Από το Περιστέρι στην Παμπλόνα, μία… Μαδρίτη δρόμος. Η πορεία του Δημήτρη Σταματάκη, ο οποίος εδώ και σχεδόν πέντε χρόνια αγωνίζεται στα ισπανικά γήπεδα, είχε προδιαγραφεί από μικρή ηλικία. Στα 16 τού έκανε πρόταση η Ατλέτικο Μαδρίτης η οποία τον περίμενε μέχρι να ενηλικιωθεί για να τον αποκτήσει, με τη ρήτρα αποδέσμευσης στο συμβόλαιό του να είναι οκταψήφια.
Ο ταλαντούχος τερματοφύλακας της Οσασούνα μίλησε αποκλειστικά στο ραδιόφωνο του Αθηναϊκού-Μακεδονικού Πρακτορείου Ειδήσεων (ΑΠΕ-ΜΠΕ) αποκαλύπτοντας γνωστές μα κι άγνωστες πτυχές της επαγγελματικής και προσωπικής του ζωής, μιλώντας για όλους και για όλα.
Γεννημένος στις 23 Απριλίου του 2003 στο Κερατσίνι, ο Σταματάκης πήγε σε μικρή ηλικία στην ακαδημία Athens Goalkeeper’s Academy. Η σωματοδομή του (ύψος 1,91μ.) και το γεγονός πως ήξερε να χειρίζεται την μπάλα και με τα δύο πόδια (απαραίτητο προσόν για έναν σύγχρονο τερματοφύλακα) τράβηξαν την προσοχή «κατασκόπων» από τη Μαδρίτη. Τα υπόλοιπα είναι… ιστορία.
«Από την Athens Goalkeeper’s Academy συνέχισα στις ακαδημίες του Ατρόμητου, από όπου κι έκανα το βήμα για να πάω στην Ατλέτικο Μαδρίτης το καλοκαίρι του 2021. Όταν είχα κλείσει τα 18. Να πω την αλήθεια, όμως, η πρώτη φορά που η Ατλέτικο μας έκανε πρόταση ήταν στα 16 μου», τόνισε ο Σταματάκης στο «Πρακτορείο FM104,9» και συνέχισε κάνοντας ένα flashback:
«Τότε, στα 16, η μητέρα μου, μου είπε ότι είμαι πολύ μικρός για να φύγω κι ότι θα πρέπει να περιμένω μέχρι τα 18. Και γι’ αυτό συνέχεια, κάθε φορά που μιλάω, ευγνωμονώ από τη μια πλευρά την Ατλέτικο Μαδρίτης που περίμενε δύο χρόνια για να με υπογράψει. Κακά τα ψέματα, όποιον τερματοφύλακα σε αυτή την ηλικία από οποιαδήποτε χώρα θέλει ένας σύλλογος σαν την Ατλέτικο, μπορεί να τον αποκτήσει ανά πάσα στιγμή. Γι’ αυτό και τους ευγνωμονώ για την υπομονή. Από την άλλη, όμως, να πω και την αλήθεια τώρα που πέρασαν τα χρόνια, η μητέρα μου δεν είχε άδικο να με κρατήσει στην Ελλάδα. Στην πορεία συνειδητοποίησα ότι για να πάει ένα παιδί 16 χρονών σε άλλη χώρα, χωρίς να μιλάει τη γλώσσα και χωρίς να ξέρει τις συνθήκες, θα ήταν πολύ δύσκολο».
«ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΕΧΟΥΜΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΤΑΛΕΝΤΟ ΑΛΛΑ ΥΣΤΕΡΟΥΜΕ ΣΕ ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ»
Ακολούθησαν ο δανεισμός του στην Ελντένσε (σεζόν 2022/23, με 9 συμμετοχές και 4 clean sheet), η επιστροφή στο «Γουάντα Μετροπολιτάνο» και, μετά το πέρας του συμβολαίου του με τους «ροχιμπλάνκος», το καλοκαίρι του 2023, ήρθε η Οσασούνα. Ο Σταματάκης έχει συμβόλαιο με το σύλλογο από την Παμπλόνα ως τον Ιούνιο του 2027. Τη φετινή περίοδο αγωνίζεται με τη Β’ ομάδα της Οσασούνα (Osasuna Promesas), στο πρωτάθλημα της Primera Federacion – ουσιαστικά η παλιά Γ’ Εθνική της Ελλάδας.
Στα έξι φετινά παιχνίδια έχει κρατήσει απαραβίαστη την εστία του τέσσερις φορές (clean sheet) ενώ σε τέσσερις αγώνες ο Αλέζιο Λίτσι (39χρονος Ιταλός προπονητής) τον πήρε στην αποστολή της πρώτης ομάδας – χωρίς ακόμη να έχει κάνει το επίσημο ντεμπούτο του.
«Δόξα τω Θεώ κάναμε ένα καλό ξεκίνημα. Χθες (σ.σ. Κυριακή 5/10) πήραμε εκτός έδρας 0-0 από τη Β’ ομάδα της Αθλέτικ Μπιλμπάο) ενώ την προηγούμενη εβδομάδα ήμουν στην κορυφαία ενδεκάδα της κατηγορίας», επεσήμανε ο Σταματάκης. Ο οποίος στη συνέχεια ανέφερε για το επίπεδο της κατηγορίας, κάνοντας παράλληλα και μία σύγκριση του ισπανικού ποδοσφαίρου με το ελληνικό:
«Στην κατηγορία, πέραν κάποιων ομάδων που πριν μερικά χρόνια ήταν στη LaLiga και που έχουν μεγάλο μπάτζετ, όπως για παράδειγμα ήταν η Ντεπορτίβο Λα Κορούνια και η Μάλαγα, οι υπόλοιπες ομάδες δεν μπορώ να πω ότι διαφέρουν ιδιαίτερα από τις ελληνικές. Αυτές και χρήματα έχουν και γήπεδα για να μαζεύουν 20 και 25.000 κόσμο. Έχοντας περάσει από τις Ακαδημίες του Ατρόμητου του κι έχοντας φίλους οι οποίοι είναι σε άλλες μεγάλες ομάδες της Ελλάδος, στο θέμα των εγκαταστάσεων μπορώ να πω ότι είναι λίγο πιο εξελιγμένα τα πράγματα. Δεν πιστεύω ότι στην Ισπανία υπάρχει πιο πολύ ταλέντο από την Ελλάδα, το αντίθετο θα έλεγα, αλλά ίσως υστερούμε λιγάκι στο θέμα εγκαταστάσεων, στο θέμα οργάνωσης και στο θέμα μεθοδολογίας. Σίγουρα πάντως στην Ελλάδα σήμερα είμαστε καλύτερα στα κομμάτια αυτά σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια κι αν συνεχίσουμε να επενδύουμε μπορεί τελικά να έχουμε επίπεδο αντάξιο των 5-6 κορυφαίων πρωταθλημάτων του πλανήτη».
ΤΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ «ΕΘΝΙΚΗ ΟΜΑΔΑ»
Όπως κάθε ποδοσφαιριστής, έτσι και ο Δημήτρης Σταματάκης έχει στο μυαλό του να βρεθεί κάποια στιγμή στην Εθνική Ελλάδας. «Μέχρι και σήμερα, η αλήθεια είναι ότι δεν είχα κάποια κλήση από την Εθνική Ανδρών ούτε από τις μικρότερες Εθνικές. Ευελπιστώ, πλέον, να είναι κατευθείαν στην Εθνική Ανδρών. Μακάρι να μπορέσω να φορέσω τη φανέλα με το εθνόσημο, είναι ένα από τα όνειρα και στόχους που βλέπω ότι μου μένουν για να πραγματοποιήσω».
Έχοντας μπροστά τους δύο σπουδαίους, ταλαντούχους και σχεδόν συνομήλικους τερματοφύλακες, όπως ο Χρήστος Μανδάς (17/9/2001) και ο Κωνσταντίνος Τζολάκης (8/11/2002), ο Σταματάκης αναγνώρισε τις δυσκολίες για να φτάσει ως την πόρτα της Εθνικής και… ψήφισε Μανδά: «Προτιμώ τον Χρήστο, επειδή ήμασταν μαζί στον Ατρόμητο. Εγώ ήμουν στην Κ14 εκείνος στην Κ16. Πέραν της πλάκας, είναι και οι δύο τρομεροί τερματοφύλακες που ήδη έχουν πετύχει πολύ σημαντικά πράγματα στην καριέρα τους. Και είμαι βέβαιος πως θα πετύχουν ακόμη περισσότερα».
Και συνέχισε σχολιάζοντας τις πιθανότητες της Εθνικής μας στην προκριματική φάση του Παγκοσμίου Κυπέλλου 2026: «Πιστεύω πολύ στην Εθνική ομάδα. Πιστεύω ότι έχουμε πολύ ταλέντο και κάθε χρονιά είμαστε όλο και καλύτεροι και όλο και πιο προετοιμασμένοι και φαίνεται η δουλειά του Ιβάν Γιοβάνοβιτς. Μπορούμε να πάρουμε το εισιτήριο για την τελική φάση και με λίγη τύχη ίσως μπορέσουμε να προκριθούμε και απευθείας στο Μουντιάλ, χωρίς να χρειαστούμε τα μπαράζ».
«ΝΑΙ, Ο ΣΙΜΕΟΝΕ ΕΙΝΑΙ… ΤΡΕΛΟΣ»
Επιστρέφοντας στα πρώτα χρόνια του στην Ισπανία και την Ατλέτικο Μαδρίτης, ο Σταματάκης είχε την ευκαιρία να ζήσει από κοντά τον εμβληματικό προπονητή των «ροχιμπλάνκος», Ντιέγκο Σιμεόνε. «Για 1-1,5 χρόνο κάθε 2-3 φορές την εβδομάδα έκανα προπονήσεις με την πρώτη ομάδα της Ατλέτικο. Οπότε είχα επαφή μαζί του. Ναι, είναι όπως φαίνεται στους αγώνες, είναι… τρελός! Αλλά αυτό που μου έκανε εντύπωση είναι ότι στις προπονήσεις δε μιλούσε σχεδόν καθόλου. Την ημέρα του αγώνα, όμως, πραγματικά γινόταν άλλος άνθρωπος».
Την περασμένη και τη φετινή σεζόν, ο Πειραιώτης τερματοφύλακας είχε την ευκαιρία να ζήσει από κοντά – έστω κι από τον πάγκο – την εμπειρία του να παίζεις κόντρα σε συλλόγους ευρωπαϊκά μεγαθήρια, όπως η Μπαρτσελόνα και η Ρεάλ Μαδρίτης. «Είχα την τύχη πέρυσι να είμαι στην αποστολή στο εντός έδρας παιχνίδι μας με την Μπαρτσελόνα, όπου μάλιστα κερδίσαμε και 4-2. Τρομερό συναίσθημα. Είχα ανταλλάξει και φανέλα με τον τερματοφύλακά τους, τον Μαρκ-Αντρέ τερ Στέγκεν. Φέτος είχα την τύχη να είμαι στην αποστολή της Οσασούνα για το ματς της πρεμιέρας κόντρα στη Ρεάλ Μαδρίτης στο ‘’Σαντιάγκο Μπερναμπέου’’. Είναι σοκαριστικό το να μπαίνεις σε τέτοιο γήπεδο, ακόμη περισσότερο το να αγωνίζεσαι κιόλας. Μιλώντας με φίλους μου που ήμασταν μαζί από μικρή ηλικία, με ρωτάνε συνέχεια γι’ αυτό. Είναι κάποια πράγματα που ακόμη κι αν τα ζήσεις δεν μπορείς να τα συνειδητοποιήσεις. Από τις γειτονιές του Πειραιά να βρίσκομαι εκεί… Παρεμπιπτόντως, χάσαμε με 1-0 με πέναλτι, αλλά ας μην πω κάτι άλλο».
ΔΕΥΤΕΡΗ ΠΑΤΡΙΔΑ ΤΟΥ Η ΙΣΠΑΝΙΑ
Από το Κερατσίνι και τις γειτονιές του Πειραιά, ο Δημήτρης Σταματάκης είναι κοντά πέντε χρόνια πια στην Ισπανία. «Είχα την ευκαιρία να ζήσω μια χρονιά στη Μαδρίτη, μια χρονιά στο Αλικάντε και τρία χρονιά στην Παμπλόνα. Για μένα είναι η περιοχή που πιο πολύ από οποιαδήποτε άλλη, ο κόσμος εδώ είναι πολύ φιλικός, πολύ δεμένος. Στους Βάσκους αρέσουν τα δικά τους. Να περιποιούνται τις πόλεις τους, ό,τι είναι γύρω τους, όσα είναι δικά τους. Ίσως το προτιμώ και πολλές φορές από να ήμουν στην Αθήνα. Η δε Μαδρίτη είναι τεράστια. Έχει τα πάντα, τα πάντα, αλλά είναι χαοτική. Προτιμούσα κάτι πιο πολύ στα μέτρα του Πειραιά, όπως είναι η Παμπλόνα».
Ο Νίκος Μιχελής ήταν εκείνος με τον οποίο έκανα παρέα ο Σταματάκης και τον βοήθησε τον πρώτο καιρό στην Παμπλόνα. Πλέον, είναι σα να βρίσκεται απλά σε άλλη περιοχή της Ελλάδας: «Είχα την τύχη την πρώτη χρονιά που ήμουν εδώ να είμαστε συμπαίκτες με τον Νίκο. Είχε έρθει δανεικός από τη Μιραντές και τώρα είναι στην Πορτογαλία, στην Ακαντέμια Βιζέου. Την πρώτη χρονιά περάσαμε το 95% του χρόνου μαζί. Δόξα τω Θεώ, τώρα έχει κι η οικογένειά την ευκαιρία κι οπότε μπορεί έρχεται εδώ. Αλλά, εκτός απ’ αυτό, πλέον έχω άνεση με τη γλώσσα. Οι παρέες είτε είναι Ισπανοί είτε Έλληνες, για μένα είναι το ίδιο αυτή τη στιγμή. Δεν δυσκολεύομαι με τη γλώσσα, μου βγαίνει αυθόρμητα. Για μένα πια είναι σαν να βρίσκομαι σε άλλη περιοχή της Ελλάδας».
«ΕΧΟΥΝ ΑΡΚΕΤΑ ΨΗΛΑ ΤΟΝ ΠΑΜΠΛΟ ΓΚΑΡΣΙΑ»
Ένας άνθρωπος που έχει συνδέσει την Ελλάδα με την Οσασούνα, είναι ο Πάμπλο Γκαρσία. Ο 48χρονος, πλέον, προπονητής του ΑΠΟΕΛ αγωνίστηκε επί μία τριετία στο «Σαδάρ» (2002-2005), καταφέρνοντας να κερδίσει τους φίλους της Οσασούνα αλλά και μια μεταγραφή στη Ρεάλ Μαδρίτης.
«Οι οπαδοί της Οσασούνα έχουν αρκετά ψηλά τον Πάμπλο Γκαρσία. Ήταν τρεις χρονιές εδώ. Όποτε το φέρνει η κουβέντα, επειδή ξέρουν ότι είμαι από την Ελλάδα και ο Πάμπλο έπαιξε στον ΠΑΟΚ κι έκανε και προπονητής του, πάντοτε μιλάνε με θερμά λόγια. Αυτό που τους άρεσε και που γενικότερα αρέσει στους Βάσκους, είναι ότι έδινε πάντα την ψυχή του. Σύμφωνα με τη φιλοσοφία τους, θέλουν οι ποδοσφαιριστές να δίνουν την ψυχή τους στο γήπεδο. Μου δείχνουν χαρακτηριστικά βιντεάκια στα οποία ο Πάμπλο Γκαρσία τα έδινε όλα. Γενικότερα εδώ, πιο πολύ θα σε κριτικάρουν αν δεν δώσεις το 100% σε ένα παιχνίδι παρά αν κάνεις μια λάθος πάσα ή χάσεις ένα γκολ. Αν ξέρουν ότι τα έχεις δώσει όλα, γι’ αυτούς θα είσαι ήρωας ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα. Αυτό έκανε πάντα ο Πάμπλο Γκαρσία και γι’ αυτό τον έχουν αρκετά ψηλά», επεσήμανε ο Σταματάκης.
«ΘΑ ΜΟΥ ΑΡΕΣΕ ΝΑ ΚΛΕΙΣΩ ΤΗΝ ΚΑΡΙΕΡΑ ΜΟΥ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ»
Ολοκληρώνοντας τη συνέντευξη, ο Δημήτρης Σταματάκης έκανε… ντρίπλα – ως σύγχρονος τερματοφύλακας που παίζει και με τα δύο πόδια – στην ερώτηση για το σε ποιον σύλλογο θα ήθελα να αγωνιστεί εφόσον επέστρεφε στην Ελλάδα, λέγοντας χαρακτηριστικά: «Δεν είναι κάτι το οποίο έχω στα άμεσα πλάνα μου. Αν και θα μου άρεσε κάποια στιγμή να κλείσω την καριέρα μου στην Ελλάδα. Διότι από εκεί ξεκίνησα, η οικογένειά μου είναι εκεί και, εφόσον είναι θέλημα Θεού να κάνω μια καλή καριέρα, να μπορέσω κάποια στιγμή να κλείσω την καριέρα μου στην Ελλάδα. Όσον αφορά την ομάδα, δεν έχω κάποια συγκεκριμένη που υποστηρίζω. Είμαι, όμως, φαν του ποδοσφαίρου, παρακολουθώ πολλά παιχνίδια της Super League, βλέπω συνέχεια τα highlights. Θέλω να είμαι ενήμερος για τα όσα συμβαίνουν στην πατρίδα».
Ήταν, πάντως, ξεκάθαρος για το τι υποστηρίζει στην Ισπανία: «Είμαι μεταξύ Οσασούνα και Ατλέτικο Μαδρίτης. Ατλέτικο επειδή είναι η ομάδα που μου έδωσε την ευκαιρία να μπορέσω να κάνω το όνειρό μου πραγματικότητα και Οσασούνα επειδή είναι η ομάδα η οποία μου έδωσε τη δυνατότητα να φτιάξω το όνομά μου και σιγά-σιγά να ξεκινήσω ώστε να μπορέσω να κάνω πραγματικότητα τους περισσότερους στόχους μου».
Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ
