Σε έναν κόσμο όπου ο τουρισμός συχνά εξιδανικεύεται ως «δικαίωμα όλων», η πραγματικότητα για τα άτομα με αναπηρία παραμένει σκληρή: εμπόδια, απουσία υποδομών, έλλειψη κατανόησης. Η προσβασιμότητα, όταν υπάρχει, περιορίζεται συχνά σε μερικές ράμπες και «ειδικές παροχές» σε αθέατες γωνιές, αφήνοντας εκτός χιλιάδες ανθρώπους. Σε αυτήν την άνιση εξίσωση, υπάρχουν κάποιοι που επιμένουν να σκέφτονται διαφορετικά.
Ένας απ’ αυτούς είναι ο Φώτης Χαλκίδης, ο οποίος βλέπει την αναπηρία όχι ως μειονέκτημα αλλά ως πρίσμα επαναπροσδιορισμού της καθημερινότητας. Έχοντας σπουδάσει, ζήσει και εργαστεί στη Γερμανία, συνειδητοποίησε νωρίς το κενό που υπήρχε στην Ελλάδα σε θέματα προσβασιμότητας στον τουρισμό και οραματίστηκε όχι απλώς έναν χώρο που να επιτρέπει την πρόσβαση, αλλά έναν κόσμο όπου η ισότητα δεν είναι ζητούμενο αλλά αυτονόητο.
Η Villa Sevasti είναι ένας χώρος όπου η προσβασιμότητα δεν είναι έξτρα παροχή, αλλά βασική αξία.
Ο Φώτης Χαλκίδης είναι ένας άνθρωπος που γνώρισε την αναπηρία από κοντά και που εργάστηκε για χρόνια στη Γερμανία ως φυσικοθεραπευτής, ενώ έχει διαγράψει και μία λαμπρή πορεία ως προπονητής στην κωπηλασία.
Στη Γερμανία, όπως λέει ο ίδιος, μιλώντας στο ΑΠΕ-ΜΠΕ, συνειδητοποίησε, χρόνια πριν, το κενό συμπερίληψης που υπάρχει στην Ελλάδα σε θέματα προσβασιμότητας στον τουρισμό. Διαπίστωσα τότε πως δεν υπάρχει κάτι καθολικά προσβάσιμο και κάποια χρόνια αργότερα πήρα την απόφαση να χτίσω αυτή τη μονάδα, λέει, εξηγώντας πως η κατασκευή ξεκίνησε το 2004 και διήρκεσε τρία χρόνια, με βασικό γνώμονα και φιλοσοφία τη δημιουργίας ενός χώρου, όπου όλοι -με ή χωρίς αναπηρία- θα νιώθουν ότι ανήκουν.
Κάθε λεπτομέρεια του καταλύματος σχεδιάστηκε με βάση αυστηρές προδιαγραφές προσβασιμότητας.
Η Villa Sevasti δεν είναι προσβάσιμη μόνο στα χαρτιά – είναι απόλυτα βιώσιμη και λειτουργική, είτε κάποιος έρχεται με αναπηρικό αμαξίδιο είτε με άλλες κινητικές ή αισθητηριακές ανάγκες. Όλα σχεδιάστηκαν όχι απλώς για να είναι «σύμφωνα με το νόμο», αλλά για να κάνουν τον άνθρωπο με αναπηρία να νιώθει απόλυτα αυτόνομος, όπως εξηγεί ο δημιουργός της.
Όπως λέει ο Χαλκίδης, αυτό που τον έκανε όλα αυτά τα χρόνια να συνεχίζει στον συγκεκριμένο χώρο είναι η φράση ενός επισκέπτη από το Μόναχο, ο οποίος του είπε το εξής: «Εδώ έκανα διακοπές από την αναπηρία μου». Αυτή ήταν η πρόταση που ο ιδιοκτήτης της τουριστικής μονάδας δεν μπορεί, όπως λέει, να την ξεχάσει ποτέ.
Το κατάλυμα προσφέρει και εξειδικευμένες δραστηριότητες. Διαθέτει ιδιόκτητη προσβάσιμη παραλία (Alkyona Beach) με ειδικά καρότσια, ράμπες, αποδυτήρια, μεταφορά με minibus, ακόμα και ξαπλώστρες στο κατάλληλο ύψος. Υπάρχει επίσης δυνατότητα φυσικοθεραπείας, υποστήριξη από ειδικευμένο προσωπικό και συνοδευόμενες εκδρομές σε αρχαιολογικούς χώρους ή τοπικά οινοποιεία.
Αμερικανοί, Ισραηλινοί, βορειοευρωπαίοι και λίγοι Έλληνες συνθέτουν το προφίλ όσων επιλέγουν να κάνουν διακοπές στο κατάλυμα. Στην αρχή, υπάρχει μια αμηχανία. Μετά την πρώτη μουσική βραδιά, που όλοι κάθονται μαζί, σπάει το φράγμα. Γίνονται όλοι μια κοινότητα, εξηγεί.
Η προσβασιμότητα είναι τεχνικό ζήτημα. Η ενσυναίσθηση, όμως, είναι πολιτισμικό.
Η Villa Sevasti δεν λειτουργεί σε απομόνωση από τον τόπο, αλλά αξιοποιεί την τοπική πολιτιστική και γαστρονομική παράδοση, συνδέοντας τον επισκέπτη με τη γη και την ιστορία της περιοχής.
Λίγα είναι τα καταλύματα που προσφέρουν πραγματική, πλήρη προσβασιμότητα.
Την ώρα που αποχωρούμε από την ιδιόκτητη προσβάσιμη παραλία της μονάδας, καταφθάνει ένα γκρουπ Γερμανών τουριστών με αναπηρία. Σε ένα περιβάλλον απόλυτα προσβάσιμο, θα αναζητήσουν, τις επόμενες ημέρες, λίγες στιγμές χαλάρωσης και ηρεμίας, που όλοι -με ή χωρίς αναπηρία- χρειαζόμαστε.
Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ
