Σε υψόμετρο 500 μ., στο ημιορεινό χωριό Ασκός του Δήμου Λαγκαδά, έχει μόλις πέσει ο ήλιος και στις σύγχρονες εγκαταστάσεις του θερμοκηπίου η Αναστασία Γιαννακίδου και ο Γιώργος Χρυσίδης κόβουν πανέμορφα τριαντάφυλλα, ώστε να γίνει άμεσα η διανομή τους. Οι επιδόσεις τους δεν μαρτυρούν την τεράστια απόκλιση που έχουν οι δουλειές τους – που δεν έχουν καμία απολύτως σχέση με τον χώρο της ανθοκομίας. Πυροσβέστης εκείνος, μικροβιολόγος εκείνη μέχρι και πριν από λίγο καιρό, αφιερώνουν πολύ χρόνο για να παράγουν όμορφα τριαντάφυλλα σε μία από τις ελάχιστες υδροπονικές καλλιέργειες του είδους και τη μοναδική στην περιοχή.
«Παράγουμε και πουλάμε κανονικά τριαντάφυλλα στην εγχώρια αγορά. Έχουμε ενάμιση στρέμμα με τέσσερις ποικιλίες: κόκκινο, λευκό, ροζ και δίχρωμο. Βγήκαμε στην αγορά τον Μάιο, αλλά δύο χρόνια το στήναμε όλο αυτό με κόπο και όραμα », λέει στο Αθηναϊκό-Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων ο Γιώργος Χρυσίδης, πυροσβέστης μάχιμος επί 20 χρόνια, που αυτή την περίοδο υπηρετεί στο κλιμάκιο του Λαγκαδά, στο νομό Θεσσαλονίκης.
Έχοντας λάβει μέρος σε εκατοντάδες κατασβέσεις πυρκαγιών και άλλα περιστατικά όπου απαιτείται η επέμβαση της υπηρεσίας, κάθε μέρα, μόλις ολοκληρώσει τα καθήκοντά του, αφήνει τη μάνικα και πιάνει το κλαδευτήρι, μπαίνοντας με αγάπη και πάθος και στον νέο επιχειρηματικό του ρόλο. «Δεν έχει καμία σχέση η μία δουλειά με την άλλη, αλλά ήταν μια ευκαιρία να γίνει ένα νέο βήμα. Να προχωρήσουμε σε αυτό το διαφορετικό εγχείρημα και, με τη βοήθεια της πολιτείας και της χρηματοδότησης, κάναμε την αρχή», λέει.
Ο εγκέφαλος της επιχείρησης είναι εξάλλου όπως λένε και οι δύο, η μικροβιολόγος σύζυγος. Αποφάσισε να εγκαταλείψει το μικροβιολογικό εργαστήριο, όπου δούλευε επτά ημέρες την εβδομάδα, να αφήσει τις αιμοληψίες, τις εξετάσεις και τις αναλύσεις για να ασχοληθεί με τα λουλούδια – κάτι που της προσφέρει θετική ενέργεια και διάθεση για εξέλιξη.
Η Αναστασία Γιαννακίδου σημειώνει πως ήθελε να αλλάξει επαγγελματικό προσανατολισμό και να ασχοληθεί με κάτι καινοτόμο. Ειδική εξάλλου στις “αναλύσεις” σκέφτηκε όλες τις επιλογές της, διάβασε πολύ και, καθώς της άρεσαν τα ανθοκομικά και ιδιαίτερα η υδροπονική καλλιέργεια, βρήκε μέσω ευρωπαϊκών προγραμμάτων – που, όπως λέει, είναι πολύ βοηθητικά – την ευκαιρία να φτάσουν ως το θερμοκήπιο.
«Η καλλιέργεια της υδροπονίας γίνεται σε υπόστρωμα περλίτη, το οποίο υγραίνεται και εμείς προσθέτουμε τα θρεπτικά συστατικά. Τα φυτά βρίσκονται πάνω σε τραπεζάκια, δεν υπάρχει χώμα, αποφεύγουμε έτσι τις ασθένειες και κάθε τριάντα ημέρες έχουμε παραγωγή. Είναι πολύ πιο απλό και πολύ σύγχρονο ταυτόχρονα, και όλα γίνονται – εκτός από το κόψιμο – μέσω υπολογιστή, έτσι ποτίζουμε με ένα κλικ», σημειώνει.
Με καταγωγή από τον Ασκό και προερχόμενοι από αγροτικές οικογένειες – οι γονείς τους καλλιεργούσαν καπνά για πάρα πολλά χρόνια – το ζευγάρι θέλησε να επιστρέψει στη φύση και τον πρωτογενή τομέα, αφήνοντας πίσω τους τον χώρο των μικροβιολογικών εργαστηρίων και των γραφείων. «Με τα τριαντάφυλλα δεν υπήρχε άμεση επαφή, όμως ψάχναμε κάτι καινοτόμο, που να μην υπάρχει στην περιοχή. Το αγαπήσαμε, το ψάχνουμε συνέχεια, το εξελίσσουμε και το κάνουμε με πάθος. Από το μηδέν ξεκινήσαμε και θα το συνεχίσουμε πάντα με αγάπη και αυτήν την εποχή σήμερα που μιλάμε νιώθουμε το αποτέλεσμα γιατί κόβουμε τα άνθη μας και κάνουμε και πολλές διανομές στη Θεσσαλονίκη, ξεπουλώντας », λένε.
Τα τελευταία χρόνια ζουν μόνιμα στο χωριό αφήνοντας πίσω τους την πόλη όπου ζούσαν. Το θερμοκήπιο βρίσκεται δίπλα στο σπίτι τους κόντα και στο κτήμα. Όλα κοντά – και η πόλη επίσης. «Η αποκέντρωση έχει κάποια προβλήματα, όμως οι πόλεις είναι πυκνοκατοικημένες και βλέπω ότι η ποιότητα ζωής έχει μειωθεί σημαντικά. Είμαστε όμορφα εδώ», λέει ο Γιώργος Χρυσίδης.
Ο ίδιος θέλει να περάσει και ένα μήνυμα στους νέους, αλλά και σε όσους εργάζονται σε έναν συγκεκριμένο χώρο, πως μπορούν να κάνουν κι ένα άλλο όνειρό τους πραγματικότητα. «Να τολμούν οι νέοι. Να ρισκάρουν. Να μην είναι παθητικοί, να μην τα περιμένουν όλα έτοιμα, να μην φεύγουν στο εξωτερικό. Υπάρχουν κίνητρα που μας δίνει το κράτος – να τα αρπάζουμε. Θέλει τρέξιμο και πίστη σε αυτό που βάζει κάποιος ως στόχο, αλλά με τα κατάλληλα εφόδια μπορεί να υλοποιηθεί», λέει.
Ο κόντρα ρόλος φέρνει ισορροπία στη ζωή τους – και αφήνει και κέρδη. Η επιχείρηση πάει καλά και, όπως λέει χαριτολογώντας ο πυροσβέστης-ανθοκόμος, ποτέ η σύζυγός του δεν έμεινε παραπονεμένη από μπουκέτα. «Ναι, τα πιο ωραία τριαντάφυλλα είναι για εκείνη πάντα, και επιπλέον το σπίτι μας είναι σχεδόν πάντα γεμάτο με μπουκέτα και γεμάτα βάζα», λέει με χαμόγελο.
Στόχος του ζευγαριού είναι να μεγαλώσει η επιχείρηση και – γιατί όχι – να ξεκινήσουν και εξαγωγές, ώστε τα τριαντάφυλλά τους να κάνουν και… μεγάλα ταξίδια και να μπουν τα λουλούδια από το θερμοκήπιο υδροπονικής καλλιέργειας στα βάζα πολλών κατοίκων σε όλη την Ευρώπη.
Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ
