Μόλις διαβείς την πόρτα του διαμερίσματος στον δεύτερο όροφο του κτιρίου στην άλλοτε 10 Rue Lepsius -γνωστή χρόνια τώρα ως 4 Rue C. P. Cavafy για τους Αλεξανδρινούς- ένα φωτεινό πρόσωπο σε προλαβαίνει και ξεκινάς την περιήγηση στη «φωλιά» του Κωνσταντίνου Καβάφη.
Το χαμόγελο του Αιγύπτιου οικοδεσπότη είναι διάχυτο και η παρουσία του σε γαληνεύει. Για τα επόμενα λεπτά θα ακούσεις στα ελληνικά μια σύνοψη της ζωής του Κωνσταντίνου Καβάφη, που γεννήθηκε στην Αλεξάνδρεια και «έφυγε» για τα αστέρια από την αγαπημένη του γειτονιά.
Η απορία του επισκέπτη για τον Αιγύπτιο θεματοφύλακα της ιστορίας της ζωής του ποιητή γίνεται προφανής: ποιος είναι αυτός που με τόσο πάθος μας ταξιδεύει;
«Το όνομά μου είναι Μοχάμεντ, Μοχάμεντ Καβάφης!» είναι η ενθουσιώδης απάντηση του οικοδεσπότη στην ερώτηση για το όνομά του. «Ήρθα για πρώτη φορά το 1992 και από τότε παραμένω στο Μουσείο Καβάφη. Είμαι εδώ για τους επισκέπτες που έρχονται καθημερινά», προσθέτει ο Μοχάμεντ, αποκαλύπτοντας τη μακρόχρονη παρουσία του στην Οικία Καβάφη.
Ο Μοχάμεντ είναι στην Οικία Καβάφη πάνω από 30 χρόνια και έχει «ζήσει» εκεί περισσότερο από τον ίδιο τον Κωνσταντίνο Καβάφη. Είναι ο άνθρωπος που υποδέχεται τους επισκέπτες και επιβλέπει τον χώρο, συνεργαζόμενος με τη Μιρχάν Αμίν.
Το Ελληνικό Ίδρυμα Βιβλίου και Πολιτισμού (ΕΛΙΒΙΠ) λειτουργεί το Μουσείο Καβάφη, το οποίο εγκαινιάστηκε το 1992. Η ανακαίνιση της Οικίας Καβάφη ολοκληρώθηκε το 2024, με την υποδοχή ολοένα και περισσότερων επισκεπτών, συμπεριλαμβανομένων Αιγυπτίων νέων.
«Αν δείτε στην είσοδο του κτιρίου υπάρχει μια μικρή πόρτα που οδηγεί σε έναν χώρο ημιυπόγειο…»
Καθώς ο Μοχάμεντ μας ξεναγεί, μας εξιστορεί τις προσωπικές ιστορίες του Καβάφη, τις σχέσεις του και την καθημερινότητα της εποχής του. «Νιώθω σαν να έχω ζήσει κι εγώ εκείνες τις εποχές», ομολογεί, καθώς μιλούν για τα ανθρώπινα και κοινωνικά ζητήματα που συνέβαιναν γύρω από τον ποιητή.
Στο τέλος της ξενάγησης, ο Μοχάμεντ μοιράζεται με τον επισκέπτη τη σκέψη του για τον Καβάφη: «Ο Καβάφης ήταν ένας αληθινός άνθρωπος, ιδιαίτερος, που μας άφησε τα ποιήματά του… Θα ήθελα να τον είχα γνωρίσει», αναφέρει και χαμογελά.
Ο Αλεξανδρινός ποιητής, που βίωνε μια μοναχική ζωή γεμάτη μετακινήσεις, αφήνει πίσω του μια πλούσια κληρονομιά, αναγνωρισμένη σε όλο τον κόσμο. «Το αγαπημένο μου ποίημα; Μα, οι «βάρβαροι». Ναι, «Περιμένοντας τους Βαρβάρους», απαντά με σιγουριά ο Μοχάμεντ, αποδεικνύοντας την αγάπη του για το έργο του μεγάλου ποιητή.
Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ