Εντύπωση προκαλεί το γεγονός ότι ο κ. Μητσοτάκης, αναφερόμενος στα γεγονότα της Κρήτης, τα απέδωσε απλά σε μια στρέβλωση της παράδοσης και σε απόβλητα περασμένων καιρών, ενώ δεν έβγαλε άχνα για τα μεγάλα οικονομικά συμφέροντα που -και στην Κρήτη και αλλού- αξιοποιούν τις εγκληματικές δραστηριότητες και τη διασύνδεσή τους με τους μηχανισμούς του κράτους.
Πρόκειται για την άλλη όψη της καπιταλιστικής ανάπτυξης και για μια ακόμη απόδειξη ότι οι κυβερνήσεις και το αστικό πολιτικό σύστημα δείχνουν ανοχή και κάλυψη σε τέτοια φαινόμενα. Ο κ. Μητσοτάκης φτάνει στο σημείο να μην τα κατονομάζει καν, όπως έκανε σήμερα.
Αυτή η αιτία δεν αντιμετωπίζεται με τη γνωστή συνταγή της αυστηροποίησης του πλαισίου των ποινών που έχει ήδη αυστηροποιηθεί τα τελευταία χρόνια, χωρίς να αντιμετωπίζονται τα αποτρόπαια φαινόμενα. Ούτε φυσικά αντιμετωπίζεται με την επίκληση της νεανικής παραβατικότητας όταν ολόκληρες περιοχές στερούνται δομές παιδείας, πολιτισμού και κοινωνικής προστασίας. Αντίθετα, κάθε φορά στο όνομα της αντιμετώπισης της εγκληματικότητας ανοίγονται νέοι επικίνδυνοι δρόμοι και δοκιμάζονται νέες μέθοδοι κρατικής καταστολής, που αξιοποιούνται τελικά για τη στοχοποίηση της δράσης και των αγώνων του λαού και για την ασφάλεια των συμφερόντων του κεφαλαίου.
Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ
