Αναλύουμε την πολιτική κουλτούρα του μάγκα και τις συνέπειές της στη σύγχρονη κοινωνία. Η νοοτροπία του μάγκα ενσωματώνει έναν παρασιτικό τύπο πολιτικής συμπεριφοράς, όπως περιγράφει ο Στράτης Μυριβήλης στο πρόσφατο άρθρο του. Για την πραγματική αγάπη του λαού, που σύμφωνα με τον συγγραφέα είναι ένα αξιαγάπητο επάγγελμα χωρίς θυσίες, αναδεικνύεται η ανάγκη για κέρδη. Παλαιότερα, το 1935, είχε επισημάνει ότι η πληγή των ιδεολόγων, που ζουν με τον επαγγελματισμό της ιδεολογίας, παραμένει άλυτη.
Σύμφωνα με τον Δημήτρη Δημητράκο, η λέξη μάγκας είχε αρχικά στρατιωτική έννοια, ωστόσο, η σύγχρονη ερμηνεία της περιλαμβάνει έναν άνδρα που συνδυάζει θράσος και πονηριά, ο οποίος με περίσσιο θαυμασμό αναγνωρίζεται ακόμα και όταν παραβαίνει κανόνες. Ο άνθρωπος της εξουσίας καλείται να έχει την αναγκαία σκληρότητα και θρασύτητα, ώστε να εμπνέει σεβασμό και φόβο.
Μπορούμε να θεωρήσουμε ότι ο μάγκας αναπαριστά έναν ιδανικό ηγεμόνα σε συνθήκες ηθικής αναρχίας, με στοιχεία που διαχέονται σε κάθε γωνιά της ελληνικής κοινωνίας. Αυτός ο χαρακτηριστικός τύπος ηγεσίας αντιπροσωπεύει ένα ευρύτερο φαινόμενο, το οποίο παρατηρείται και στη θεωρία του Μακιαβέλι. Όταν οι πολίτες υιοθετήσουν αυτή τη συμπεριφορά, ανακύπτει το ερώτημα για τη βιωσιμότητα του κράτους και τη διατήρηση ισορροπίας.
Οι κοινωνίες που αναπτύσσουν κλίμα εμπιστοσύνης είναι αυτές που επιτυγχάνουν περισσότερα στον διεθνή ανταγωνισμό, συγκριτικά με αυτές όπου οι μάγκες επικρατούν. Ωστόσο, φαίνεται ότι στην Ελλάδα η νοοτροπία αυτή εξακολουθεί να ευδοκιμεί, επιβεβαιώνοντας μια πολιτιστική ιδιαιτερότητα που αξίζει να εξεταστεί.
Πηγή περιεχομένου: in.gr
