Εξερευνώντας πώς η έρευνα στον Άρη επηρεάζει τη διατροφή και την ιατρική, με στόχο βιώσιμες λύσεις για τη Γη. Μέχρι τη δεκαετία του 2040, είναι πιθανό οι άνθρωποι να επιχειρήσουν ταξίδια και παραμονές στον Άρη. Για να είναι βιώσιμες τέτοιες αποστολές στο διάστημα χωρίς συνεχείς ανεφοδιασμούς, απαιτούνται πηγές τροφής, φαρμάκων και υλικών στο πεδίο.
Τρεις ερευνητές του Πανεπιστημίου Δυτικής Αυστραλίας (UWA) υποστηρίζουν ότι η επιστήμη μπορεί να προσαρμοστεί και να αντιμετωπίσει τόσο τις προκλήσεις του διαστήματος όσο και τα προβλήματα στη Γη. Στο άρθρο τους στο The Conversation, αναδεικνύουν τις καινοτόμες εφαρμογές της διαστημικής έρευνας στην καθημερινότητά μας—από τους συμπαγείς αισθητήρες κάμερας μέχρι τις ανακλαστικές μονώσεις που προήλθαν από τις ανάγκες της NASA. Επιπλέον, τονίζουν ότι τα φυτά που αναπτύσσονται στο διάστημα μπορούν να θρέψουν αποστολές στη Σελήνη και τον Άρη, επιστρέφοντας ταυτόχρονα με τεχνολογικά οφέλη στη Γη.
Η προσέγγιση αυτή μπορεί να συμβάλει σημαντικά στην καλλιέργεια φυτικών τροφών υψηλής θρεπτικής αξίας, μειώνοντας παράλληλα τις ανισότητες στη διατροφή στη Γη. Οι ερευνητές επισημαίνουν την ανάγκη ανάπτυξης φυτικών τροφών που περιέχουν ποιοτικές πρωτεΐνες και ισορροπημένα αμινοξέα. Αξιοσημείωτο είναι ότι εργάζονται και σε γεύσεις και υφές, με στόχο την εξάλειψη της μονότονης διατροφής των αστροναυτών, οι οποίοι έχουν παρατηρήσει ότι οι γεύσεις αμβλύνονται στο διάστημα.
Η ανάγκη για σχεδιασμό φυτών ανθεκτικών στο διάστημα μπορεί να αποφέρει γνώσεις που θα βελτιώσουν την αντοχή καλλιεργειών στη Γη, μειώνοντας αγροτικές απώλειες. Ένα παράδειγμα αυτής της έρευνας είναι η καλλιέργεια πιπεριών τσίλι στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό, όπου διαπιστώθηκε ότι οι καρποί μπορούν να φτάσουν μέχρι τη συγκομιδή.
Οι ερευνητές θεωρούν τα φυτά ως βιοεργοστάσια, ικανά να παράγουν πρωτεΐνες που λειτουργούν ως βρώσιμα εμβόλια ή φαρμακευτικές ενώσεις. Προτείνουν μάλιστα τη χρήση γενετικών κυκλωμάτων που θα επιτρέπουν τη γρήγορη αλλαγή της λειτουργίας τους από παραγωγή τροφής σε παραγωγή φαρμάκων, ανάλογα με τις ανάγκες.
Το μήνυμα των ερευνητών είναι ότι οι ακραίοι περιορισμοί του διαστήματος μπορούν να επιταχύνουν την καινοτομία, οδηγώντας σε λύσεις που δεν θα αναπτύσσονταν διαφορετικά. Πιστεύουν ότι είμαστε στο κατώφλι μιας νέας βιοτεχνολογικής επανάστασης, έτοιμοι να καλλιεργήσουμε εκεί όπου κανένα φυτό δεν έχει ξαναμεγαλώσει.
Πηγή περιεχομένου: in.gr
