Στην ζωή και στα γεγονότα υπάρχουν οι σταθερές και οι μεταβλητές συνθήκες. Επομένως δεν μπορεί να συμβαίνει κάτι διαφορετικό με την Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης.
*Του Κώστα Κιλτίδη, Ιατρός – πρ. Βουλευτής και Υφυπουργός
Από τα εφηβικά χρόνια άκουγα για σχεδιασμούς και προοπτικές της ΔΕΘ. Στα ώριμα μου πλέον χρόνια με καταπλακώνουν συναισθήματα λύπης και απογοήτευσης. Πώς καταφέραμε δεκαετίες να αγνοούμε σταθερές παραμέτρους για την ΔΕΘ και γιατί όχι να συζητήσουμε για τις μεταβλητές . Θέλω να θυμίσω την πραγματικότητα των δεδομένων διαχρονικά .
Η ΔΕΘ θεσμοθετήθηκε ως φορέας σηματοδότησης της οικονομικής πραγματικότητος της χώρας και της προοπτικής της. Όχι μόνον της Θεσσαλονίκης ή της Βορείου Ελλάδος .
Με την πάροδο του χρόνου και την δημιουργία του πύργου του ΟΤΕ και των συνεδριακών χώρων κατέστη Τοπόσημο της Θεσσαλονίκης.
Η χωροθέτησή της έγινε στην πλέον ευρύχωρη περιοχή της πόλεως. Από το άγαλμα του Μεγάλου Αλεξάνδρου έως την άνω πόλη.
Όλες σχεδόν οι μεγαλουπόλεις έχουν αντίστοιχους χώρους στο ή κοντά στο κέντρο τους.
Εδώ και 20 χρόνια η ΔΕΘ φθίνει σε ακτινοβολία και άλλοι χώροι στην Επικράτεια( ιδίως στην Αθήνα) σφετερίζονται το αντικείμενό της.
Εδώ και 10 χρόνια αναδείχθηκε η αναγκαιότητα με προβληματισμό , για τις βαρειές βιομηχανικού τύπου εκθέσεις. Δηλαδή θα γίνονται στον ίδιο θεσμό και χώρο ή σε άλλη περιοχή ( δυτικά του κέντρου της πόλεως λέει η πλειοψηφία των γνωμών που κατατίθεται).Σ αυτό το σημείο αναδύονται η διαστροφή, η συμπλεγματικότητα και τα συρματοπλέγματα. Από την αναφορά των σταθερών προκύπτει αβίαστα ότι δεν είναι δυνατόν να διαγραφεί η ιστορία της πόλεως , ούτε η προοπτική της.
Επομένως η αναζήτηση των μεταβλητών για το μέλλον παραμέτρων δείχνουν την αδιαπραγμάτευτη ύπαρξη του Τοπόσημου. Προφανώς με συμπληρωματικές παρεμβάσεις και την διενέργεια όλων των ειδικών και μή ασφυκτικών για την πόλη εκθέσεων.
Η πρόκληση που αναδεικνύεται , είναι αυτή της δημιουργίας μιας βαρειάς βιομηχανικού τύπου εκθέσεως δυτικά. Γιατί η ενδοχώρα, πλην Χαλκιδικής βρίσκεται στο σύνολό της βόρεια-ανατολικά-δυτικά. Απαραίτητη προϋπόθεση η δημιουργία των υποδομών , ιδίως το Μετρό , οδικοί άξονες, σύνδεση με αεροδρόμιο και σιδηρόδρομο.Περιβαλλοντικό πρόβλημα δεν υφίσταται για την υπάρχουσα θέση στην συγκεκριμένη ζώνη. Η Θεσσαλονίκη χρειάζεται διάσπαρτες παρεμβάσεις πνοής και ζωής.
Κόψτε τα συρματοπλέγματα του αθηνοκεντρικού κράτους, αποβάλλετε τα συμπλέγματα της μιζέριας και ανατάξτε τις διαστροφές που αγνοούν τις σταθερές παραμέτρους. Όσοι πολιτικοί αντιληφθείτε το καθήκον με πίστη και γνώση. Σηκώστε επιτέλους σ αυτόν τον χώρο, όπου μιλάει η ιστορία της πόλεως (Λευκός Πύργος, Πύργος του ΟΤΕ και άγαλμα Μεγάλου Αλεξάνδρου) τον αδριάντα του Κάσσανδρου και της Θεσσαλονίκης ! Είναι ντροπή να μετονομάζουμε την οδό του πρώτου Κυβερνήτη της πόλεως , μετά το 1912 και να μη τιμούμε τον Ιδρυτή και την σύζυγό του και αδελφή του Μ. Αλεξάνδρου, που μας χάρισε το όνομά της
