Ανακαλύψεις γύρω από το Στόουνχεντζ αποκαλύπτουν την πιθανή συμμετοχή βοοειδών στη μεταφορά των λίθων του μνημείου. Ένα δόντι αγελάδας που ανακαλύφθηκε θαμμένο στο Στόουνχεντζ προσθέτει μια νέα, απρόσμενη διάσταση στην ιστορία του εμβληματικού μνημείου. Η ισοτοπική ανάλυση έδειξε ότι το ζώο πιθανόν να γεννήθηκε στην Ουαλία, γεγονός που ενισχύει τη θεωρία ότι βοοειδή μπορεί να έχουν συμβάλει στη μεταφορά των διάσημων μπλε λίθων προς το Σάλσμπερι Πλέιν, σύμφωνα με μελέτη που δημοσιεύθηκε στο Journal of Archaeological Science. Η κάτω γνάθος με τον γομφίο είχε εντοπιστεί το 1924 κοντά στη νότια είσοδο του Στόουνχεντζ και χρονολογείται μεταξύ 2995 και 2900 π.Χ. Σύμφωνα με το Βρετανικό Γεωλογικό Ινστιτούτο (BGS), οι αναλύσεις αποκάλυψαν ότι το ζώο προερχόταν από γεωλογικά περιβάλλοντα που περιέχουν παλαιοζωικά πετρώματα, παρόμοια με αυτά της Ουαλίας.
Ο καθηγητής Μάικλ Πάρκερ Πήρσον από το University College London σημειώνει ότι αυτή η ανακάλυψη προσφέρει μια ενθαρρυντική ένδειξη της σύνδεσης του Στόουνχεντζ με τη νοτιοδυτική Ουαλία και ενδεχομένως ότι τα βοοειδή βοηθούσαν στη μεταφορά των λίθων. Σύμφωνα με την έρευνα, η ανάλυση οξυγόνου στο δόντι αποκάλυψε έξι μήνες ανάπτυξης, από τον χειμώνα έως το καλοκαίρι, υποδεικνύοντας διατροφικές αλλαγές που επηρεάζονταν από την εποχή. Οι επιστήμονες διαπιστώνουν ότι τα ισότοπα του στρόντιου υποδηλώνουν είτε εποχιακή μετακίνηση του ζώου είτε την κατανάλωση τροφής από διαφορετικές γεωλογικές ζώνες.
Η ανάλυση μολύβδου ανέδειξε το πιο σημαντικό εύρημα. Όπως εξηγεί η ερευνήτρια Τζέιν Έβανς από το BGS στον Guardian, ο μόλυβδος που βρισκόταν στον οργανισμό του ζώου όταν ήταν νεαρό προέρχεται από πολύ παλιά πετρώματα, άνω των 400 εκατομμυρίων ετών, που βρίσκονται κυρίως στην Ουαλία. Όταν η αγελάδα ήταν έγκυος, αυτός ο μόλυβδος απελευθερώθηκε και αποτυπώθηκε στο αναπτυσσόμενο δόντι της. Έτσι, το δόντι αποτυπώνει μόνιμα την καταγωγή του ζώου.
Ο καθηγητής Ρίτσαρντ Μάντγουικ από το Πανεπιστήμιο Κάρντιφ τονίζει ότι, ενώ οι μεγάλες αφηγήσεις κυριαρχούν γύρω από το Στόουνχεντζ, αυτή η βιογραφική μελέτη ενός και μόνο ζώου προσφέρει μια εντελώς νέα διάσταση στην ιστορία του μνημείου. Ένα μικρό δόντι αποδεικνύεται ικανό να φωτίσει το αίνιγμα ενός προϊστορικού μνημείου που συνεχίζει να μαγνητίζει την ανθρωπότητα.
*Με πληροφορίες από: The Art Newspaper*
Βίντεο:
Πηγή περιεχομένου: in.gr
