Η συνέντευξη με τον Ωρίωνα Αρκομάνη αποκαλύπτει τις προκλήσεις και την τέχνη της μετάφρασης κλασικών έργων. Φθινοπωρινό απόγευμα στην Κηφισιά. Η διεύθυνση που κατέχω με οδηγεί σε μια παλιά μονοκατοικία με έναν πανέμορφο κήπο, όπου κυριαρχεί μια κληματαριά μπλεγμένη με ένα τεράστιο γιασεμί. Σε αυτό το ειδυλλιακό περιβάλλον, βρίσκω τον Ωρίωνα Αρκομάνη, τον άνθρωπο που μεταφράζει 2.600 σελίδες από τους «Άθλιους» του Ουγκό. «Τι σε ώθησε να αναλάβεις αυτό το εγχείρημα;» τον ρωτώ.
Η μεταφραστική ικανότητα του Ωρίωνα ξεχώρισε όταν γνώρισα το έργο του, «Κόμης Μοντεχρίστος» του Αλέξανδρου Δουμά. Η συγκεκριμένη έκδοση, εκδόσεων Gutenberg, αναδείκνυε όχι μόνο τη μεταφραστική του δεινότητα, αλλά και τις λεπτομερείς σημειώσεις που συνοδεύουν το έργο και προσφέρουν σημαντικές πληροφορίες για την εποχή.
«Αν ζούσε σήμερα ο Ουγκό, σίγουρα θα αντιδρούσε για τις αθλιότητες που παρατηρούμε παγκοσμίως», τονίζει. Θα ούρλιαζε και θα φυλακιζόταν, όπως όλοι μας αν ζούσαμε σε τέτοιες συνθήκες.
Με την αίσθηση ότι το όνομά του είναι κάπως ασυνήθιστο, του ζητώ να μου πει την ιστορία του. «Ήταν επιθυμία του πατέρα μου», απαντά, και συνεχίζει να εξηγεί πώς όλοι οι αδελφοί του έχουν αρχαία ελληνικά ονόματα. «Το ίδιο ισχύει και για τα παιδιά μας», προσθέτει.
Αν και έχει μεταφράσει λίγες σημαντικές εργασίες, ο Ωρίωνας μοιράζεται την εμπειρία του ως εικονογράφος βιβλίων. «Το βασικό μου επάγγελμα είναι αρχιτέκτονας», αναφέρει, και η εκπαίδευσή του στη Γερμανία στη δεκαετία του ’70 το αποδεικνύει. Από μικρός, ωστόσο, είχα μανία με τα βιβλία, τη λογοτεχνία και την ποίηση.
«Η μετάφραση ήρθε φυσικά στη ζωή μου», εξηγεί, καθώς περιγράφει τη συνεργασία του με τον εκδοτικό οίκο Gutenberg και τους φίλους του Γιώργο Δαρδανό και Κώστα Γαβρά.
Η συζήτηση εστιάζει στη διαδικασία της μετάφρασης και την επιρροή της γλώσσας. Ο Ωρίωνας δηλώνει ότι «πρέπει να είσαι πιστός στο πνεύμα του συγγραφέα», διευκρινίζοντας ότι η γλώσσα απαιτεί βαθιά κατανόηση. «Προσωπικά, μου αρέσει το έργο που μεταφράζω, πρέπει να μου μιλάει», καταλήγει.
Η συζήτηση συνεχίζεται γύρω από τις σύγχρονες προκλήσεις και το ρόλο της λογοτεχνίας στη σημερινή κοινωνία. «Ανησυχώ για την έλλειψη νέων ιδεών που θα μπορούσαν να φέρουν αλλαγές», προσθέτει ο Αρκομάνης. Στην εποχή μας, οι ουτοπίες μπορεί να έχουν καταρρεύσει, αλλά οι αξίες της φιλίας και της σχέσης παραμένουν πολύτιμες.
Πηγή περιεχομένου: in.gr
