Ο ιστορικός Αργεντινός προπονητής, Μιγκέλ Άνχελ Ρούσο, ο οποίος απεβίωσε (9/10) σε ηλικία 69 ετών, άφησε ένα βαθύ μάθημα σε κάθε του λόγο, που αντηχεί ως μέρος της ανθρώπινης και ποδοσφαιρικής του κληρονομιάς.
Ο Ρούσο, ο οποίος λάμβανε κατ’ οίκον θεραπεία από την ιατρική ομάδα του και το ιατρικό τμήμα της Μπόκα Τζούνιορς, από τις αρχές Σεπτεμβρίου είχε νοσηλευτεί αρκετές φορές για σύντομα χρονικά διαστήματα, παλεύοντας με καρκίνο της ουροδόχου κύστης και του προστάτη από το 2017.
«Ο Μιγκέλ Άνχελ Ρούσο άφησε πίσω του πολύ περισσότερα από τίτλους και στατιστικά. Άφησε πίσω του έναν τρόπο κατανόησης του ποδοσφαίρου και της ζωής», όπως αναφέρει χαρακτηριστικά η εξειδικευμένη ιστοσελίδα της Αργεντινής marketing registrado. Ήρεμος όταν όλα γύρω του… έκαιγαν, άμεσος χωρίς να αναζητά τα φώτα της δημοσιότητας, με μία ηρεμία που επέβαλε σεβασμό.
«Στη Μπόκα, πρέπει να είσαι προετοιμασμένος για οτιδήποτε, γιατί εδώ, οι μέρες διαρκούν 48 ώρες», είχε πει το 2019, όταν ανέλαβε τον σύλλογο, κατανοώντας τη δύναμη των συναισθημάτων και των πιέσεων που τον περιέβαλλαν.
Η σύνδεσή του με το Copa Libertadores περιλάμβανε επίσης μια αξέχαστη φράση: «Το Libertadores είναι σαν την κοπέλα που πάντα θέλεις και δεν σου δίνει σημασία». Πίσω από το χιούμορ κρυβόταν η αλήθεια: η εμμονή, η επιδίωξη, η αγάπη για ένα τουρνουά που τον σημάδεψε για πάντα από εκείνη τη νίκη το 2007.
Πέρα από το παιχνίδι, η ανθρωπιά του ξεπέρασε τα όρια του ποδοσφαίρου. «Το να βλέπω την μπάλα να κυλάει με θεράπευσε περισσότερο από οτιδήποτε άλλο», ομολόγησε όταν ξεπέρασε μια ασθένεια. Και ολοκλήρωσε τη φιλοσοφία της ζωής του με μια άλλη σύντομη φράση: «Αυτό θεραπεύεται με αγάπη, τίποτα περισσότερο». Ο Ρούσο πίστευε στην ενσυναίσθηση, την αγάπη και τη δύναμη του περιβάλλοντός του ως κινητήρια δύναμη για την ανάκαμψη.
Μίλησε επίσης με τρυφερότητα και πεποίθηση: «Πρέπει να αγαπάς τους παίκτες σου, γιατί αν δεν τους αγαπάς, δεν θα σε ακολουθήσουν». Το στυλ που εφάρμοζε δεν ήταν ποτέ αυταρχικό. Μετέδιδε ηρεμία. Για αυτόν, ο σεβασμός και η αγάπη ήταν εξίσου σημαντικά με την τακτική.
Και μέσα στην ταπεινότητά του, διατηρούσε πάντα μια προοπτική: «Όταν κερδίζεις, δεν είσαι ο καλύτερος. Όταν χάνεις, δεν είσαι ο χειρότερος». Ο Μιγκέλ Ρούσο ήταν ένας άνθρωπος ισορροπίας, που έβρισκε στη σιωπή και τη συνέπεια μια σπάνια μορφή ηγεσίας σε αυτές τις εποχές. Άφησε το στίγμα του, όχι μόνο στο ποδόσφαιρο, ήταν ένας από αυτούς που μιλούσε πάντα με ανθρωπιά.
Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ
