Αν και υπάρχουν ταινίες που έρχονται με φόρα και θόρυβο, όπως το μουσικοχορευτικό παραμύθι «Wicked: Μέρος Δεύτερο», το βραβευμένο με τη Χρυσή Άρκτο στο Βερολίνο, αισθηματικό δράμα «Όνειρα» και τη δημοφιλή περιπέτεια «Η Συμμορία των Μάγων 3», ένα μικρό διαμαντάκι από την Ελβετία, το δράμα «Νυχτερινή Βάρδια», με τη συναρπαστική Λεόνι Μπένες, είναι αυτό που ξεχωρίζει, από τις οχτώ συνολικά πρεμιέρες της εβδομάδας. Από την άλλη, οι φαν της βίαιης περιπέτειας μπορούν να επιλέξουν την επιστροφή «του ανθρώπου που αρνείται να πεθάνει» στο «Sisu 2: Ο Δρόμος της Εκδίκησης» και στην αντίπερα όχθη, το κοινό με ευαισθησίες να στραφεί στο animation «Γεια σου Φρίντα», για την παιδική ηλικία της διάσημης εικαστικού Φρίντα Kάλο.
Νυχτερινή Εφημερία
(«Heldin») Δραματική ταινία, ελβετικής παραγωγής του 2025, σε σκηνοθεσία Πέτρα Μπιοντίνα Βόλπε, Λεόνι Μπένες, Γιόργκ Πλους, Αλίν Μπίτσεν, Σόνια Ρίζεν κα.
Εξαιρετικού ενδιαφέροντος δράμα, που αποτυπώνει, μία νυχτερινή βάρδια σε ένα δημόσιο ελβετικό νοσοκομείο, με ντοκιμαντερίστικη προσέγγιση στα γεγονότα, δίχως ίχνος μελοδραματισμών ή υπερβολές και εντυπωσιασμούς κι έχοντας ως ηρωίδα, όπως και αυθεντικός τίτλος της ταινίας, την εξαίσια Γερμανίδα ηθοποιό Λεόνι Μπένες, που θαυμάσαμε και στο «Γραφείο Καθηγητών», πριν από δύο χρόνια.
Η Ιταλοελβετίδα σκηνοθέτις, που θα βασιστεί σε ένα βιβλίο με τις εμπειρίες μίας πρώην νοσοκόμας, θα εντυπωσιάσει με τον ρεαλισμό της και μέσα σε μιάμιση ώρα, όσο διαρκεί και το φιλμ, θα μιλήσει για τις αθέατες πρωταγωνίστριες των νοσοκομείων, τις νοσηλεύτριες. Θα αναδείξει, όμως και καυτά ζητήματα που αγνοούν πολλοί συνάνθρωποί μας και φαίνεται να υποτιμούν ή να αδιαφορούν οι αρμόδιοι, βάζοντας στην ίδια ζυγαριά τους αρρώστους, τους ανήμπορους και τους ετοιμοθάνατους, με τους αριθμούς και τα μειωμένα κόστη.
Η Φλόρια, μία αφοσιωμένη και γλυκύτατη νοσοκόμα σε ένα δημόσιο νοσοκομείο της Ελβετίας, που φροντίζει εγκάρδια και σχολαστικά τους ασθενείς που έχει στην επίβλεψή της, σε μια συνηθισμένη της βάρδια και με την απουσία μίας συναδέλφου της, θα βρεθεί σε μια ιδιαιτέρως απαιτητική βραδιά. Τρέχοντας συνεχώς και προσπαθώντας να ικανοποιήσει ακόμη και τα πιο υπερβολικά αιτήματα των ασθενών της, αρκετοί απ’ τους οποίους, βρίσκονται και στο τελικό στάδιο της ζωής τους, θα φτάσει στα όριά της, όταν ένας δύστροπος ασθενής τη βρίσει γιατί το τσάι του δεν είναι με γεύση μέντας και θα πετάξει το ακριβό ρολόι του από το παράθυρο.
Το πολυσήμαντο φιλμ της Βόλπε, σε βάζει πολύ γρήγορα στους εξαντλητικούς ρυθμούς της εργασίας μίας νοσοκόμας και με έναν ευδιάκριτο νατουραλισμό στον εφιάλτη που ζουν οι νοσηλευτές στη βάρδιά τους. Χαρακτηριστικό της σκηνοθετικής δύναμής της, είναι ότι ακόμη και μία ενδοφλέβια ένεση, μπορεί να μετατραπεί σε σκηνή αγωνίας, σχεδόν θρίλερ, ενώ ταυτόχρονα το φιλμ το διαπερνούν όλες οι αλήθειες που υπάρχουν σε ένα νοσοκομείο.
Και βεβαίως, η πρώτη σκέψη που προκαλεί η ταινία είναι ότι αν αυτά συμβαίνουν στην Ελβετία των υψηλών μισθών και της ευμάρειας, τότε τι γίνεται στον υπόλοιπο κόσμο;
Όμως, αυτό που αναδεικνύει η Βόλπε και το έξοχο σενάριό της, είναι αυτό που θα αναζητούν πάντα οι νοσηλευόμενοι και ειδικά οι ηλικιωμένοι – μερικές φορές ο θάνατος είναι το λιγότερο μπροστά στην ανημπόρια, τον εξευτελισμό ή την περιφρόνηση. Είναι η ανθρωπιά, ένας καλός λόγος, ένα χαμόγελο, το απαλό χάδι στο χέρι ή στο μέτωπο.
Σύμφωνα με τον Π.Ο.Υ. οι ελλείψεις σε νοσηλευτές θα φτάσουν σε πέντε χρόνια τα 13 εκατομμύρια και μόνο στη ζηλευτή Ελβετία, τις 30.000! Και όσον αφορά τις υποσχέσεις ότι αυτά θα διορθωθούν, με την τεχνητή νοημοσύνη και τα ρομπότ, είναι απλώς φαιδρότητες και φούμαρα για τους αδιόρθωτους.
Η Λεόνι Μπένες, για μια ακόμη φορά είναι συναρπαστική, καθηλωτική και με απίστευτη φυσικότητα ξεχνάς ότι είναι ηθοποιός, αλλά η νοσοκόμα που όλοι θα ήθελαν δίπλα τους σε μια δύσκολη ώρα.
ΜΕ ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ… Η νυχτερινή βάρδια μίας αφοσιωμένης νοσοκόμας σε ελβετικό δημόσιο νοσοκομείο, το οποίο παρότι είναι εξοπλισμένο πλήρως και σε άψογη κατάσταση, είναι υποστελεχωμένο.
(«Wicked: For Good») Μιούζικαλ, αμερικάνικης παραγωγής του 2025, σε σκηνοθεσία Τζον Μ. Τσου, με τους Σύνθια Ερίβο, Αριάνα Γκράντε, Τζόναθαν Μπέιλι, Τζεφ Γκόλντμπλαμ, Μπράουν Τζέιμς κα.
Το ψυχαγωγικό σινεμά στο Χόλιγουντ φαίνεται να ψάχνει, όπως εδώ, τα βήματά του, μέσω του απαιτητικού είδους του μιούζικαλ, αν και μερικές φορές τρεκλίζει και δείχνει μία ατολμία, περιορίζοντας την έκτασή του στη σιγουριά των μουσικοχορευτικών του κομματιών.
Βεβαίως, οι συγκρίσεις με το μακρινό παρελθόν, τις χρυσές δεκαετίες του ‘30 και ‘40, είναι μάταιες, καθώς όλα έχουν αλλάξει, το ταλέντο και οι σκηνοθετικές εμπνεύσεις έχουν παραδοθεί προ πολλού στις ψηφιακές δυνατότητες, στις τεχνολογικές ευκολίες, που αφαιρούν σε μεγάλο βαθμό τη μαγεία, τον γνήσιο ρομαντισμό και τη βαθύτερη επαφή με το παραμύθι και τους χαρακτήρες.
Ένα χρόνο μετά το «Wicked», έχουμε τη συνέχεια του παραμυθιού, που εμπνέεται από το κλασικό μυθιστόρημα του Φρανκ Μπάουμ «The Wonderful Wizard of Oz» και αποτελεί κινηματογραφική μεταφορά της θεατρικής επιτυχίας «Wicked της Winnie Holzman», με τις Γουίνι Χόλζμαν και Ντάνα Φοξ («Κρουέλα») να υπογράφουν και πάλι το σενάριο και στη σκηνοθεσία τον Τζον Τσου του μιούζικαλ «In the Heights». Άλλωστε η ταινία γυρίστηκε ταυτόχρονα, με το πρώτο κεφάλαιο και αν μη τι άλλο έχει συνοχή και διατηρεί εν πολλοίς τα θετικά, αλλά και αρνητικά της πρώτης παραγωγής, που προτάθηκε για 10 Όσκαρ και κατέκτησε εκείνα της καλύτερης ενδυματολογίας και σχεδιασμού παραγωγής.
Χρόνια μετά την επικράτηση έναντι της Κακιάς Μάγισσας Έλφαμπα Θροπ, η Γκλίντα Άπλαντ έχει εγκατασταθεί στο παλάτι της Σμαραγδένιας Πόλης, της οποίας οι υπήκοοι την έχουν αναδείξει σε ένα λαμπερό σύμβολο του Καλού και η ίδια καρπώνεται όλα τα προνόμια της δημοτικότητάς της. Ταυτόχρονα, όμως, παρακολουθείται στενά από την Μαντάμ Μόριμπλ και τον Μάγο. Η Κακιά Μάγισσα ζει ως φυγάς και συνεχίζει τον αγώνα της για τα δικαιώματα των σιωπηλών ζώων. Ωστόσο, η σχέση τους δοκιμάζεται ξανά από μία σειρά γεγονότων, ενώ και η άφιξη της Ντόροθι Γκέιλ, θα είναι καθοριστική στις αλλαγές που θα υπάρξουν στη Χώρα του Οζ.
Φαντασμαγορικό υπερθέαμα, με τις μουσικοχορευτικές στιγμές και τη σκηνογραφική και ενδυματολογική έμπνευση να διατηρούνται σε υψηλά στάνταρ, από τη μια, ενώ απ’ την άλλη, όλα μοιάζουν προβλέψιμα, εύπεπτα και χωρίς κανένα βάθος, καθώς απουσιάζουν οι πολιτικές αιχμές, ενώ τα αντιρατσιστικά και οικολογικά μηνύματα είναι αρκούντως απλοϊκά.
Ένα ευχάριστο διωράκι, για το εφηβικό-νεανικό κοινό και μεγαλύτερους, που θέλουν να ξεχαστούν, σε ένα καλοσχεδιασμένο πακέτο διασκέδασης, χωρίς όμως την έμπνευση και τα διεισδυτικά μηνύματα που θα περίμενε κανείς ή ερμηνείες που θα συντονιστούν με το παραμύθι.
ΜΕ ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ… Η Έλφαμπα είναι πια η διαβόητη Κακιά Μάγισσα της Δύσης, εξόριστη στο δάσος του Οζ, όπου αγωνίζεται για την ελευθερία των Σιωπηλών Ζώων και παλεύει να μεταδώσει τη σκληρή αλήθεια για τον Μάγο. Η Γκλίντα, από την άλλη, εδρεύει στο παλάτι της Σμαραγδένιας Πόλης, έχει αναδειχθεί σε σύμβολο του Καλού και καρπώνεται όλα τα προνόμια της φήμης της.
(«Dreams») Αισθηματικό δράμα, νορβηγικής παραγωγής του 2024, σε σκηνοθεσία Ντάγκ Γιόχαν Χάουγκερουντ, με τις Έλα Έβερμπιε, Σελομέ Εμνέτου, Αν Νταλ Τορπ, Αν Μαρίτ Γιάκομπσεν, Αντρίνε Σέθερ κα.
Το δεύτερο μέρος της τριλογίας «Sex / Dreams / Love» του Νορβηγού συγγραφέα και σκηνοθέτη Νταγκ Γιόχαν Χάουγκερουντ είναι ακόμη μία τρυφερή, στοχαστική και πολυπρισματική ταινία, με την οποία κέρδισε τη Χρυσή Άρκτο στο φεστιβάλ του Βερολίνου.
Με αφορμή τη σεξουαλική αφύπνιση μίας εφήβου, ο Χάουγκερουντ θα βρει την ευκαιρία να διεισδύσει στη λογοτεχνία, την πραγματικότητα και τη φαντασία, να αγγίξει με σοβαρότητα και -νορβηγικό – χιούμορ ζητήματα όπως ο φεμινισμός, η ερωτική ταυτότητα, τα στάδια πριν από τη σεξουαλική παρενόχληση και τις σύνθετες ανθρώπινες και οικογενειακές σχέσεις.
Η 17χρονη Γιοχάνα ερωτεύεται για πρώτη φορά και μάλιστα κεραυνοβόλα τη νέα καθηγήτρια στο σχολείο της στο Όσλο. Μέχρι τότε ο έρωτας ήταν γι’ αυτή κάτι που γνώριζε μόνο μέσω της ρομαντικής λογοτεχνίας. Θα νιώσει την έξαψη, το εκτυφλωτικό φως του έρωτα και συνάμα την αγωνία και την ανασφάλεια της ανεκπλήρωτης διάστασής του. Μόνη της διέξοδος το γράψιμο. Κόρη μιας φεμινίστριας και εγγονή μίας ποιήτριας, θα βρει διέξοδο στη μεταφορά των σκέψεων και των εμπειριών της σε ένα άκρως εξομολογητικό κείμενο, το οποίο θα εξελιχθεί σε νουβέλα προς δημοσίευση και αφού προηγουμένως θα σοκάρει η ανακάλυψή του τη μητέρα και τη γιαγιά της.
Πέρα από τις συνηθισμένες εμμονές ενός ρομαντικού νεανικού έρωτα, ο Χάουγκερουντ θα βάλει στο επίκεντρο της ταινίας του την προσωπική εμπειρία, την αντίθεση ανάμεσα στο φαντασιακό και την πραγματικότητα. Και όλα αυτά εντός μιας οικογένειας, που αν και αρκετά προχωρημένη και ανοιχτή στην ερωτική επιθυμία της 17χρονης προς μια άλλη γυναίκα, θα δείξει ευδιάκριτα τη δυσφορία της. Μητέρα και γιαγιά θα έχουν διαφορετικές αντιδράσεις, από το πρώτο αρχικό σοκ, που προκαλούν οι γλαφυρές περιγραφές τής 17χρονης, μέχρι την κατανόηση και τον θαυμασμό για τη συγγραφική ικανότητά της.
Η απόσταση που χωρίζει τη θυματοποίηση από την ηρωοποίηση, μεταφέρεται με κωμική ελαφρότητα, εμφανώς για τη διασκέδαση του ευρύτερου κοινού, αφαιρώντας τη δυναμική ενός εύστοχου κοινωνικού σχόλιου, για έναν κόσμο που μπορεί με την ίδια ευκολία να επικρίνει και να αποθεώσει το ίδιο το γεγονός.
Ολοκληρώνοντας την τριλογία του, ο Χάουγκερουντ, θα παραδώσει μία μεστή ευαίσθητη αισθηματική δραμεντί, που προκαλεί το γέλιο και τη συγκίνηση και ταυτόχρονα αποδεικνύει ότι αν μη τι άλλο ξέρει την ανθρώπινη φύση και το πρόβλημα των σχέσεων.
Με μία ξεχωριστή ωριμότητα, η νεαρή Έλα Έβερμπιε, στον πρώτο της πρωταγωνιστικό ρόλο, θα παραδώσει μία φωτεινή, εύθραυστη και ιδιαιτέρως πειστική ερμηνεία, ανεβάζοντας επίπεδο και το συνολικό αποτέλεσμα της ταινίας.
ΜΕ ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ… Η Γιοχάν ερωτεύεται για πρώτη φορά -τη δασκάλα της. Για να διατηρήσει ζωντανά τα συναισθήματα και τις εμπειρίες της, καταγράφει όσα νιώθει και ζει. Όταν η μητέρα και η γιαγιά της διαβάζουν αυτά τα γραπτά, αρχικά σοκάρονται από το προσωπικό τους περιεχόμενο, σύντομα όμως διακρίνουν τη λογοτεχνική τους αξία.
Η Συμμορία των Μάγων 3
(«Now you see me: Now you don’t») Περιπέτεια, αμερικάνικης παραγωγής του 2025, σε σκηνοθεσία Ρούμπεν Φλάισερ, με τους Τζέσι Άιζενμπεργκ, Ρόζαμουντ Πάικ, Μόργκαν Φρίμαν, Αριάνα Γκρίνμπλατ, Μαρκ Ράφαλο, Ντάνιελ Ράντκλιφ κα.
Στο γνωστό μοτίβο του εμπορικού φραντσάιζ, έρχεται να προστεθεί και αυτό το τρίτο μέρος, με όλα τα συστατικά της «επιτυχίας», το ευπρόσωπο καστ και τα κλισέ του είδους να δίνουν βροντερά το παρόν, για ένα δίωρο ψυχαγωγίας, παρότι αυτή τη φορά τη σκηνοθεσία την υπογράφει ο Ρούμπεν Φλάισερ, που δεν έχει να επιδείξει κάτι ιδιαίτερο, πέρα απ’ τη διασκεδαστική ταινία τρόμου «Zombieland».
Έτσι, εννέα χρόνια, μετά το πρώτο σίκουελ της κινηματογραφικής σειράς, οι τρομεροί μάγοι, οι «Τέσσερις Καβαλάρηδες», επιστρέφουν στη δράση, που εκτείνεται από το Άμπου Ντάμπι και τη Βουδαπέστη, μέχρι την Αμβέρσα και έχοντας για συμπαράσταση τα φυντανάκια της ταχυδακτυλουργίας, για ένα πολύ μεγάλο κόλπο που θα τους βάλει σε κινδύνους.
Μετά από ένα θεαματικό κόλπο των Καβαλάρηδων στη σκηνή, ο Ντάνιελ Άτλας στρατολογεί μία ομάδα ταλαντούχων μάγων για ένα μεγάλο κόλπο, που θα κάνει τη διαφορά. Στόχος τους είναι μία πάμπλουτη οικογένεια επιχειρηματιών, που μέσω του εμπορίου διαμαντιών ξεπλένει χρήματα επικίνδυνων εγκληματικών οργανώσεων. Μόνο, που εκτός από την κλοπή του βασιλικού διαμαντιού, του μεγαλύτερου στον κόσμο, η διευρυμένη ομάδα των Καβαλάρηδων, πρέπει να βρει και τους τρόπους της συνεργασίας, κάτι πιο δύσκολο από τα περίτεχνα μαγικά κόλπα.
Έχοντας ρυθμό και κεφάτες ερμηνείες, το φιλμ του Φλάισερ εξαντλεί γρήγορα τα ταχυδακτυλουργικά κόλπα και τη φαντασία του, παραδομένος σε ένα σενάριο, που αγνοεί κάθε κανόνα ρεαλισμού και αληθοφάνειας, στηριζόμενος στη μανιέρα των ανατροπών δίχως τέλος και εύκολων επιλογών, που του προσφέρει η μαγεία.
Χωρίς αφήγημα, ίσως και χωρίς κανένα νόημα, η αφήγηση του Φλάισερ, μοιάζει υπερβολικά αδύνατη, καθώς το ψεύτικο, που κρύβει η μαγεία, παραμένει ψεύτικο ό,τι και να γίνει, ενώ το χιούμορ μοιάζει να ‘χει βγει από τη κατάψυξη.
Πιθανώς ακόμη μία εμπορική επιτυχία, όχι και τόσο απρόσμενη, για ένα κοινό που διψάει να διασκεδάσει, περιφρονώντας τους στοιχειώδεις κανόνες του περιπετειώδους, παιχνιδιάρικου, θρίλερ.
ΜΕ ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ… Η ληστεία ενός διαμαντιού φέρνει ξανά στην ενεργό δράση τους «Τέσσερις Καβαλάρηδες», μαζί με μια νέα γενιά τριών ταχυδακτυλουργών.
Sisu 2: Ο Δρόμος της Εκδίκησης
(«Sisu: Road to Revenge») Περιπέτεια, φινλανδικής παραγωγής του 2025, σε σκηνοθεσία Γιάλμαρι Χελάντερ, με τους Γιόρμα Τομίλα, Στέφεν Λανγκ, Ρίτσαρντ Μπρέικ κα.
Ο Φιλανδός Ράμπο επιστρέφει στη δράση και στην ακραία βιαιότητα, πάντα μέσα στη λασπουριά και στο αίμα, σε μια αμείλικτη περιπέτεια καταδίωξης και εκδίκησης, όπου, όπως και στο πρώτο φιλμ, οι διάλογοι είναι ελάχιστοι και οι σκηνές μαχών, αιματοχυσιών και αποτρόπαιων φόνων ανεξάντλητες.
Αυτή τη φορά ο Γιάλμαρι Χελάντερ, θα μεταφέρει τη χωρίς ανάσα δράση του, μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο και στην καταδίωξη του Σίσου από έναν σαδιστή σοβιετικό αξιωματικό, αλλά και στην εκδίκηση που θέλει να πάρει «ο άνθρωπος που αρνείται να πεθάνει», σε μια ταινία, όπου ο Πέκινπα μοιάζει χορτοφάγος, το σπαγγέτι γουέστερν ηθογραφία και ο Μαντ Μαξ μέλος της Greenpeace.
Επιστρέφοντας στο σπίτι, όπου η οικογένειά του δολοφονήθηκε βάναυσα κατά τη διάρκεια του πολέμου, ο Σίσου, το διαλύει, το φορτώνει σε ένα φορτηγό και είναι αποφασισμένος να το ξαναχτίσει σε κάποιο ασφαλές μέρος, στην ελεύθερη Φιλανδία, προς τιμήν τους. Όταν ο διοικητής του Κόκκινου Στρατού, που σκότωσε την οικογένειά του, επιστρέφει αποφασισμένος να ολοκληρώσει το έργο του, θα δώσει σε ένα πρωτοπαλίκαρό του εντολή να τον εξοντώσει. Η καταδίωξη είναι αμείλικτη, αλλά η απόφαση του Σίσου να εκδικηθεί είναι πολύ χειρότερη για τον στρατό που θα βρεθεί μπροστά του.
Η εθιστική βαναυσότητα της ταινίας του Φιλανδού σκηνοθέτη, μοιάζει ακέραια σε σύγκριση με την πρώτη ταινία, αλλά και αναμενόμενη, με το επαναλαμβανόμενο σιρκουί αιματοχυσιών και σαδιστικών βασανιστηρίων, έστω και ορισμένων πρωτότυπων χορογραφημένων σκηνών από μάχες ή σφαγές, νιώθοντας ότι το σίκουελ εξαντλεί τη νοσηρή φρίκη του πολέμου και του σαδισμού των χαρακτήρων. Χαρακτήρες, που μένουν ακόμη περισσότερο θολοί (οι κακοί φτάνουν στα όρια της γραφικότητας), προσχηματικοί και αφορμή για τα όσα διαδραματίζονται στην οθόνη.
Ο πρωταγωνιστής Γιόρμα Τομίλα, επαναλαμβάνει τον χαρακτήρα, με τον οποίο απέκτησε θαυμαστές, σε μια ταινία πρότυπο απενοχοποιημένης διασκέδασης, που θα μπορούσε, ωστόσο, να ιδωθεί και ως προπαγανδιστική για τα όσα συμβαίνουν σήμερα στα νοτιοανατολικά της Φινλανδίας.
ΜΕ ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ… Με την οικογένειά του να έχει δολοφονηθεί από τον Κόκκινο Στρατό, ο Σίσου θα αποφασίσει να ξαναχτίσει το σπίτι του σε ένα ασφαλές μέρος. Όταν ο διοικητής του Κόκκινου Στρατού, που σκότωσε την οικογένειά του, επιστρέφει για να εξοντώσει και τον Σίσου, οι δυο τους θα έρθουν αντιμέτωποι σε μία μάχη μέχρι θανάτου.
Προβάλλονται ακόμη οι ταινίες:
Η Αγάπη που Απομένει
(«The Love That Remains») Μετά το εικαστικά εντυπωσιακό και ιδιαιτέρως στοχαστικό θρησκευτικό γουέστερν «Η Χώρα του Θεού» (2023), ο Ισλανδός Χλίνουρ Πάλμασον επιστρέφει με μία παιχνιδιάρικη δραμεντί, γύρω από μια όχι και τόσο φυσιολογική οικογένεια και τον πόνο ενός χωρισμού. Άλλοτε κωμικό και ενίοτε τραγικό, το φιλμ αφήνει στην άκρη τη σοβαροφάνεια για να αναδείξει τις αντιφάσεις μιας οικογένειας σε διάλυση. Ένας χρόνος από τη ζωή μιας οικογένειας, καθώς οι γονείς πρέπει να διαχειριστούν τον χωρισμό τους. Μέσα από προσωπικές στιγμές και παράξενα γεγονότα, η ιστορία εξερευνά την πολυπλοκότητα της οικογένειας, της αγάπης και τον αντίκτυπο των κοινών αναμνήσεων εν μέσω μιας μεγάλης αλλαγής. Και πάλι υπέροχες εικόνες από την άγρια φύση της Ισλανδίας, αλλά και αστοχίες στην αφήγηση, σε μια ταινία που έχει σίγουρα το ενδιαφέρον της και πρωταγωνιστές τους Σβέριρ Γκούντνασον και Σάρα Γκαρασντρότιρ.
(«Hola Frida») Παιδική ταινία κινουμένων σχεδίων, γαλλικής και καναδικής παραγωγής του 2025, σε σκηνοθεσία Αντρέ Καντί και Καρίν Βεζινά, για την παιδική ηλικία της διάσημης εικαστικού και τις συναρπαστικές περιπέτειές της, αλλά και την πηγαία ζωντάνια της, παρά την παράλυση του ποδιού της, από την πολιομυελίτιδα, που την χτύπησε στα έξι της χρόνια. Ευχάριστο, τρυφερό, συγκινητικό και πολύχρωμα – σαν τους πίνακές της – κεφάτο animation, που μέσα από την αυθεντικά ψυχαγωγική υφή, θα ευαισθητοποιήσει μικρούς και μεγάλους σε θέματα για την αναπηρία και την καταπολέμηση των διακρίσεων. Το φιλμ προβάλλεται μεταγλωττισμένο και στα ελληνικά.
Κύριλλος και Μεθόδιος – Οι Φωτιστές των Σλάβων
Ελληνικό ντοκιμαντέρ της Μαρίας Χατζημιχάλη – Παπαλιού, για τη ζωή και την προσφορά των αγίων αδελφών από τη Θεσσαλονίκη. Το σπουδαίο έργο τους, με τη δημιουργία της σλαβικής γραφής, που έδωσε τη δυνατότητα στους Σλάβους να αναδείξουν την ταυτότητά τους, σε ένα ντοκιμαντέρ, περισσότερο τηλεοπτικής αντίληψης. Το φιλμ φέρνει στο φως τη μακρά διαδρομή των Κύριλλου και Μεθόδιου, από την Κωνσταντινούπολη, τη Ρώμη και την Πράγα, μέχρι τη Μακεδονία.
Φωτογραφία από την ταινία «Νυχτερινή Εφημερία» – Πηγή φωτογραφίας: Cinobo
Χάρης Αναγνωστάκης
Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ
