Ακολούθησαν τα «μονοπάτια» των θρύλων και της τοπικής τους παράδοσης.
Η θέληση τους να μάθουν, να ανακαλύψουν, το κάθε τι που αφορά την Πρέβεζα, και μεταφέρεται από στόμα σε στόμα, από γενιά σε γενιά, οδήγησε μια παρέα ανθρώπων στην ανακάλυψη του θρυλικού Θεογέφυρου στα Ριζά, ενός φυσικού περάσματος πάνω από το ποτάμι της περιοχής, αλλά και ενός άγνωστου σπηλαίου με σταλακτίτες ανάμεσα στα βράχια.
Ο πρόεδρος της Κοινότητας Ριζών, η ομάδα «για την ΠΡΕΒΕΖΑ», ο τοπικός Πολιτιστικός Σύλλογος «Δέσπω Μπότση», έγιναν, μια αποστολή εξερεύνησης των μνημείων της φύσης στον τόπο τους.
Ο κ. Ευάγγελος Τσώλης, μέλος της Ομάδας «για την ΠΡΕΒΕΖΑ», μεταφέρει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ, με κάθε λεπτομέρεια τις σκέψεις τους, τις έρευνες που έκαναν, τη διαδρομή που ακολούθησαν έως την ανακάλυψη.
Μετά την πληροφορία, ακολούθησε η απόφαση για αναζήτηση και έρευνα για την εύρεση περισσότερων στοιχείων σχετικά με την περιοχή. Σε επικοινωνία με το ίδρυμα «Ακτία Νικόπολις», ο πρόεδρος κ. Νίκος Καράμπελας παρέπεμψε την ομάδα στο βιβλίο του Σεραφείμ Ξενόπουλου, «Δοκίμιον Ιστορικόν Περί Άρτης και Πρεβέζης». Στο βιβλίο αυτό, αναφέρεται: «Αξιοπερίεργον φαινόμαινον του χωρίου τούτου, μέγαν φόβον προξενούν τοις διαβάταις, εστί το Θεογέφυρον επί χάσματος τινός κάτωθεν του οποίου, διέρχεται ο εκ του όρους, εφ’ ου κείται το Μοναστήριον Λεκατσά, εκ της θέσεως Ρόγκια καλουμένης, πηγάζων ποταμίσκος, της Ρηνιάσσης επιλεγόμενος, και εισβάλων εις την θάλασσαν πλησίων του Ναού της Αγίας Τριάδας.»
Ελάχιστες ήταν οι πληροφορίες που συγκέντρωσαν τα μέλη του τοπικού συλλόγου, καθώς λίγοι από τους ντόπιους θυμούνται ακόμη το Θεογέφυρο, ενώ ελάχιστοι το είχαν δει από κοντά.
Ο κ. Τσώλης συνεχίζει με τον πλέον παραστατικό τρόπο να μας αποκαλύπτει το κάθε βήμα «στον δρόμο για τον θρύλο».
Την Κυριακή 11 Μαΐου ορίστηκε η μέρα αναζήτησης του θρυλικού Θεογέφυρου. Η παρέα αποτελείται από τον πρόεδρο της τοπικής κοινότητας Ριζών, τα μέλη της ομάδας «για την ΠΡΕΒΕΖΑ» και τα μέλη του τοπικού πολιτιστικού συλλόγου «Δεσπω Μπότση». Οι συμμετέχοντες, μετά από μία σύντομη επίσκεψη στην εκκλησία της Αγίας Τριάδας, ακολούθησαν τον αγροτικό δρόμο μέσα σε ένα καταπράσινο περιβάλλον.
Το τοπίο δεν διαφέρει από ανάλογα μέρη σε κοίτες ποταμών, αυτή την εποχή. Πυκνή καταπράσινη βλάστηση, όπου κυριαρχούν τα πλατάνια, πλαισιώνει την χαλικόστρωτη κοίτη. Σε πολλά σημεία, υπάρχουν μεγάλα βράχια και συσσωρευμένα ξερά ξύλα. Αρχίζουμε να ανηφορίζουμε κόντρα στο ρεύμα του ποταμού. Αφού περπατήσουμε περίπου 10 λεπτά, παρατηρούμε πως οι όχθες του ποταμού γίνονται ολοένα πιο ψηλές και απότομες.
Σε ένα σημείο, το τοπίο πραγματικά μας μάγεψε. Η δεξιά ορθοπλαγιά δημιουργεί ένα κοίλωμα κατάφυτο από μικρά πράσινα φυτά. Πλησιάζοντας βλέπουμε, ότι οι σταγόνες του νερού που πέφτουν δημιουργούν ένα πανέμορφο και υποβλητικό τοπίο.
Σε λίγο διακρίνουμε από μακριά το άνοιγμα ενός σπηλαίου με τριγωνικό σχήμα. Φτάνοντας στην αρχή του σπηλαίου μένουμε άφωνοι. Κανείς μας δεν περίμενε να αντικρίσει ένα τόσο μεγάλο σπήλαιο.
Αφού σκαρφαλώσουμε, προχωράμε στο εσωτερικό. Τα ανοίγματα της οροφής φαίνονται πολύ πιο επιβλητικά. Φτάνουμε στην έξοδο του σπηλαίου, που είναι πολύ πιο μικρή από την είσοδο.
Ο ενθουσιασμός διακατέχει όλη την ομάδα. Καταφέραμε να εντοπίσουμε το θρυλικό Θεογέφυρο και ανακαλύψαμε μια σχεδόν άγνωστη σπηλιά.
Η Τοπική Κοινότητα Ριζών, ο πολιτιστικός σύλλογος «Δέσπω Μπότση» και η ομάδα «για την ΠΡΕΒΕΖΑ» έχουν στα άμεσα σχέδιά τους, να σηματοδοτήσουν τα μονοπάτια, ώστε περισσότεροι συμπολίτες μας αλλά και επισκέπτες της περιοχής, να μπορούν να χαρούν τα μοναδικά αυτά φυσικά μνημεία.
Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ
