Η ελληνική οικονομία παρουσιάζει ανάπτυξη, αλλά οι κοινωνικές ανισότητες και η φτώχεια παραμένουν σε ανησυχητικά επίπεδα. Η κυβέρνηση συνεχίζει να προβάλλει ένα φαινομενικό success story γύρω από την ελληνική οικονομία, ωστόσο πίσω από τους πανηγυρισμούς αποκαλύπτεται ένα σοβαρό πρόβλημα: η οικονομική ανάπτυξη δεν συνοδεύεται από κοινωνικό όφελος. Το κοινωνικό κράτος υποχωρεί, ενώ η εργασία γίνεται ολοένα και πιο επισφαλής, με πολλούς πολίτες να αγωνίζονται ενάντια στη φτώχεια και την ανασφάλεια.
Σύμφωνα με στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ, το 2024 το 26,9% του πληθυσμού, δηλαδή περίπου 2,74 εκατομμύρια άνθρωποι, ανήκε σε κατηγορία κινδύνου φτώχειας ή κοινωνικού αποκλεισμού, σημειώνοντας αύξηση 0,8 ποσοστιαίων μονάδων σε σύγκριση με το 2023. Η φτώχεια συνδέεται κυρίως με την ανεργία και την υποαπασχόληση, με τα παιδιά κάτω των 17 ετών να είναι ιδιαίτερα ευάλωτα, με ποσοστό κινδύνου φτώχειας στο 27,9%.
Αν και η ανεργία εμφανίζει μείωση, αυτή δεν μεταφράζεται σε ουσιαστική ανακούφιση. Η εποχικά διορθωμένη ανεργία το Σεπτέμβριο του 2025 υποχώρησε στο 8,2%, ωστόσο η αληθινή εικόνα είναι πιο σύνθετη: ενώ οι εργαζόμενοι αυξάνονται, το ποσοστό της ανεργίας παραμένει υψηλό με 411.722 ανέργους. Η ελληνική οικονομία βασίζεται σε τομείς χαμηλής παραγωγικότητας, όπως ο τουρισμός και οι υπηρεσίες, με περιορισμένες προοπτικές σταθερής απασχόλησης.
Επιπλέον, η ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας δεν στηρίζεται σε βιώσιμες παραγωγικές βάσεις, καθώς τα στοιχεία καταδεικνύουν σημαντική υστέρηση στην εργασιακή και πολυπαραγοντική παραγωγικότητα, παρά την εικονική ανάπτυξη. Οι μισθοί δεν ανταγωνίζονται την ανάπτυξη, περιορίζοντας έτσι τη δυνατότητα των πολιτών να επωφεληθούν από τα οικονομικά οφέλη.
Η έλλειψη θεσμικών μεταρρυθμίσεων και η γραφειοκρατία υπονομεύουν την πρόοδο, ενώ η ανάπτυξη στηρίζεται σε εξωτερικούς παράγοντες, όπως ο τουρισμός και τα κοινοτικά κονδύλια. Οι καθυστερήσεις στην απορρόφηση των κονδυλίων υπονομεύουν την ανταγωνιστικότητα και προδιαγράφουν τον κίνδυνο κοινωνικής φθοράς. Σε αυτό το πλαίσιο, η κατάσταση στην αγορά εργασίας παραμένει επισφαλής, με πολλές θέσεις εργασίας στον τριτογενή τομέα να προσφέρουν χαμηλές απολαβές και περιορισμένες ευκαιρίες.
Συνολικά, η εικόνα που αναδύεται από την ελληνική οικονομία δεν υποδηλώνει μια γενική ανάκαμψη, αλλά μια διαδικασία που αφήνει πολλούς πίσω, επισημαίνοντας ότι η ανάπτυξη δεν σημαίνει πάντα πρόοδο για όλους. Χωρίς ουσιαστικές θεσμικές αλλαγές και επενδύσεις στην παραγωγικότητα, η Ελλάδα φαίνεται να βρίσκεται σε ένα σταυροδρόμι, όπου η οικονομική ανάπτυξη λειτουργεί ως μηχανισμός κοινωνικού αποκλεισμού.
Πηγή περιεχομένου: in.gr
