Ενεργειακή μετάβαση: Προκλήσεις και ευκαιρίες στην Ανατολική Μεσόγειο

Ενεργειακή μετάβαση: Προκλήσεις και ευκαιρίες στην Ανατολική Μεσόγειο

Οι τρόποι με τους οποίους τα κράτη στην Ανατολική Μεσόγειο και τη Νοτιοανατολική Ευρώπη μπορούν να αντιπαρέλθουν τις προκλήσεις στο νέο περιβάλλον της γενικευμένης αβεβαιότητας και των οικονομικών πιέσεων, στην προσπάθειά τους να υιοθετήσουν τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, εξέτασαν ειδήμονες και πολιτικοί σε συζήτηση που διοργανώθηκε στο πλαίσιο του συνεδρίου Financial Times and Kathimerini Energy Transition Summit: East Med & South East Europe, το οποίο διοργανώνεται στην Αθήνα το διάστημα 17 και 18 Ιουνίου.

Στη συζήτηση που συντόνισε ο αναλυτής και διευθυντής έρευνας του Ινστιτούτου Διεθνών Σχέσεων (Institute of International Relations) Κων/νος Φίλης, συμμετείχαν οι Ζίμον Κάρντας (Szymon Kardaś), αναλυτής του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου για τις Εξωτερικές Σχέσεις (European Council on Foreign Relations), Τζούλιαν Ποπόφ (Julian Popov), πρώην υπουργός Περιβάλλοντος και Υδάτων της Βουλγαρίας και Τσαρλς Έλλινας (Charles Ellinas), CEO της E-C Natural Hydrocarbons Company Ltd.

Ο κ. Κάρντας τόνισε ότι η αλλαγή της ενεργειακής στρατηγικής στην Ευρώπη εδράζεται σε καλούς πυλώνες, που δημιουργήθηκαν τα τελευταία 2-3 χρόνια μέσα από το πρόγραμμα Repower EU, καθώς κατόρθωσε να μειώσει την εξάρτησή της από τη ρωσική ενέργεια μετά την εισβολή στην Ουκρανία. Όπως πρόσθεσε, μολονότι πρόκειται ακόμη για μία εργασία εν εξελίξει, η Ευρώπη κατόρθωσε με αποτελεσματικούς τρόπους να αντιμετωπίσει τα περίπου 100 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα ρωσικού φυσικού αερίου και να μειώσει το επίπεδο εξάρτησης από σχεδόν 45% το 2021, σε κάτι λιγότερο από 20% το 2024. Μολονότι ακόμη δεν μπορεί να αποκοπούμε από το ρωσικό υγροποιημένο φυσικό αέριο (LNG), το επίπεδο αυτό μειώθηκε σημαντικά τα τελευταία χρόνια, οι όγκοι αυτοί πλέον διέρχονται μέσα από εναλλακτικούς αγωγούς και τη διαφοροποίηση των πηγών προμήθειας.

Ο κ. Κάρντας τόνισε πως το σημαντικό ζήτημα είναι να αυξηθούν οι δεξιότητες της ΕΕ σε επίπεδο παραγωγής, γιατί η αντικατάσταση της μίας εξάρτησης από την άλλη δεν λύνει το πρόβλημα, ιδίως σε περιστάσεις γεωπολιτικής κρίσης. Η ΕΕ δεν πρέπει να εξαρτηθεί πάρα πολύ από τις προμήθειες αυτές, αλλά να έχει μία πολιτική που βασίζεται στη διαφοροποίηση των πηγών και των δικών της προμηθειών, με γνώμονα και τις εξελίξεις στη Μέση Ανατολή.

Ο κ. Ποπόφ υπογράμμισε ότι στην ΝΑ Ευρώπη διαπιστώνουμε την κατάρρευση του ενεργειακού μοντέλου που βασίζεται στον άνθρακα, με την παραγωγή ηλεκτρισμού από ηλιακή ενέργεια να ξεπερνά το 50% στη Βουλγαρία.

Ο κ. Έλλινας επεσήμανε την κεντρική σημασία της κατάρρευσης του ενεργειακού μοντέλου της Αιγύπτου, η οποία έχει γίνει ο μεγαλύτερος καταναλωτής φυσικού αερίου στη Μεσόγειο, και τόνισε πως η ανάγκη για εισαγωγές θα αυξηθεί λόγω της έντασης στην περιοχή.

Loading

Play