Ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος ήταν κεντρικός ομιλητής κατά την εναρκτήρια τελετή της συνάντησης 60 και πλέον θρησκευτικών ηγετών υπέρ της ειρήνης στην Κωνσταντινούπολη, η οποία πραγματοποιείται σήμερα, Τρίτη 29 Ιουλίου. Η ατζέντα της συνάντησης, στο πλαίσιο της συνεδρίασης του Παγκόσμιου Συμβουλίου της οργάνωσης «Religions for Peace», περιλαμβάνει την αντιμετώπιση της παγκόσμιας κρίσης χρέους, την προώθηση της ηθικής ανάπτυξης της τεχνητής νοημοσύνης και την πρωτοβουλία «Shared Sacred Flourishing», ενός οραματικού πλαισίου που προσκαλεί τις θρησκευτικές κοινότητες να προωθήσουν την ειρήνη, τη δικαιοσύνη και τη συμφιλίωση.
Κατά την εναρκτήρια ομιλία του, ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος τόνισε ότι εν όψει του κινδύνου πνευματικής ερήμωσης, «ο διαθρησκειακός διάλογος αναδύεται όχι απλώς ως θεολογική ενασχόληση ή πολυτέλεια ειρηνικών καιρών, αλλά ως αδυσώπητη αναγκαιότητα, ως πράξη συλλογικής αντίστασης». Η συνάντηση των διαφορετικών θρησκευτικών παραδόσεων, καθεμία από τις οποίες είναι φορέας μιας μοναδικής εμπειρίας του Ιερού, γίνεται η απαραίτητη προϋπόθεση για την αντιπαράθεση με μια παγκοσμιοποιημένη έλλειψη νοήματος, για την επαναάρθρωση ενός λόγου που τολμά να μιλήσει για αγάπη, συμπόνια, έλεος, συγχώρεση και αυτοθυσία.
Ο Οικουμενικός Πατριάρχης διευκρίνισε ότι «η πρόθεση είναι να καταστεί σαφής μια σύνδεση με το Ιερό, το οποίο προηγουμένως παρέμενε σιωπηλό στις διαθρησκειακές πρωτοβουλίες», επιτρέποντας ταυτόχρονα σε κάθε παράδοση να διατηρήσει την ξεχωριστή της ταυτότητα. Στη συνέχεια της ομιλίας του, ανέφερε: «Αυτό το πλαίσιο διαρθρώνεται γύρω από τέσσερις θεμελιώδεις πυλώνες, οι οποίοι αποτελούν μια ολιστική άποψη της πραγματικότητας».
Ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος έκανε ιδιαίτερη αναφορά στις προκλήσεις από το παγκόσμιο χρέος και την τεχνητή νοημοσύνη, λέγοντας πως «αν το χρέος αποτελεί την υλική εκδήλωση της απανθρωπιάς, η τεχνητή νοημοσύνη αναδύεται ως το ψηφιακό της φάντασμα». Όπως παρατήρησε, «τόσο το παγκόσμιο χρέος όσο και η τεχνητή νοημοσύνη πηγάζουν από την ίδια φιλοσοφική ρίζα: την αποθέωση της αφαίρεσης και της χρησιμότητας». Ανέφερε ότι «η ανθρώπινη κρίση, με τις αποχρώσεις της, κινδυνεύει να αντικατασταθεί από την ψυχρή αποτελεσματικότητα της μηχανής» και κατέληξε ότι «δεν καλούμαστε να συνθέσουμε μια νέα παγκόσμια θρησκεία συναίνεσης, αλλά να συγκροτήσουμε μια παγκόσμια συμμαχία συνείδησης».
Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ
