Το φως και το σκοτάδι, η σχέση του διευθυντή φωτογραφίας με τον σκηνοθέτη και οι περιορισμοί των ανεξάρτητων παραγωγών είναι μόνο κάποια από τα ζητήματα που βρέθηκαν στο επίκεντρο μιας ζωντανής συζήτησης για την τέχνη της κινηματογραφικής φωτογραφίας.
Σε ένα πάνελ με εννέα διευθυντές φωτογραφίας που συμμετέχουν με έργα τους στο 66ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, είχαν την ευκαιρία να μοιραστούν τις σκέψεις τους στο πλαίσιο της εκδήλωσης «Οι κινηματογραφιστές φωτίζουν το ελληνικό σινεμά», που συντόνισε ο κριτικός κινηματογράφου Μανώλης Κρανάκης.
Ο Σίμος Σαρκετζής, ένας από τους πιο αναγνωρισμένους διευθυντές φωτογραφίας της χώρας, ανέφερε για τη μακροχρόνια συνεργασία του με τον Αλέξανδρο Βούλγαρη: «Έχει μια μαγεία να δουλεύεις με ανθρώπους που τους ξέρεις πολλά χρόνια». Ο Σαρκετζής υπογράμμισε την σημασία της επαγγελματικής εμπιστοσύνης που αναπτύσσεται μέσα από τέτοιες σχέσεις.
Επιπλέον, μίλησε για την επιλογή του να γυρίζει σε φιλμ, τονίζοντας ότι το αποτέλεσμα που προσφέρει το φιλμ δεν είναι εύκολο να επιτευχθεί με άλλα μέσα. Ο Παναγιώτης Σαλαπάτας, που συμμετέχει με τρεις ταινίες, αναφέρθηκε στη σημασία του χρόνου προετοιμασίας: «Ο κινηματογράφος είναι εννέα μήνες κύηση και εννέα ώρες τοκετός».
Ο Θάνος Λυμπερόπουλος τόνισε ότι η έλλειψη πόρων μπορεί να μετατραπεί σε δημιουργική ευκαιρία, ενώ η Χριστίνα Μουμούρη εξήγησε ότι η αδιάκοπη δημιουργία, είτε σε μικρού είτε σε μεγάλου μήκους ταινίες, είναι άκρως σημαντική για την εξέλιξή τους.
Όλες οι φωνές της συζήτησης συνέκλιναν σε μία αλήθεια: «Η φωτογραφία δεν είναι απλώς τεχνική υπόθεση. Είναι πράξη εμπιστοσύνης και πίστης στο φως», που συνεχίζει να φωτίζει το ελληνικό σινεμά.
Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ
