Η έρευνα αποκαλύπτει ότι τα παιδιά από φτωχότερα περιβάλλοντα γερνούν ταχύτερα από εκείνα των πλουσιότερων οικογενειών. Τα παιδιά που προέρχονται από φτωχότερα περιβάλλοντα είναι πιο επιρρεπή σε βιολογικά μειονεκτήματα, όπως η ταχύτερη γήρανση, σε σύγκριση με τα παιδιά που προέρχονται από πιο εύπορες οικογένειες, σύμφωνα με μια νέα μελέτη. Ακαδημαϊκοί στο Imperial College London ανέλυσαν δεδομένα από 1.160 παιδιά ηλικίας 6 έως 11 ετών από όλη την Ευρώπη, αποδεικνύοντας τη σύνδεση μεταξύ οικογενειακής ευημερίας και βιολογικής γήρανσης. Η μελέτη δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό περιοδικό Lancet και οι ερευνητές χρησιμοποίησαν μια διεθνή κλίμακα οικογενειακής ευημερίας, βασισμένη σε διάφορους παράγοντες, για την κατηγοριοποίηση των παιδιών σε ομάδες υψηλής, μεσαίας και χαμηλής ευημερίας.
Οι ερευνητές μέτρησαν το μήκος των τελομερών στα λευκά αιμοσφαίρια και την κορτιζόλη από τα ούρα των παιδιών, με τα αποτελέσματα να δείχνουν ότι τα παιδιά από την ομάδα υψηλής ευημερίας είχαν τελομερή 5% μακρύτερα σε σύγκριση με τα παιδιά από την ομάδα χαμηλής ευημερίας. Επιπλέον, παρατηρήθηκε ότι οι διαφορές στα επίπεδα κορτιζόλης ήταν σημαντικές, με τα παιδιά από τις ομάδες μεσαίας και υψηλής ευημερίας να εμφανίζουν χαμηλότερα επίπεδα από εκείνα της χαμηλής ευημερίας.
Η μελέτη, αν και σημαντική, έχει ορισμένους περιορισμούς, όπως αναφέρουν οι συγγραφείς. Υπογραμμίζουν ότι τα αποτελέσματα δεν πρέπει να ερμηνεύονται ως απόδειξη της σύνδεσης μεταξύ ευημερίας και ποιότητας γονιδίων, αλλά ως ένδειξη της έμμεσης επίδρασης του περιβάλλοντος στη βιολογική γήρανση και τη μακροπρόθεσμη υγεία.
Ο Δρ Όλιβερ Ρόμπινσον, επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης, δήλωσε: «Τα ευρήματά μας υποδηλώνουν ότι το οικονομικό υπόβαθρο μπορεί να θέσει ορισμένα παιδιά σε βιολογικό μειονέκτημα.» Αν δεν αντιμετωπιστούν οι συνθήκες αυτές, υπάρχει ο κίνδυνος οι φτωχότεροι να αναπτύξουν λιγότερη υγιή και μικρότερη διάρκεια ζωής.
Καθώς η μελέτη εξετάζει τη σχέση μεταξύ κοινωνικοοικονομικών παραγόντων και γήρανσης, προκύπτει ότι η χρόνια έκθεση στο στρες μπορεί να οδηγεί σε βιολογική φθορά. «Η εργασία μας υποδηλώνει ότι τα παιδιά από χαμηλής ευημερίας περιβάλλοντα ενδέχεται να βιώνουν υψηλότερα επίπεδα ψυχοκοινωνικού στρες», συμπλήρωσε ο Δρ Ρόμπινσον.
Πηγή περιεχομένου: in.gr
