«Η τέχνη οφείλει να επικοινωνεί με την εποχή της, να κατακρίνει την οποιαδήποτε πολιτική εξουσία, να αντιστέκεται και να επαναστατεί».
*Από την έντυπη έκδοση της Politic στο πλαίσιο της 89ης ΔΕΘ
Η «Αντιγόνη» του Σοφοκλή, σε σκηνοθεσία Θέμη Μουμουλίδη, αποτέλεσε μία από τις πιο επιτυχημένες παραστάσεις του φετινού καλοκαιριού, ταξιδεύοντας σε όλη την Ελλάδα και κερδίζοντας το κοινό. Στον απαιτητικό ρόλο του Κρέοντα, ο Μελέτης Ηλίας, πλαισιωμένος από καταξιωμένους ηθοποιούς, κατάφερε να αποδώσει με ένταση και ευαισθησία τον τραγικό ηγεμόνα, αφήνοντας έντονο το καλλιτεχνικό του αποτύπωμα.
Μιλώντας στην Politic για την εμπειρία του, ο ηθοποιός παραδέχεται ότι οι ρόλοι της αρχαίας τραγωδίας είναι ανεξάντλητοι: «Όταν αναμετριέσαι με αυτούς τους ρόλους, κάθε φορά υπάρχει κάτι καινούριο, κάτι επίκαιρο. Ανακαλύπτεις νέα πράγματα και, όταν καταπιάνεσαι με την αρχαία τραγωδία, πάντα είναι προς όφελος του ηθοποιού».
Για τη Θεσσαλονίκη και το κοινό της, έχει μόνο θετικά λόγια: «Η Θεσσαλονίκη έχει ένα κοινό εκπαιδευμένο, σε σχέση με αυτό της επαρχίας που δεν βλέπει συχνά θέατρο. Απαιτεί να μην το προσβάλεις – όπως κάθε κοινό που σέβεται τον εαυτό του. Πρέπει να παρουσιάζεις πράγματα αντάξια των προσδοκιών του».
Η απόφασή του να ακολουθήσει την υποκριτική ήρθε γύρω στα 20 του χρόνια. «Είδα κάποιες παραστάσεις που μου άρεσαν και αποφάσισα να το ψάξω. Στα πρώτα χρόνια συνεργάστηκα με τον Θεόδωρο Τερζόπουλο και τον Στάθη Λιβαθινό. Είναι μεγάλοι δάσκαλοι, και όταν ξεκινάς με τέτοιους θεατρανθρώπους, αποκτάς γερές βάσεις για την μετέπειτα πορεία σου».
Η πολυδιάστατη καριέρα του εκτείνεται στο θέατρο, την τηλεόραση και τον κινηματογράφο. «Και τα τρία έχουν διαφορετικές χαρές και λειτουργίες. Ένας ηθοποιός πρέπει να περνάει και από τα τρία είδη, γιατί το καθένα σου προσφέρει κάτι ξεχωριστό».
Παρατηρώντας τις συνήθειες του νεανικού κοινού, ο Μελέτης Ηλίας εντοπίζει μια απόσταση από το θέατρο: «Διαχρονικά, το θεωρούν “παλιομοδίτικο”, ειδικά τώρα με την άνθηση των social media. Όμως, όταν το ανακαλύπτουν, είναι τρομερά ευεργετικό για αυτούς». Όσο για τον χώρο που υπάρχει για νέους ηθοποιούς, είναι αισιόδοξος: «Όσο υπάρχουν ρόλοι που πρέπει να παίζονται από νεότερους, πρέπει να βγαίνουν και νέοι ηθοποιοί να μας δείχνουν τον δρόμο».
Η συζήτηση δεν θα μπορούσε να μην αγγίξει το ζήτημα της λογοκρισίας στην τέχνη. «Η τέχνη οφείλει να επικοινωνεί με την εποχή της, να κατακρίνει την οποιαδήποτε πολιτική εξουσία, να αντιστέκεται και να επαναστατεί. Αυτό μπορεί να φέρει αντιδράσεις, αλλά δεν μπορείς να καταστρέψεις ένα καλλιτεχνικό έργο. Η παράσταση, όπως κι ένας πίνακας πρέπει να ολοκληρώσει την αποστολή του· μετά, είτε χειροκροτείς είτε γυρίζεις την πλάτη και φεύγεις. Είναι κατακριτέο να διακόπτεται μια παράσταση ή να καταστρέφεται ένα έργο τέχνης. Το να υπάρχουν διαδηλωτές έξω από το θέατρο είναι θεμιτό· ανοίγει διάλογος και, εν μέρει, λειτουργεί και ως διαφήμιση».
Τον χειμώνα, ο ηθοποιός θα επιστρέψει στη Θεσσαλονίκη με την παράσταση «Λαπωνία», ενώ οι τηλεθεατές θα τον ξαναδούν στον ρόλο του Σάββα στην επανεκκίνηση της αγαπημένης σειράς «Το Σόι Σου».
