Αναλύουμε την αντιπαράθεση μεταξύ του απεργού πείνας Πάνου Ρούτσι και του υπουργού Υγείας Άδωνι Γεωργιάδη. Ο υπουργός Υγείας, Άδωνις Γεωργιάδης, φαίνεται να θεωρεί τον εαυτό του ικανό να αναλάβει βρώμικες αποστολές για την πολιτική του παράταξη. Η στάση του συχνά αντικατοπτρίζει την επιθυμία του να είναι το «πρόσωπο» της Νέας Δημοκρατίας, εκφράζοντας απόψεις με θρασύτητα και χωρίς διπλωματικές περιστροφές. Η συχνή του παρουσία σε δημόσιες συζητήσεις και ενημερωτικές εκπομπές τον κατατάσσει μεταξύ των πιο αναγνωρίσιμων πολιτικών προσώπων της κυβέρνησης. Τώρα, καθώς η κυβέρνηση επιλέγει μια περισσότερο δεξιά και ακροδεξιά κατεύθυνση, ο Γεωργιάδης φαίνεται να πιστεύει ότι είναι η κατάλληλη στιγμή για να υποστηρίξει αυτή τη γραμμή.
Πολλές φορές, η συμπεριφορά του υπουργού έχει προκαλέσει την αντίδραση συνδικαλιστών από τον τομέα της Υγείας, οι οποίοι έχουν αναδείξει την ευθύνη του για τα προβλήματα στο σύστημα υγείας. Ωστόσο, η πρόσφατη αντιπαράθεση του με τον απεργό πείνας Πάνο Ρούτσι αναδεικνύει την αντίφαση ανάμεσα σε έναν γονιό που ζητά δικαιοσύνη και έναν πολιτικό που προτάσσει την δημοσιότητα. Ο Ρούτσι, που διαμαρτύρεται για την απώλεια του παιδιού του, διεκδικεί το αυτονόητο: να γίνει εκταφή της σορού του ώστε να διερευνηθούν τα αίτια της τραγωδίας. Ο Γεωργιάδης, ωστόσο, αμφισβήτησε την ειλικρίνεια του αιτήματός του, αγνοώντας τις συνθήκες γύρω από την τραγωδία και υποστηρίζοντας επιθέσεις σε έναν άνθρωπο που απλώς ζητά την αλήθεια.
Η κοινωνία είναι διχασμένη, καθώς τα δύο πρόσωπα, ο Ρούτσι και ο Γεωργιάδης, αντιπροσωπεύουν την ηθική αντίφαση που επικρατεί σήμερα. Από τη μια πλευρά βρίσκεται ο Ρούτσι, ένας πατέρας που αγωνίζεται για το δίκιο του και από την άλλη ο Γεωργιάδης, που προσπαθεί να εξυπηρετήσει τα πολιτικά του συμφέροντα. Είναι προφανές ότι η πλειοψηφία της κοινωνίας συντάσσεται με την αλήθεια και την επιμονή του Ρούτσι, κάτι που αναδεικνύει την ευρεία αποδοκιμασία της πολιτικής συμπεριφοράς του υπουργού.
Πηγή περιεχομένου: in.gr
