Με τον Αλέξη Τσίπρα να ετοιμάζει το επόμενο βήμα του, το Μέγαρο Μαξίμου επιχειρεί να τον καταστήσει «σύμβολο» της αστάθειας και του λαϊκισμού.
Η παρουσία του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη στην εκδήλωση για την παρουσίαση του βιβλίου του Αλέξη Πατέλη, «Η Μεγάλη Επιστροφή: Ο δρόμος για την αξιοπιστία της Ελλάδας», αποτέλεσε αφορμή για να γίνει μια αποτίμηση της κυβερνητικής διαδρομής από το 2019 έως σήμερα. Παράλληλα αποκάλυψε τα στρατηγικά διλήμματα που θέτει ο πρωθυπουργός στην κοινή γνώμη, όπως επίσης και τη βαθύτερη πολιτική στόχευση του να παρουσιάζει τον Αλέξη Τσίπρα ως «απειλή» για τη χώρα.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης χαρακτήρισε τον Αλέξη Πατέλη «σιωπηλό πρωταγωνιστή» της οικονομικής διαδρομής της χώρας στο δρόμο προς την αξιοπιστία, ενώ ο ίδιος, όπως είπε, ένιωσε σαν «σιωπηλός συμπρωταγωνιστής» στο βιβλίο, το οποίο αφηγείται τα χρόνια διακυβέρνησης της ΝΔ υπό το πρίσμα των οικονομικών προκλήσεων. Η πανδημία, η ενεργειακή κρίση, ο πληθωρισμός και οι φυσικές καταστροφές συνθέτουν, όπως είπε, μια διαδρομή «που δεν πρέπει να ξεχνάμε». Και εκεί ακριβώς κρύβεται το πολιτικό δίλημμα που επιχειρεί να θέσει ο πρωθυπουργός. Ποιο είναι αυτό; Αν δεν θυμόμαστε τι περάσαμε και πώς το αντιμετωπίσαμε, τότε ίσως δεν αντιλαμβανόμαστε τι κινδυνεύουμε να χάσουμε.
Δεν είναι η πρώτη φορά που ο Κυριάκος Μητσοτάκης συνδέει το αφήγημα της οικονομικής προόδου με την έννοια της διαρκούς απειλής της επιστροφής στο 2015. Ακόμα και τώρα, με τον Αλέξη Τσίπρα να ετοιμάζει το επόμενο βήμα του, το Μέγαρο Μαξίμου επιχειρεί να τον καταστήσει «σύμβολο» της αστάθειας και του λαϊκισμού. Σαν να λέει στους πολίτες: «Μην ξεγελιέστε. Το παλιό μπορεί να επιστρέψει με νέο πρόσωπο».
Η μνήμη ως πολιτικό εργαλείο
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης εμφανίζεται συχνά ως υπέρμαχος της ισχυρής συλλογικής μνήμης. Υπογραμμίζει, όπως έκανε και στην εκδήλωση, ότι οι κατακτήσεις της χώρας δεν είναι αυτονόητες, αλλά προϊόν σχεδίου και επίμονης προσπάθειας. Η «Μεγάλη Επιστροφή» του Αλέξη Πατέλη, στην ουσία, αποτελεί το πλέγμα στο οποίο ο ίδιος στηρίζει το επιχείρημα της κυβερνητικής αξιοπιστίας. Ότι, δηλαδή, από το 2019 έως σήμερα τα αποτελέσματα είναι μετρήσιμα, οι κρίσεις αντιμετωπίστηκαν με επάρκεια και πως η Ελλάδα αποκαθιστά τη διεθνή της εικόνα με σταθερά βήματα. Ωστόσο, αυτή η αναφορά στη μνήμη δεν είναι ουδέτερη. Είναι πολιτικά εργαλειοποιημένη. Και το δίλημμα που τίθεται, είτε με άμεσο είτε με υπαινικτικό τρόπο, είναι σαφές. Ή συνεχίζουμε με ασφάλεια και σχέδιο, ή ρισκάρουμε με τον λαϊκισμό και την ανευθυνότητα του παρελθόντος.
Η «εμμονή» με τον Τσίπρα ως τακτική επιβίωσης
Η εμμονή του Μεγάρου Μαξίμου με τον Τσίπρα ως απειλή δεν στοχεύει απευθείας στον πρώην πρωθυπουργό, αλλά κυρίως στον φόβο επιστροφής της χώρας σε μια εποχή πολιτικής αβεβαιότητας. Ο σημερινός πρωθυπουργός γνωρίζει καλά ότι η εμπιστοσύνη των ψηφοφόρων του κέντρου προς τη ΝΔ βασίστηκε εν πολλοίς στο «αντί-Τσίπρας» συναίσθημα και προσπαθεί να το επαναφέρει στην δημόσια συζήτηση. Σε τελική ανάλυση, ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν μίλησε χθες απλώς για ένα βιβλίο. Εστίασε στην αναγκαιότητα να θυμόμαστε τι πετύχαμε και τι διακυβεύεται το 2027. Με λίγα λόγια το βιβλίο του Αλέξη Πατέλη λειτούργησε ως όχημα για να υπενθυμίσει το βασικό του πολιτικό αφήγημα.
