Η ταινία Gorgona στο Διεθνές Διαγωνιστικό του 66ου Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης – Μια κριτική στην πατριαρχία

Η ταινία Gorgona στο Διεθνές Διαγωνιστικό του 66ου Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης – Μια κριτική στην πατριαρχία

Μια γυναίκα φτάνει σε μια πόλη πνιγμένη από καπνό και πετρέλαιο. Οι άντρες που την κυβερνούν τη φοβούνται, γιατί μαζί της μοιάζει να φέρνει κάτι που δεν μπορούν να ελέγξουν. Αυτός είναι ο κόσμος της Gorgona, της πρώτης μεγάλου μήκους ταινίας της Εύης Καλογηροπούλου, που μετά τη λαμπερή πρεμιέρα της στη Βενετία ταξιδεύει στο Διεθνές Διαγωνιστικό του 66ου Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης. Ένα δυστοπικό σύμπαν βυθισμένο στην πατριαρχία και στη βιομηχανική μόλυνση, όπου δύο γυναίκες παλεύουν για την ελευθερία και την ταυτότητά τους, μετατρέποντας εαυτές σε σύμβολα αντίστασης και μεταμόρφωσης.

Η Gorgona είναι ταυτόχρονα πολιτική και ποιητική, μιλώντας για ένα πατριαρχικό καθεστώς, που μας αφορά όλους. Σύμφωνα με τη σκηνοθέτιδα, είναι πιο αλληγορική, φέρνοντας στο μυαλό εικόνες ενός κόσμου «πολύ δυστοπικού και μη αισιόδοξου», τόσο από το εξωτερικό όσο κι από τη χώρα μας.

Η αφετηρία της ιστορίας βρίσκεται στην Ελευσίνα, εκεί όπου η δημιουργός είχε μείνει κάποιους μήνες το 2020 με την ιδιότητά της ως εικαστικός. «Κάνοντας βόλτες με το αμάξι μου, έβλεπα αυτό το τεράστιο διυλιστήριο και σκεφτόμουν πώς θα ήταν να ζεις γύρω του, ειδικά αν είσαι γυναίκα τη δεκαετία του ‘70. Από εκεί ξεκίνησε η ιδέα και αφού έγινε η μικρού μήκους ταινία μου, το Motorway 65, ξεκίνησα να πλάθω και τη μεγάλου μήκους», αναφέρει.

Το επιβλητικό εργοστάσιο δεν λειτουργεί μόνο ως φόντο, αλλά ως ζωντανός οργανισμός στην ταινία. «Οι άνθρωποι δεν μπορούν να φάνε από τη γη τους, διότι είναι όλα μολυσμένα. Οπότε ανταλλάσσουν το μόνο που έχουν, το πετρέλαιο, με τρόφιμα από άλλες πόλεις», σημειώνει η Εύη Καλογηροπούλου, λέγοντας πως θυμίζει λίγο το Mad Max.

Ο τίτλος «Gorgona», όπως υπογραμμίζει, κουβαλά τη διττή φύση του μύθου, αφού «γοργόνα είναι και η Σειρήνα και η Μεδούσα. Οι δύο ηρωίδες είναι αυτές οι μορφές, τα μισά-μισά μυθικά πλάσματα που τιμωρούσαν τους άντρες», λέει η σκηνοθέτιδα.

Μέσα σε αυτό το περιβάλλον, η Καλογηροπούλου βλέπει τη γυναικεία ματιά όχι ως σύνθημα, αλλά ως οπτική. «Υπάρχει γυναικεία κινηματογραφική ματιά. Έχουμε συνηθίσει να βλέπουμε τον κόσμο μέσα από αντρικές ταινίες, γιατί έτσι δομήθηκε η ιστορία του σινεμά. Οπότε, ναι, βλέπουμε διαφορετικά, χωρίς τα στερεότυπα που έχουμε μάθει», τονίζει. Η Gorgona είναι γυναικεία και στη διαδικασία της, αφού η σκηνοθέτιδα δούλεψε πολύ καλά με τις πρωταγωνίστριες, με τις οποίες έγιναν και φίλες και όπως λέει «ήταν δοτικές, με εμπιστοσύνη και διάθεση να πάει η ταινία εκεί που έπρεπε».

Η πορεία της Καλογηροπούλου παραμένει εντυπωσιακά διεθνής, από τις Κάννες μέχρι τη Βενετία. Παρ’ όλα αυτά, η ίδια κρατά χαμηλούς τόνους.

«Δεν νιώθω ότι έχω τίποτα δεδομένο. Κάθε φορά είναι καινούριο στοίχημα: να μαζέψεις λεφτά, να κάνεις την ταινία, να την ταξιδέψεις. Μια πρεμιέρα στη Βενετία βοηθάει στην ορατότητα, αλλά η ουσία είναι το πώς θα έχει καλό ταξίδι η ταινία σου και πώς θα κάνεις την επόμενη. Είναι ένα δύσκολο επάγγελμα, που απαιτεί συνεχή παρουσία και εγρήγορση.», επισημαίνει.

Η Gorgona προβάλλεται στο Διεθνές Διαγωνιστικό τμήμα του 66ου ΦΚΘ αύριο Δευτέρα στις 17:00 στο Ολύμπιον. Η επαναληπτική προβολή θα γίνει στις 5 Νοεμβρίου στις 13:00 στην αίθουσα Τζον Κασσαβέτης στο λιμάνι.

Loading

Play