Ανακαλύψτε πώς οι λαϊκές αγορές συνδυάζουν θέατρο και κοινωνικές πραγματικότητες στη νέα παράσταση της Νοεμής Βασιλειάδου. Εκ πρώτης όψεως, η παράσταση «Κλημεντίνες Χωρίς Κουκούτσι», η οποία σκηνοθετήθηκε από τη Νοεμή Βασιλειάδου και παρουσιάστηκε την προηγούμενη εβδομάδα στο Θέατρο Τέχνης στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Αθηνών, φαίνεται να εστιάζει στις λαϊκές αγορές. Η προσέγγιση αυτή γίνεται σαφής αμέσως μόλις το κοινό εισέλθει στον χώρο, περνώντας ανάμεσα από πάγκους με τα προϊόντα της λαϊκής και τους χαρακτηριστικούς μαυροπίνακες που δείχνουν τιμές που μειώνονται καθώς προχωρά η μέρα, αποτυπώνοντας την καθημερινή πραγματικότητα.
Ωστόσο, καθώς η παράσταση εξελίσσεται, αναδύεται μια βαθύτερη αλήθεια: οι «Κλημεντίνες Χωρίς Κουκούτσι» δεν περιορίζονται απλά στους θεατρινισμούς των πωλητών, αλλά αναφέρονται και στην επαπειλούμενη εξαφάνιση του χώρου των λαϊκών αγορών. Η απειλή δεν αφορά μόνο την εξαφάνιση των αγορών, αλλά και τη συρρίκνωση όλων των μορφών κοινωνικότητας και τέχνης που ενσωματώνονται σε έναν δημόσιο χώρο. Η στροφή προς τη νέα οικονομία και η απομάκρυνση από τον δημόσιο χώρο οδηγούν σε μια κοινωνία που χάνει την αυθεντικότητα και τη σύνδεση μεταξύ των ανθρώπων.
Η Νοεμή Βασιλειάδου, μιλώντας στο in, περιγράφει τη διαδικασία δημιουργίας της δεύτερης παράστασής της, που διαδέχθηκε το «Προσοχή: Εκτελούνται Έργα», και αναδεικνύει τη συμμετοχική δημιουργία ως έναν τρόπο αντίστασης. Αναπτύσσει μια συζήτηση για το πώς η λαϊκή αγορά μπορεί να αποκαλύψει ζητήματα του χθες, του σήμερα και του αύριο, συνδυάζοντας την καθημερινή εμπειρία με την τέχνη.
Η συνέντευξη με τη Βασιλειάδου αποκαλύπτει την βαθιά της ανησυχία για την επιβίωση των λαϊκών αγορών σε έναν κόσμο που κυριαρχείται από τις ατομικές και αυτοματοποιημένες σχέσεις, τονίζοντας τη σημασία της ανθρώπινης επαφής και της κοινωνικότητας στην εμπορική δραστηριότητα.
Πηγή περιεχομένου: in.gr
