη χριστουγεννιάτικη Αθήνα.
– Το στρίψιμο της βίδας του Μπέντζαμεν Μπρίτεν: Βασισμένο στην ομότιτλη νουβέλα του Χένρι Τζέιμς, δραματοποιεί την απώλεια της παιδικής αθωότητας.
Πηγή περιεχομένου: in.gr
