Εξερευνήστε την ταινία Heat και την πολιτιστική της κληρονομιά 30 χρόνια μετά την κυκλοφορία της. Τριάντα χρόνια μετά την κυκλοφορία του, το Heat παραμένει λατρεμένο, σαν θεός που παρακολουθεί αμέριμνα από ψηλά: το αριστούργημα του Μάικλ Μαν έχει εξελιχθεί σε ένα κινηματογραφικό παράδοξο, στο οποίο οι αντίπαλες πλευρές του νόμου — ο Μακόλεϊ, τον οποίο υποδύεται ο Ρόμπερτ Ντε Νίρο, και ο υπολοχαγός της αστυνομίας του Λος Άντζελες, Βίνσεντ Χάνα, τον οποίο ενσαρκώνει ο Αλ Πατσίνο — βρίσκονται σε σύγκρουση, αλλά, όπως αποδεικνύεται, επιζητούν την επαφή ακόμη και με τον εχθρό τους.
Αν δέκα άνθρωποι δουν την ίδια ταινία, θα ακούσεις δέκα διαφορετικές γνώμες: οι δύο θα σου πουν ότι δεν τους άρεσε η σκηνοθεσία, οι άλλοι τρεις ότι βαρέθηκαν μετά τα πρώτα είκοσι λεπτά και οι άλλοι πέντε θα σου προτείνουν να την δεις, διότι αξίζει. Ωστόσο, υπάρχει μια κινηματογραφική στιγμή στο Heat, για την οποία όλοι μπορούμε να συμφωνήσουμε ότι αποτελεί ποίηση: αναφερόμαστε στη κεντρική σκηνή με την ληστεία της τράπεζας, όταν οι ήχοι των πυροβολισμών διαπερνούν τα αυτιά μας και οι κινήσεις του Βαλ Κίλμερ (ή αλλιώς Κρις) προκαλούν κάθε κύτταρο του εγκεφάλου μας να καίγεται και να αναγεννιέται από τις στάχτες του.
Αδιαμφισβήτητα, οι ερμηνείες των Πατσίνο και Ντε Νίρο δημιουργούν ένα τοπίο δύο ταχυτήτων, στο οποίο όμως δεν κυριαρχεί το σασπένς όπως στις κλασικές χολιγουντιανές ταινίες, αλλά η συναισθηματική σκιαγράφηση των χαρακτήρων. Ο Μάικλ Μαν μας καθοδηγεί από τα γκρίζα σημεία της πόλης, η οποία κυριαρχείται από βία και χάος, προσφέροντας μια σπάνια φινέτσα στην αφήγηση. Σύμφωνα με τον William Goodman στο Mens Health, παρά το γεγονός ότι το Heat ήταν η πέμπτη σκηνοθετική προσπάθεια του Μαν, οι ρίζες του ανάγονται στη δεκαετία του 1970, όταν είχε ακούσει μια ιστορία από τον ντετέκτιβ Τσακ Άνταμσον.
Ο Μαν χρησιμοποίησε αυτή την ιστορία ως έμπνευση για ένα πιλοτικό επεισόδιο της σειράς L.A. Takedown, το οποίο τελικά δεν προχώρησε, και έτσι δημιούργησε την ταινία που έχει γίνει θρύλος. Ξεκινώντας από την ιδέα ενός μουσικού κομματιού διάρκειας 2 ωρών και 45 λεπτών, ο σκηνοθέτης κατάφερε να συνδυάσει τους δύο καλύτερους ηθοποιούς της γενιάς τους, Ντε Νίρο και Πατσίνο, στην πρώτη τους συνεργασία μετά το Ο Νονός ΙΙ.
Και έτσι, τρεις δεκαετίες μετά, μιλάμε ακόμη για αυτή την ταινία.
Βίντεο:
Πηγή περιεχομένου: in.gr
